Sananlaskujen 30

1 Agurin Jakenin pojan pojan sanat ja opetus, jonka se mies pujui Itielille, Itielille ja Ukkalille.

Woorden van Agoer, den zoon van Jake, uit Massa De mens spreekt: Ik heb mij afgemat, o God; Ik heb mij afgemat, o God; ik ben op!

2 Minä olen kaikkein hulluin, ja ihmisten ymmärrys ei ole minussa.

Ik ben de domste van alle mensen, Ik bezit geen mensenverstand;

3 En minä ole oppinut viisautta, ja en tiedä pyhäin taitoa.

Maar God heeft mij wijsheid geleerd Nu bezit ik kennis van den Heilige!

4 Kuka taivaaseen menee ylös ja tulee alas? kuka käsittää tuulen pivoonsa? kuka sitoo veden vaatteeseen? kuka on asttanut kaikki maan ääret? mikä on hänen nimensä? kuinka hänen poikansa kutsutaan? tiedätkös?

Wie steeg ten hemel op, en daalde weer neer; Wie ving de wind in zijn holle hand; Wie bond het water in zijn mantel; Wie stelde de grenzen der aarde vast? Hoe is zijn naam, hoe de naam van zijn zoon? Zeg het mij, wanneer ge het weet.

5 Kaikki Jumalan sanat ovat kirkastetut, ja ovat kilpi niille, jotka uskovat hänen päällensä.

Elk woord van God is vertrouwd; Hij is een schild, voor wie op Hem bouwen.

6 Älä lisää hänen sanoihinsa, ettei hän sinua rankaisisi, ja sinä löyttäisiin valehteliaksi.

Voeg aan zijn woorden niets toe, Anders berispt Hij u, en blijkt ge een leugenaar.

7 Kahta minä sinulta anon, ettes minulta niitä kieltäisi, ennenkuin minä kuolen:

Twee dingen wil ik van U vragen, Weiger mij die niet, eer ik sterf:

8 Väärä oppi ja valhe olkoon minusta kaukana: köyhyyttä ja rikkautta älä minulle anna; vaan anna minun saada määrätty osani ravinnosta.

Onwaarheid en leugentaal, Houd ze verre van mij! Geef mij armoede noch rijkdom, Maar schenk mij het voedsel, dat ik nodig heb,

9 Etten minä, jos minä ylen ravituksi tulisin, kieltäisi sinua ja sanoisi: kuka on Herra? eli, jos minä ylen köyhäksi tulisin, varastaisi, ja syntiä tekisi Jumalani nimeä vastaan.

Opdat ik U in mijn overvloed niet verloochene En zeggen durf: "Wie is Jahweh!" Of in mijn armoede niet tot stelen kom, En mij vergrijp aan de Naam van mijn God.

10 Älä kanna palvelian päälle hänen isäntänsä edessä, ettei hän sinua kiroilisi ja sinä niin nuhteeseen tulet.

Belaster een knecht niet bij zijn meester; Anders vloekt hij u, en boet gij ervoor.

11 On niitä, jotka kiroilevat isäänsä ja ei siunaa äitiänsä.

Wee het geslacht, dat zijn vader vloekt, En zijn moeder niet eert;

12 On niitäkin, jotka luulevat itsensä puhtaaksi, ja ei ole kuitenkaan saastaisuudestansa pestyt.

Het geslacht, dat zich onschuldig waant, Maar niet eens is schoongewassen van zijn vuil;

13 Ovat myös, jotka silmänsä nostavat, ja silmälautansa korottavat;

Het geslacht dat uit de hoogte neerziet, En de wenkbrauwen optrekt;

14 Ja ovat, joilla on miekka hammasten siassa, ja veitset heidän syömähampainansa, ja syövät vaivaiset maan päältä, ja köyhät ihmisten seasta.

Het geslacht, met tanden als zwaarden En kiezen als messen, Om den arme van de aarde weg te vreten, En den behoeftige weg van zijn grond.

15 Verenimijällä on kaksi tytärtä: tuo tänne, tuo tänne. Kolme on tyytymätöintä, ja tosin neljä ei sano kyllä olevan:

De bloedzuiger heeft twee dochters, Ze heten: Hap, hap! Drie dingen zijn niet te verzadigen; Vier dingen zeggen nimmer: genoeg!

16 Helvetti, vaimon suljettu kohtu, maa, joka ei vedellä täytetä: ja tuli ei sano: jo kyllä on. (Sheol h7585)

De onderwereld, De onvruchtbare moederschoot, Het land, dat water te kort komt, Het vuur, dat nooit "genoeg" zegt. (Sheol h7585)

17 Silmä joka häpäisee isäänsä, ja katsoo ylön totella äitiänsä, sen kaarneet ojan tykönä hakkaavat ulos, ja kotkan pojat syövät.

Een oog, dat met vader spot, En met de gehoorzaamheid aan moeder lacht: De raven van het dal zullen het uitpikken, De jonge arenden het opvreten.

18 Kolme minulle ovat ihmeelliset, ja neljää en minä tiedä:

Drie dingen zijn mij te wonderlijk, Vier dingen begrijp ik niet:

19 Kotkan tiet taivaan alla, käärmeen retket kalliolla, haahden jäljet meren keskellä, ja miehen jäljet piian tykö.

De weg van een arend door de lucht, De weg van een slang over de rots, De weg van een schip midden door zee, En de weg van een man naar een meisje.

20 Niin on myös porton polut: hän syö ja pyyhkii suunsa, ja sanoo: en minä mitään pahaa ole tehnyt.

Maar dit is de weg van een overspelige vrouw: Ze eet, veegt zich de mond af, En zegt: Ik heb geen kwaad gedaan.

21 Kolmen kautta maakunta tulee levottomuuteen, ja tosin neljää hän ei voi kärsiä:

Onder drie dingen beeft de aarde, Onder vier dingen houdt ze het niet uit:

22 Kuin palvelia rupee hallitsemaan, kuin hullu ylen ravituksi tulee,

Onder een slaaf, wanneer hij koning wordt; Onder een dwaas, als hij genoeg te eten heeft;

23 Kuin ilkiä naitetaan, ja kuin piika tulee emäntänsä perilliseksi.

Onder een oude vrijster, die nog een man vindt; En onder een slavin, die haar meesteres verdringt

24 Neljä on pientä maan päällä, ja ovat toimellisemmat viisaita.

Vier dingen zijn de kleinste op aarde; Toch zijn ze wijzen te slim af!

25 Myyriäiset, heikko väki, jotka kuitenkin elatuksensa suvella toimittavat;

De mieren: het is een volk zonder kracht, Maar ‘s zomers vergaart het zijn voedsel;

26 Kaninit, heikko väki, jotka kuitenkin pesänsä kalliolle tekevät;

De klipdassen: het zijn zwakke dieren, Maar ze hebben hun hol in de rots;

27 Heinäsirkoilla ei ole kuningasta, kuitenkin he lähtevät kaikki ylös joukossansa;

De sprinkhanen: ze hebben geen koning, Maar hun zwerm trekt ordelijk uit;

28 Hämähäkki kehrää käsillänsä, ja on kuninkaan linnoissa.

Een hagedis: ze laat zich met de handen vatten, Maar ze woont in de paleizen des konings.

29 Kolmella on jalo käyntö, ja tosin neljä astuu hyvin:

Drie dingen hebben een statige tred; Vier dingen hebben een statige gang:

30 Jalopeura, voimallinen petoin seassa, joka ei palaja kenenkään edestä;

Een leeuw, de held onder de dieren, Voor niets schrikt hij terug;

31 Hurtta, jolla vahvat sivut ovat, ja kauris, ja kuningas, jota vastaan ei kenkään tohdi.

Een haan, die trots voor de kippen uitloopt; Een bok, die de geiten voorafgaat; Een koning aan het hoofd van zijn troepen.

32 Jos sinä olet tyhmästi tehnyt, ja korottanut sinuas, ja jos sinä olet jotakin pahaa ajatellut, niin laske käsi suus päälle.

Moogt ge dwaas zijn of verstandig: Als ge u verheffen wilt, hand op de mond!

33 Joka rieskaa kirnuu, hän tekee voita: ja jokaa nenää pusertaa, hän vaatii ulos veren: ja joka vihaa kehoittaa, hän vaatii riitaan.

Want een druk op melk geeft boter, Een druk op de neus geeft bloed, Een druk op de gramschap geeft twist!