< Sananlaskujen 2 >

1 Poikani, jos otat minun puheeni, ja käskyni kätket;
‌ʻE hoku foha, kapau te ke maʻu ʻa ʻeku ngaahi lea, mo fakafufū ʻiate koe ʻa ʻeku ngaahi fekau;
2 Niin anna korvas kuulla viisautta, ja taivuta sydämes ymmärrykseen.
Koeʻuhi ke fakatokangaʻi ho telinga ki he poto, pea ke tokanga ai ho loto ki he faʻa fakakaukau;
3 Sillä jos ymmärrystä ahkerasti halajat, ja rukoilet taitoa;
‌ʻIo, kapau te ke tangi ki he ʻilo, pea ke hiki hake ho leʻo ke maʻu ʻae fakakaukau:
4 Jos sitä etsit niinkuin hopiaa, ja pyörit sen perään niinkuin tavaran;
Kapau te ke kumi ki ai ʻo hangē ko e siliva, pea hakule ki ai ʻo hangē ko e koloa kuo fufū;
5 Niin sinä ymmärrät Herran pelvon, ja Herran tunnon löydät.
Te ke toki ʻilo ai ʻae manavahē kia Sihova, pea maʻu ʻae ʻiloʻi ʻoe ʻOtua.
6 Sillä Herra antaa viisauden, ja hänen suustansa tulee taito ja ymmärrys.
He ʻoku foaki ʻe Sihova ʻae poto: ʻoku haʻu mei hono fofonga ʻae ʻilo mo e fakakaukau.
7 Hän antaa toimellisten hyvin käydä, ja suojelee niitä, jotka viattomasti vaeltavat,
‌ʻOku tokonaki ʻe ia ʻae poto ʻaonga maʻa e kakai māʻoniʻoni: ko e fakaū ia kiate kinautolu ʻoku ʻaʻeva ʻi he angatonu.
8 Varjelee hurskaat, ja holhoo pyhäinsä retket.
‌ʻOku ne tauhi ʻae hala ʻoe fakamaau; pea ʻoku ne maluʻi ʻae hala ʻo ʻene kakai māʻoniʻoni.
9 Silloin sinä ymmärrät vanhurskauden ja tuomion, oikeuden ja kaiken hyvän tien.
Pea te ke toki ʻilo ai ʻae māʻoniʻoni, mo e fakamaau, mo e fai totonu; ʻio, ʻae hala lelei kotoa pē.
10 Jos viisaus sydämees tulee, ja taito on sinulle kelvollinen,
‌ʻOka hū ʻae poto ki ho loto, pea mālie ʻae ʻilo ki ho laumālie;
11 Niin hyvä neuvo sinua varjelee, ja ymmärrys kätkee sinun,
‌ʻE fakamoʻui koe ʻe he faʻa fakakaukau, pea ʻe tauhi koe ʻe he poto:
12 Tempaamaan sinun pois pahalta tieltä, ja niiden seurasta, jotka toimettomia puhuvat,
Ke fakamoʻui koe mei he hala ʻoe tangata kovi, mei he tangata ʻoku lea ʻaki ʻae ngaahi meʻa kovi;
13 Ja hylkäävät oikian tien, ja vaeltavat pimeitä retkiä;
‌ʻAia ʻoku liʻaki ʻae hala ʻoe māʻoniʻoni, kae ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻoe fakapoʻuli;
14 Jotka iloitsevat pahoista töistänsä, ja riemuitsevat pahoista menoistansa;
‌ʻAia ʻoku fiefia ke fai kovi, pea ʻoku fiemālie ʻi he talangataʻa ʻae angahala;
15 Joiden tiet ovat vastahakoiset, ja retket väärär ja häpiälliset:
Pea ʻoku pikopiko hono ngaahi hala, pea kovi ʻa hono ngaahi ʻaluʻanga:
16 Ettet sinä ryhtyisi vieraaseen vaimoon, joka ei sinun ole, joka suloisilla sanoilla puhuttelee,
Ke fakamoʻui koe mei he fefine muli, ʻio, mei he muli ʻoku lea fakaoloolo;
17 Ja hylkää nuoruutensa johdattajan, ja unohtaa Jumalansa liiton.
‌ʻAia kuo ne liʻaki ʻae fakahinohino ʻi heʻene kei siʻi, pea kuo ne fakangalongaloʻi ʻae fuakava ʻa hono ʻOtua.
18 Sillä hänen huoneensa kallistuu kuolemaan, ja hänen askeleensa kadotettuin tykö.
He ʻoku tahifohifo hono fale ki he mate, pea mo hono ʻalunga ki he kakai mate.
19 Jokainen joka menee hänen tykönsä, ei palaja, eikä elämän tielle joudu;
‌ʻOku ʻikai toe foki mai ha taha ʻoku ʻalu atu kiate ia, pea ʻoku ʻikai ke puke ʻekinautolu ki he ngaahi hala ʻoe moʻui.
20 Ettäs vaeltasit hyvää tietä, ja pitäisit hurskasten tiet.
Koeʻuhi ke ke ʻeveʻeva koe ʻi he hala ʻae kakai angalelei, pea ke maʻu ʻae ngaahi ʻaluʻanga ʻoe māʻoniʻoni.
21 Sillä vanhurskaat asuvat maassa, ja vakaat siinä pysyvät;
Koeʻuhi ʻe nofo ʻae angatonu ʻi he fonua, pea ʻe nofomaʻu ʻi ai ʻae haohaoa.
22 Mutta jumalattomat hukutetaan maasta, ja ylönkatsojat siitä teloitetaan.
Ka ʻe motuhi atu ʻae angahala mei he māmani, pea ʻe taʻaki fuʻu hake mei ai ʻae fai kovi.

< Sananlaskujen 2 >