< Sananlaskujen 26 >

1 Niinkuin lumi suvella ja sede elonaikana, niin ei sovi tyhmälle kunnia.
Assim como a neve no verão, como a chuva na colheita, assim também não convém a honra para o tolo.
2 Niinkuin lintu menee pois, ja pääskynen lentää, niin ei sovi salvaa kirous ilman syytä.
Como um pássaro a vaguear, como a andorinha a voar, assim também a maldição não virá sem causa.
3 Hevoselle ruoska ja aasille ohjat, ja hullulle vitsa selkään.
Açoite para o cavalo, cabresto para o asno; e vara para as costas dos tolos.
4 Älä vastaa tyhmää hänen tyhmyytensä jälkeen, ettes myös sinä hänen kaltaiseksensa tulisi.
Não respondas ao tolo conforme sua loucura; para que não te faças semelhante a ele.
5 Vastaa tyhmää hänen tyhmyytensä jälkeen, ettei hän näkyisi viisaaksi silmissänsä.
Responde ao tolo conforme sua loucura, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
6 Joka tyhmäin sanansaattajain kautta asian toimittaa, hän on niinkuin rampa jaloista, ja saa vahingon.
Quem manda mensagens pelas mãos do tolo é como quem corta os pés e bebe violência.
7 Niinkuin nilkku voi hypätä, niin tyhmä taitaa puhua viisaudesta.
[Assim] como não funcionam as pernas do aleijado, assim também é o provérbio na boca dos tolos.
8 Joka tyhmälle taritsee kunniaa, on niinkuin joku heittäisi kalliin kiven kiviroukkioon.
Dar honra ao tolo é como amarrar uma pedra numa funda.
9 Sananlasku on tyhmäin suussa niinkuin orjantappura, joka juopuneen käsiin pistelee.
Como espinho na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
10 Taitava ihminen tekee kappaleen oikein; vaan joka taitamattoman palkkaa, hän sen turmelee.
[Como] um flecheiro que atira para todo lado, [assim] é aquele que contrata um tolo [ou] que contrata alguém que vai passando.
11 Niinkuin koira syö oksennuksensa, niin on hullu joka hulluutensa kertoo.
Como um cão que volta a seu vômito, [assim] é o tolo que repete sua loucura.
12 Koskas näet jonkun, joka luulee itsensä viisaaksi, enempi on silloin toivoa tyhmästä kuin hänestä.
Viste algum homem sábio aos seus próprios olhos? Mais esperança há para o tolo do que para ele.
13 Laiska sanoo: nuori jalopeura on tiellä, ja jalopeura kujalla.
O preguiçoso diz: Há uma fera no caminho; há um leão nas ruas.
14 Laiska kääntelee itsiänsä vuoteella niinkuin ovi saranassa.
[Como] a porta se vira em torno de suas dobradiças, [assim] o preguiçoso [se vira] em sua cama.
15 Laiska panee kätensä poveensa: ja se tulee hänelle työlääksi saattaa suuhunsa jälleen.
O preguiçoso põe sua mão no prato, e acha cansativo demais trazê-la de volta a sua boca.
16 Laiska luulee itsensä viisaammaksi kuin seitsemän, jotka hyviä tapoja opettavat.
O preguiçoso se acha mais sábio aos próprios olhos do que sete que respondem com prudência.
17 Joka käy ohitse ja sekoittaa itsensä muiden riitoihin, hän on senkaltainen, joka koiraa korvista vetää.
Aquele que, enquanto está passando, [se envolve] em briga que não é sua, é [como] o que pega um cão pelas orelhas.
18 Niinkuin se, joka salaa ampuu, tarkoittaa joutsella ja tappaa,
Como o louco que lança faíscas, flechas e coisas mortíferas,
19 Niin on petollinen ihminen hänen lähimmäisillensä, ja sanoo: leikillä minä sen tein.
Assim é o homem que engana a seu próximo, e diz: Não estava eu [só] brincando?
20 Kuin halot loppuvat, niin tuli sammuu, ja kuin kielikellot pannaan pois, niin riidat lakkaavat.
Sem lenha, o fogo se apaga; e sem fofoqueiro, a briga termina.
21 Niinkuin hiilet tuleen, ja puut liekkiin, niin riitainen ihminen saattaa metelin.
O carvão é para as brasas, e a lenha para o fogo; e o homem difamador para acender brigas.
22 Panettelian sanat ovat niinkuin haavat, ja käyvät läpi sydämen.
As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem ao interior do ventre.
23 Viekas kieli ja paha sydän on niinkuin saviastia hopian savulla juotettu.
Como um vaso de fundição coberto de restos de prata, [assim] são os lábios inflamados e o coração maligno.
24 Vihamien teeskelee itsensä toisin puheellansa; mutta petos on hänen sydämessänsä.
Aquele que odeia dissimula em seus lábios, mas seu interior abriga o engano;
25 Kuin hän liehakoitsee makeilla puheillansa, niin älä usko häntä; sillä seitsemän kauhistusta on hänen sydämessänsä.
Quando ele [te] falar agradavelmente com sua voz, não acredites nele; porque há sete abominações em seu coração;
26 Joka pitää salavihaa, tehdäksensä vahinkoa, hänen pahuutensa tulee ilmi kokouksissa.
Cujo ódio está encoberto pelo engano; sua maldade será descoberta na congregação.
27 Joka kuopan kaivaa, hän lankee siihen, ja joka kiven vierittää, se kierittää sen itse päällensä.
Quem cava uma cova, nela cairá; e quem rola uma pedra, esta voltará sobre ele.
28 Petollinen kieli vihaa rangaistusta, ja suu, joka myötäkielin puhuu, saattaa kadotukseen.
A língua falsa odeia aos que ela atormenta; e a boca lisonjeira opera ruína.

< Sananlaskujen 26 >