Sananlaskujen 18
1 Eripurainen etsii mitä hänelle kelpaa, ja sekoittaa itsensä kaikkiin asioihin.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Tyhmällä ei ole himo ymmärrykseen, vaan niitä ilmoittamaan, mitkä ovat hänen sydämessänsä.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Jumalattoman tullessa tulee ylönkatse, pilkka ja häpiä.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Sanat ihmisen suussa ovat niinkuin syvät vedet, ja viisauden lähde on täynnä virtaa.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Ei ole hyvä katsoa jumalattomain muotoa, ja sortaa vanhurskasta tuomiossa.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Tyhmän huulet saattavat toran, ja hänen suunsa noudattaa haavoja.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 Tyhmän suu häpäisee itsensä, ja hänen huulensa ovat paula omalle omalle sielulle.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Panetteian sanat ovat haavat, ja käyvät läpi sydämen.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Joka laiska on työssänsä, hän on sen veli, joka vahinkoa tekee.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Herran nimi on vahva linna: vanhurskas juoksee sinne, ja tulee varjelluksi.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Rikkaan tavara on hänelle vahva kaupunki, ja niinkuin korkea muuri hänen mielestänsä.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Kuin joku lankee, niin hänen sydämensä ensisti tulee ylpiäksi, ja ennenkuin joku kunniaan tulee, pitää hänen nöyrän oleman.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Joka vastaa ennekuin hän kuulee, se on hänelle hulluudeksi ja häpiäksi.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Ihmisen henki pitää ylös hänen heikkoutensa; vaan murheellista henkeä kuka voi kärsiä?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Ymmärtäväinen sydän saa viisauden, ja viisasten korva etsii taitoa.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Ihmisen lahja tekee hänelle avaran sian, ja saattaa suurten herrain eteen.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Jokaisella on ensisti omassa asiassansa oikeus; vaan kuin hänen lähimmäisensä tulee, niin se löydetäään.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Arpa asettaa riidan, ja eroitaa voimallisten vaiheella.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Vihoitettu veli pitää puoltansa lujemmin kuin vahva kaupunki; ja riita pitää kovemmin puolensa kuin telki linnan edessä.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Sen jälkeen kullekin maksetaan, kuin hänen suunsa on puhunut; ja hän ravitaan huultensa hedelmästä.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Kuolema ja elämä on kielen voimassa: joka häntä rakastaa, se saa syösä hänen hedelmästänsä.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Joka aviovaimon osaa, hän löytäää hyvän kappaleen, ja saa mielisuosionsa Herralta.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Köyhä mies puhuu nöyrästi, vaan rikas vastaa ylpiästi.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Ihminen, jolla on ystävä, pitää oleman ystävällinen; sillä ystävä pitää lujemmin hänen kanssansa kuin veli.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
