Matteuksen 9
1 Ja hän astui haahteen, meni jälleen ylitse ja tuli omaan kaupunkiinsa.
അനന്തരം യീശു ർനൗകാമാരുഹ്യ പുനഃ പാരമാഗത്യ നിജഗ്രാമമ് ആയയൗ|
2 Ja katso, he toivat hänen eteensä halvatun, joka makasi vuoteella. Ja kuin Jesus näki heidän uskonsa, sanoi hän halvatulle: poikani, ole hyvässä turvassa, syntis annetaan anteeksi sinulle.
തതഃ കതിപയാ ജനാ ഏകം പക്ഷാഘാതിനം സ്വട്ടോപരി ശായയിത്വാ തത്സമീപമ് ആനയൻ; തതോ യീശുസ്തേഷാം പ്രതീതിം വിജ്ഞായ തം പക്ഷാഘാതിനം ജഗാദ, ഹേ പുത്ര, സുസ്ഥിരോ ഭവ, തവ കലുഷസ്യ മർഷണം ജാതമ്|
3 Ja katso, muutamat kirjanoppineista sanoivat keskenänsä: tämä pilkkaa (Jumalaa).
താം കഥാം നിശമ്യ കിയന്ത ഉപാധ്യായാ മനഃസു ചിന്തിതവന്ത ഏഷ മനുജ ഈശ്വരം നിന്ദതി|
4 Ja kuin Jesus näki heidän ajatuksensa, sanoi hän: miksi ajattelette pahaa sydämessänne?
തതഃ സ തേഷാമ് ഏതാദൃശീം ചിന്താം വിജ്ഞായ കഥിതവാൻ, യൂയം മനഃസു കൃത ഏതാദൃശീം കുചിന്താം കുരുഥ?
5 Sillä kumpi on keviämpi sanoa: synnit annetaan anteeksi sinulle, taikka sanoa: nouse ja käy?
തവ പാപമർഷണം ജാതം, യദ്വാ ത്വമുത്ഥായ ഗച്ഛ, ദ്വയോരനയോ ർവാക്യയോഃ കിം വാക്യം വക്തും സുഗമം?
6 Mutta että teidän pitää tietämän Ihmisen Pojalla olevan vallan maan päällä synnit anteeksi antaa, (niin sanoi hän halvatulle: ) nouse ja ota vuotees, ja mene kotias.
കിന്തു മേദിന്യാം കലുഷം ക്ഷമിതും മനുജസുതസ്യ സാമർഥ്യമസ്തീതി യൂയം യഥാ ജാനീഥ, തദർഥം സ തം പക്ഷാഘാതിനം ഗദിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠ, നിജശയനീയം ആദായ ഗേഹം ഗച്ഛ|
7 Ja hän nousi ja meni kotiansa.
തതഃ സ തത്ക്ഷണാദ് ഉത്ഥായ നിജഗേഹം പ്രസ്ഥിതവാൻ|
8 Ja kuin kansa sen näki, ihmettelivät he ja kunnioittivat Jumalaa, joka oli ihmisille antanut senkaltaisen vallan.
മാനവാ ഇത്ഥം വിലോക്യ വിസ്മയം മേനിരേ, ഈശ്വരേണ മാനവായ സാമർഥ്യമ് ഈദൃശം ദത്തം ഇതി കാരണാത് തം ധന്യം ബഭാഷിരേ ച|
9 Ja kuin Jesus sieltä kävi ohitse, näki hän ihmisen istuvan tullihuoneessa, nimeltä Matteus, ja sanoi hänelle: seuraa minua. Niin hän nousi ja seurasi häntä.
അനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാദ് ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ കരസംഗ്രഹസ്ഥാനേ സമുപവിഷ്ടം മഥിനാമാനമ് ഏകം മനുജം വിലോക്യ തം ബഭാഷേ, മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ, തതഃ സ ഉത്ഥായ തസ്യ പശ്ചാദ് വവ്രാജ|
10 Ja tapahtui, kuin hän atrioitsi huoneessa, katso, niin tuli monta Publikania ja syntistä, ja atrioitsivat Jesuksen ja hänen opetuslastensa kanssa.
തതഃ പരം യീശൗ ഗൃഹേ ഭോക്തുമ് ഉപവിഷ്ടേ ബഹവഃ കരസംഗ്രാഹിണഃ കലുഷിണശ്ച മാനവാ ആഗത്യ തേന സാകം തസ്യ ശിഷ്യൈശ്ച സാകമ് ഉപവിവിശുഃ|
11 Ja kuin Pharisealaiset sen näkivät, sanoivat he hänen opetuslapsillensa: miksi teidän Mestarinne syö Publikanien ja syntisten kanssa?
ഫിരൂശിനസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ ശിഷ്യാൻ ബഭാഷിരേ, യുഷ്മാകം ഗുരുഃ കിം നിമിത്തം കരസംഗ്രാഹിഭിഃ കലുഷിഭിശ്ച സാകം ഭുംക്തേ?
12 Mutta kuin Jesus sen kuuli, sanoi hän heille: ei terve tarvitse parantajaa, vaan sairaat.
യീശുസ്തത് ശ്രുത്വാ താൻ പ്രത്യവദത്, നിരാമയലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി, കിന്തു സാമയലോകാനാം പ്രയോജനമാസ്തേ|
13 Mutta menkäät ja oppikaat, mikä se on: laupiutta minä tahdon, enkä uhria; sillä en minä tullut vanhurskaita kutsumaan, vaan syntisiä parannukseen.
അതോ യൂയം യാത്വാ വചനസ്യാസ്യാർഥം ശിക്ഷധ്വമ്, ദയായാം മേ യഥാ പ്രീതി ർന തഥാ യജ്ഞകർമ്മണി| യതോഽഹം ധാർമ്മികാൻ ആഹ്വാതും നാഗതോഽസ്മി കിന്തു മനഃ പരിവർത്തയിതും പാപിന ആഹ്വാതുമ് ആഗതോഽസ്മി|
14 Silloin tulivat Johanneksen opetuslapset hänen tykönsä, ja sanoivat: minkätähden me ja Pharisealaiset niin paljo paastoomme, mutta ei sinun opetuslapses paastoo?
അനന്തരം യോഹനഃ ശിഷ്യാസ്തസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ കഥയാമാസുഃ, ഫിരൂശിനോ വയഞ്ച പുനഃ പുനരുപവസാമഃ, കിന്തു തവ ശിഷ്യാ നോപവസന്തി, കുതഃ?
15 Niin Jesus sanoi heille: taitaako hääjoukko niinkauvan murehtia, kuin ylkä on heidän kanssansa? mutta päivät tulevat, että ylkä otetaan heiltä pois, ja silloin heidän pitää paastooman.
തദാ യീശുസ്താൻ അവോചത് യാവത് സഖീനാം സംങ്ഗേ കന്യായാ വരസ്തിഷ്ഠതി, താവത് കിം തേ വിലാപം കർത്തും ശക്ലുവന്തി? കിന്തു യദാ തേഷാം സംങ്ഗാദ് വരം നയന്തി, താദൃശഃ സമയ ആഗമിഷ്യതി, തദാ തേ ഉപവത്സ്യന്തി|
16 Mutta ei kenkään paikkaa vanhaa vaatetta uuden veran tilalla; sillä paikka repee pois vaatteesta, ja läpi tulee pahemmaksi.
പുരാതനവസനേ കോപി നവീനവസ്ത്രം ന യോജയതി, യസ്മാത് തേന യോജിതേന പുരാതനവസനം ഛിനത്തി തച്ഛിദ്രഞ്ച ബഹുകുത്സിതം ദൃശ്യതേ|
17 Ei myös pane kenkään nuorta viinaa vanhoihin leileihin; muutoin leilit pakahtuvat, ja viina vuotaa pois, ja leilit turmellaan; vaan nuorta viinaa lasketaan uusiin leileihin, ja niin he molemmat tähdellä ovat.
അന്യഞ്ച പുരാതനകുത്വാം കോപി നവാനഗോസ്തനീരസം ന നിദധാതി, യസ്മാത് തഥാ കൃതേ കുതൂ ർവിദീര്യ്യതേ തേന ഗോസ്തനീരസഃ പതതി കുതൂശ്ച നശ്യതി; തസ്മാത് നവീനായാം കുത്വാം നവീനോ ഗോസ്തനീരസഃ സ്ഥാപ്യതേ, തേന ദ്വയോരവനം ഭവതി|
18 Kuin hän nämät heille puhunut oli, katso, niin päämies tuli ja kumarsi häntä, sanoen: nyt on minun tyttäreni kuolemallansa; mutta tule ja pane kätes hänen päällensä, niin hän virkoaa.
അപരം തേനൈതത്കഥാകഥനകാലേ ഏകോഽധിപതിസ്തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, മമ ദുഹിതാ പ്രായേണൈതാവത്കാലേ മൃതാ, തസ്മാദ് ഭവാനാഗത്യ തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്തമർപയതു, തേന സാ ജീവിഷ്യതി|
19 Niin Jesus nousi ja seurasi häntä, ja hänen opetuslapsensa.
തദാനീം യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകമ് ഉത്ഥായ തസ്യ പശ്ചാദ് വവ്രാജ|
20 Ja katso, vaimo, joka oli kaksitoistakymmentä ajastaikaa punaista tautia sairastanut, kävi takana, ja tarttui hänen vaatteensa liepeeseen;
ഇത്യനന്തരേ ദ്വാദശവത്സരാൻ യാവത് പ്രദരാമയേന ശീർണൈകാ നാരീ തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗത്യ തസ്യ വസനസ്യ ഗ്രന്ഥിം പസ്പർശ;
21 Sillä hän oli itsellensä sanonut; jos minä ainoastaan rupeen hänen vaatteesensa, niin minä tulen terveeksi.
യസ്മാത് മയാ കേവലം തസ്യ വസനം സ്പൃഷ്ട്വാ സ്വാസ്ഥ്യം പ്രാപ്സ്യതേ, സാ നാരീതി മനസി നിശ്ചിതവതീ|
22 Niin Jesus käänsi itsensä, näki hänen ja sanoi: ole hyvässä turvassa, tyttäreni! sinun uskos on sinun terveeksi tehnyt. Ja vaimo tuli sillä hetkellä terveeksi.
തതോ യീശുർവദനം പരാവർത്ത്യ താം ജഗാദ, ഹേ കന്യേ, ത്വം സുസ്ഥിരാ ഭവ, തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥാമകാർഷീത്| ഏതദ്വാക്യേ ഗദിതഏവ സാ യോഷിത് സ്വസ്ഥാഭൂത്|
23 Ja kuin Jesus tuli päämiehen huoneeseen, ja näki pillein soittajat ja kansan hymisevän,
അപരം യീശുസ്തസ്യാധ്യക്ഷസ്യ ഗേഹം ഗത്വാ വാദകപ്രഭൃതീൻ ബഹൂൻ ലോകാൻ ശബ്ദായമാനാൻ വിലോക്യ താൻ അവദത്,
24 Sanoi hän heille: menkäät pois; sillä ei piika ole kuollut, vaan hän makaa. Ja he nauroivat häntä.
പന്ഥാനം ത്യജ, കന്യേയം നാമ്രിയത നിദ്രിതാസ്തേ; കഥാമേതാം ശ്രുത്വാ തേ തമുപജഹസുഃ|
25 Mutta kuin kansa oli ajettu ulos, meni hän sisälle ja tarttui hänen käteensä, ja piika nousi.
കിന്തു സർവ്വേഷു ബഹിഷ്കൃതേഷു സോഽഭ്യന്തരം ഗത്വാ കന്യായാഃ കരം ധൃതവാൻ, തേന സോദതിഷ്ഠത്;
26 Ja sen sanoma kuului kaikkeen siihen maahan.
തതസ്തത്കർമ്മണോ യശഃ കൃത്സ്നം തം ദേശം വ്യാപ്തവത്|
27 Ja kuin Jesus sieltä läksi, seurasi häntä kaksi sokiaa, huutain ja sanoen: Davidin poika, armahda meitä.
തതഃ പരം യീശുസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാദ് യാത്രാം ചകാര; തദാ ഹേ ദായൂദഃ സന്താന, അസ്മാൻ ദയസ്വ, ഇതി വദന്തൗ ദ്വൗ ജനാവന്ധൗ പ്രോചൈരാഹൂയന്തൗ തത്പശ്ചാദ് വവ്രജതുഃ|
28 Ja kuin hän tuli huoneeseen, tulivat sokiat hänen tykönsä, ja Jesus sanoi heille: uskotteko minun sen voivan teille tehdä? He sanoivat hänelle: Herra, me uskomme.
തതോ യീശൗ ഗേഹമധ്യം പ്രവിഷ്ടം താവപി തസ്യ സമീപമ് ഉപസ്ഥിതവന്തൗ, തദാനീം സ തൗ പൃഷ്ടവാൻ കർമ്മൈതത് കർത്തും മമ സാമർഥ്യമ് ആസ്തേ, യുവാം കിമിതി പ്രതീഥഃ? തദാ തൗ പ്രത്യൂചതുഃ, സത്യം പ്രഭോ|
29 Niin hän rupesi heidän silmiinsä, sanoen: tapahtukoon teille uskonne jälkeen.
തദാനീം സ തയോ ർലോചനാനി സ്പൃശൻ ബഭാഷേ, യുവയോഃ പ്രതീത്യനുസാരാദ് യുവയോ ർമങ്ഗലം ഭൂയാത്| തേന തത്ക്ഷണാത് തയോ ർനേത്രാണി പ്രസന്നാന്യഭവൻ,
30 Ja heidän silmänsä aukenivat. Niin Jesus haastoi heitä, sanoen: katsokaat, ettei kenkään saa tätä tietää.
പശ്ചാദ് യീശുസ്തൗ ദൃഢമാജ്ഞാപ്യ ജഗാദ, അവധത്തമ് ഏതാം കഥാം കോപി മനുജോ മ ജാനീയാത്|
31 Vaan kuin he menivät pois, niin he julistivat hänen sanomansa kaikessa siinä maassa.
കിന്തു തൗ പ്രസ്ഥായ തസ്മിൻ കൃത്സ്നേ ദേശേ തസ്യ കീർത്തിം പ്രകാശയാമാസതുഃ|
32 Kuin nämät olivat menneet ulos, katso, niin he toivat mykän ja pirulta riivatun ihmisen hänen eteensä.
അപരം തൗ ബഹിര്യാത ഏതസ്മിന്നന്തരേ മനുജാ ഏകം ഭൂതഗ്രസ്തമൂകം തസ്യ സമീപമ് ആനീതവന്തഃ|
33 Ja kuin perkele oli ajettu ulos, niin mykkä puhui. Ja kansa ihmetteli ja sanoi: ei senkaltaista ole ikänä Israelissa nähty.
തേന ഭൂതേ ത്യാജിതേ സ മൂകഃ കഥാം കഥയിതും പ്രാരഭത, തേന ജനാ വിസ്മയം വിജ്ഞായ കഥയാമാസുഃ, ഇസ്രായേലോ വംശേ കദാപി നേദൃഗദൃശ്യത;
34 Mutta Pharisealaiset sanoivat: hän ajaa ulos perkeleet perkeleitten pääruhtinasten kautta.
കിന്തു ഫിരൂശിനഃ കഥയാഞ്ചക്രുഃ ഭൂതാധിപതിനാ സ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
35 Ja Jesus kävi kaikkia kaupungeita ja kyliä ympäri, ja opetti heidän synagogissansa, ja saarnasi valtakunnan evankeliumia, ja paransi kaikkinaisia tauteja ja kaikkea sairautta kansassa.
തതഃ പരം യീശുസ്തേഷാം ഭജനഭവന ഉപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ലോകാനാം യസ്യ യ ആമയോ യാ ച പീഡാസീത്, താൻ ശമയൻ ശമയംശ്ച സർവ്വാണി നഗരാണി ഗ്രാമാംശ്ച ബഭ്രാമ|
36 Ja kuin hän näki kansat, armahti hän heidän päällensä, että he olivat niin nääntyneet ja hajoitetut kuin lampaat, joilla ei ole paimenta.
അന്യഞ്ച മനുജാൻ വ്യാകുലാൻ അരക്ഷകമേഷാനിവ ച ത്യക്താൻ നിരീക്ഷ്യ തേഷു കാരുണികഃ സൻ ശിഷ്യാൻ അവദത്,
37 Silloin hän sanoi opetuslapsillensa: eloa on tosin paljo, mutta työväkeä on vähä.
ശസ്യാനി പ്രചുരാണി സന്തി, കിന്തു ഛേത്താരഃ സ്തോകാഃ|
38 Rukoilkaat sentähden elon Herraa, että hän työväkeä lähettäis eloonsa.
ക്ഷേത്രം പ്രത്യപരാൻ ഛേദകാൻ പ്രഹേതും ശസ്യസ്വാമിനം പ്രാർഥയധ്വമ്|
