Matteuksen 25
1 Silloin pitää taivaan valtakunta oleman kymmenen neitseen kaltainen, jotka ottivat lamppunsa ja menivät ulos ylkää vastaan.
யா த³ஸ² கந்யா: ப்ரதீ³பாந் க்³ரு’ஹ்லத்யோ வரம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிரிதா: , தாபி⁴ஸ்ததா³ ஸ்வர்கீ³யராஜ்யஸ்ய ஸாத்³ரு’ஸ்²யம்’ ப⁴விஷ்யதி|
2 Mutta viisi heistä oli taitavaa, ja viisi tyhmää.
தாஸாம்’ கந்யாநாம்’ மத்⁴யே பஞ்ச ஸுதி⁴ய: பஞ்ச து³ர்தி⁴ய ஆஸந்|
3 Tyhmät ottivat lamppunsa, ja ei ottaneet öljyä myötänsä;
யா து³ர்தி⁴யஸ்தா: ப்ரதீ³பாந் ஸங்கே³ க்³ரு’ஹீத்வா தைலம்’ ந ஜக்³ரு’ஹு: ,
4 Mutta taitavat ottiva öljyä astioihinsa, ynnä lamppunsa kanssa.
கிந்து ஸுதி⁴ய: ப்ரதீ³பாந் பாத்ரேண தைலஞ்ச ஜக்³ரு’ஹு: |
5 Kuin ylkä viipyi, tulivat he kaikki uneliaiksi ja makasivat.
அநந்தரம்’ வரே விலம்பி³தே தா: ஸர்வ்வா நித்³ராவிஷ்டா நித்³ராம்’ ஜக்³மு: |
6 Mutta puoli-yönä tuli huuto: katso, ylkä tulee, menkäät ulos häntä vastaan.
அநந்தரம் அர்த்³த⁴ராத்ரே பஸ்²யத வர ஆக³ச்ச²தி, தம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிர்யாதேதி ஜநரவாத்
7 Niin nousivat kaikki nämät neitseet ja valmistivat lamppunsa.
தா: ஸர்வ்வா: கந்யா உத்தா²ய ப்ரதீ³பாந் ஆஸாத³யிதும்’ ஆரப⁴ந்த|
8 Mutta tyhmät sanoivat taitaville: antakaat meille öljystänne; sillä meidän lamppumme sammuvat.
ததோ து³ர்தி⁴ய: ஸுதி⁴ய ஊசு: , கிஞ்சித் தைலம்’ த³த்த, ப்ரதீ³பா அஸ்மாகம்’ நிர்வ்வாணா: |
9 Niin vastasivat taitavat, sanoen: ei suinkaan, ettei meiltä ja teiltä puuttuisi; mutta menkäät paremmin niiden tykö, jotka myyvät, ja ostakaat itsellenne.
கிந்து ஸுதி⁴ய: ப்ரத்யவத³ந், த³த்தே யுஷ்மாநஸ்மாம்’ஸ்²ச ப்ரதி தைலம்’ ந்யூநீப⁴வேத், தஸ்மாத்³ விக்ரேத்ரு’ணாம்’ ஸமீபம்’ க³த்வா ஸ்வார்த²ம்’ தைலம்’ க்ரீணீத|
10 Mutta kuin he menivät ostamaan, tuli ylkä. Ja jotka valmiit olivat, ne menivät hänen kanssansa häihin, ja ovi suljettiin.
ததா³ தாஸு க்ரேதும்’ க³தாஸு வர ஆஜகா³ம, ததோ யா: ஸஜ்ஜிதா ஆஸந், தாஸ்தேந ஸாகம்’ விவாஹீயம்’ வேஸ்²ம ப்ரவிவிஸு²: |
11 Viimein tulivat nekin toiset neitseet, ja sanoivat: Herra, Herra, avaa meidän eteemme.
அநந்தரம்’ த்³வாரே ருத்³தே⁴ அபரா: கந்யா ஆக³த்ய ஜக³து³: , ஹே ப்ரபோ⁴, ஹே ப்ரபோ⁴, அஸ்மாந் ப்ரதி த்³வாரம்’ மோசய|
12 Mutta hän vastasi ja sanoi: totisesti sanon minä teille: en tunne minä teitä.
கிந்து ஸ உக்தவாந், தத்²யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாநஹம்’ ந வேத்³மி|
13 Valvokaat sentähden, sillä ette tiedä päivää eikä hetkeä, jona Ihmisen Poika tulee.
அதோ ஜாக்³ரத: ஸந்தஸ்திஷ்ட²த, மநுஜஸுத: கஸ்மிந் தி³நே கஸ்மிந் த³ண்டே³ வாக³மிஷ்யதி, தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஜ்ஞாயதே|
14 Sillä niinkuin ihminen matkusti kauvas ja kutsui palveliansa, ja antoi heille tavaransa:
அபரம்’ ஸ ஏதாத்³ரு’ஸ²: கஸ்யசித் பும்’ஸஸ்துல்ய: , யோ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ப்ரதி யாத்ராகாலே நிஜதா³ஸாந் ஆஹூய தேஷாம்’ ஸ்வஸ்வஸாமர்த்²யாநுரூபம்
15 Ja antoi yhdelle viisi leiviskää, toiselle kaksi ja kolmannelle yhden, jokaiselle varansa jälkeen: ja meni kohta matkaansa;
ஏகஸ்மிந் முத்³ராணாம்’ பஞ்ச போடலிகா: அந்யஸ்மிம்’ஸ்²ச த்³வே போடலிகே அபரஸ்மிம்’ஸ்²ச போடலிகைகாம் இத்த²ம்’ ப்ரதிஜநம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ ப்ரவாஸம்’ க³தவாந்|
16 Niin meni se, joka viisi leiviskää oli ottanut, teki niillä kauppaa ja voitti toiset viisi leiviskää.
அநந்தரம்’ யோ தா³ஸ: பஞ்ச போடலிகா: லப்³த⁴வாந், ஸ க³த்வா வாணிஜ்யம்’ விதா⁴ய தா த்³விகு³ணீசகார|
17 Niin myös se, joka kaksi oli ottanut, voitti myös toiset kaksi.
யஸ்²ச தா³ஸோ த்³வே போடலிகே அலப⁴த, ஸோபி தா முத்³ரா த்³விகு³ணீசகார|
18 Mutta joka yhden oli ottanut, hän meni pois ja kaivoi maahan, ja kätki herransa rahan.
கிந்து யோ தா³ஸ ஏகாம்’ போடலிகாம்’ லப்³த⁴வாந், ஸ க³த்வா பூ⁴மிம்’ க²நித்வா தந்மத்⁴யே நிஜப்ரபோ⁴ஸ்தா முத்³ரா கோ³பயாஞ்சகார|
19 Niin pitkän ajan perästä tuli palveliain herra ja laski lukua heidän kanssansa.
தத³நந்தரம்’ ப³ஹுதிதே² காலே க³தே தேஷாம்’ தா³ஸாநாம்’ ப்ரபு⁴ராக³த்ய தைர்தா³ஸை: ஸமம்’ க³ணயாஞ்சகார|
20 Ja tuli se, joka oli ottanut viisi leiviskää, ja toi toiset viisi leiviskää, sanoen: herra, viisi leiviskää sinä annoit minulle, katso, minä olen toiset viisi leiviskää niillä voittanut.
ததா³நீம்’ ய: பஞ்ச போடலிகா: ப்ராப்தவாந் ஸ தா த்³விகு³ணீக்ரு’தமுத்³ரா ஆநீய ஜகா³த³; ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வதா மயி பஞ்ச போடலிகா: ஸமர்பிதா: , பஸ்²யது, தா மயா த்³விகு³ணீக்ரு’தா: |
21 Sanoi hänen herransa hänelle: hyvin, sinä hyvä ja uskollinen palvelia! vähän päällä sinä olit uskollinen, minä panen sinun paljon päälle: mene sinun herras iloon.
ததா³நீம்’ தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமுவாச, ஹே உத்தம விஸ்²வாஸ்ய தா³ஸ, த்வம்’ த⁴ந்யோஸி, ஸ்தோகேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத: , தஸ்மாத் த்வாம்’ ப³ஹுவித்தாதி⁴பம்’ கரோமி, த்வம்’ ஸ்வப்ரபோ⁴: ஸுக²ஸ்ய பா⁴கீ³ ப⁴வ|
22 Niin tuli se, joka oli kaksi leiviskää ottanut, ja sanoi: herra, kaksi leiviskää sinä annoit minulle, katso, toiset kaksi olen minä niillä voittanut.
ததோ யேந த்³வே போடலிகே லப்³தே⁴ ஸோப்யாக³த்ய ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வதா மயி த்³வே போடலிகே ஸமர்பிதே, பஸ்²யது தே மயா த்³விகு³ணீக்ரு’தே|
23 Sanoi hänen herransa hänelle: hyvin, sinä hyvä ja uskollinen palvelia! vähän päällä sinä olit uskollinen, minä panen sinun paljon päälle: mene sinun herras iloon.
தேந தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமவோசத், ஹே உத்தம விஸ்²வாஸ்ய தா³ஸ, த்வம்’ த⁴ந்யோஸி, ஸ்தோகேந விஸ்²வாஸ்யோ ஜாத: , தஸ்மாத் த்வாம்’ ப³ஹுத்³ரவிணாதி⁴பம்’ கரோமி, த்வம்’ நிஜப்ரபோ⁴: ஸுக²ஸ்ய பா⁴கீ³ ப⁴வ|
24 Niin myös se tuli, joka yhden leiviskän oli ottanut, ja sanoi: herra, minä tiesin sinun kovaksi mieheksi: sinä niität siitä, kuhunkas et kylvänyt, ja siitä sinä kokoot, kuhunka sinä et hajoittanut.
அநந்தரம்’ ய ஏகாம்’ போடலிகாம்’ லப்³த⁴வாந், ஸ ஏத்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, த்வாம்’ கடி²நநரம்’ ஜ்ஞாதவாந், த்வயா யத்ர நோப்தம்’, தத்ரைவ க்ரு’த்யதே, யத்ர ச ந கீர்ணம்’, தத்ரைவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்யதே|
25 Ja minä peljäten menin pois ja kätkin sinun leiviskäs maahan: katso, tässä on sinun omas.
அதோஹம்’ ஸஸ²ங்க: ஸந் க³த்வா தவ முத்³ரா பூ⁴மத்⁴யே ஸம்’கோ³ப்ய ஸ்தா²பிதவாந், பஸ்²ய, தவ யத் ததே³வ க்³ரு’ஹாண|
26 Mutta hänen herransa vastasi ja sanoi hänelle: sinä paha ja laiska palvelia! jos tiesit minun siitä niittävän, kuhunka en minä kylvänyt, ja sieltä kokoovan, johonka en minä ole hajoittanut,
ததா³ தஸ்ய ப்ரபு⁴: ப்ரத்யவத³த் ரே து³ஷ்டாலஸ தா³ஸ, யத்ராஹம்’ ந வபாமி, தத்ர சி²நத்³மி, யத்ர ச ந கிராமி, தத்ரேவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாமீதி சேத³ஜாநாஸ்தர்ஹி
27 Niin sinun siis olis tullut antaa minun rahani vaihettajille, ja minä tultuani olisin omani jälleen saanut kasvun kanssa.
வணிக்ஷு மம வித்தார்பணம்’ தவோசிதமாஸீத், யேநாஹமாக³த்ய வ்ரு’த்³வ்யா ஸாகம்’ மூலமுத்³ரா: ப்ராப்ஸ்யம்|
28 Ottakaat siis häneltä leiviskä, ja antakaat sille, jolla on kymmenen leiviskää.
அதோஸ்மாத் தாம்’ போடலிகாம் ஆதா³ய யஸ்ய த³ஸ² போடலிகா: ஸந்தி தஸ்மிந்நர்பயத|
29 (Sillä jokaiselle, jolla on, pitää annettaman, ja hänellä pitää kyllä oleman; mutta jolla ei ole, sekin kuin hänellä on, pitää häneltä otettaman pois).
யேந வர்த்³வ்யதே தஸ்மிந்நைவார்பிஷ்யதே, தஸ்யைவ ச பா³ஹுல்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யேந ந வர்த்³வ்யதே, தஸ்யாந்திகே யத் கிஞ்சந திஷ்ட²தி, தத³பி புநர்நேஷ்யதே|
30 Ja heittäkäät se kelvotoin palvelia ulkonaiseen pimeyteen: siellä pitää oleman itku ja hammasten kiristys.
அபரம்’ யூயம்’ தமகர்ம்மண்யம்’ தா³ஸம்’ நீத்வா யத்ர ஸ்தா²நே க்ரந்த³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச வித்³யேதே, தஸ்மிந் ப³ஹிர்பூ⁴ததமஸி நிக்ஷிபத|
31 Mutta kuin Ihmisen Poika tulee kunniassansa ja kaikki pyhät enkelit hänen kanssansa, silloin hän istuu kunniansa istuimella,
யதா³ மநுஜஸுத: பவித்ரதூ³தாந் ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா நிஜப்ரபா⁴வேநாக³த்ய நிஜதேஜோமயே ஸிம்’ஹாஸநே நிவேக்ஷ்யதி,
32 Ja hänen eteensä kootaan kaikki kansat. Ja hän eroittaa toiset toisistansa, niinkuin paimen eroittaa lampaat vuohista,
ததா³ தத்ஸம்முகே² ஸர்வ்வஜாதீயா ஜநா ஸம்’மேலிஷ்யந்தி| ததோ மேஷபாலகோ யதா² சா²கே³ப்⁴யோ(அ)வீந் ப்ரு’த²க் கரோதி ததா² ஸோப்யேகஸ்மாத³ந்யம் இத்த²ம்’ தாந் ப்ரு’த²க க்ரு’த்வாவீந்
33 ja asettaa lampaat tosin oikialle puolellensa, mutta vuohet vasemmallensa.
த³க்ஷிணே சா²கா³ம்’ஸ்²ச வாமே ஸ்தா²பயிஷ்யதி|
34 Silloin sanoo kuningas niille, jotka hänen oikialla puolellansa ovat: tulkaat, minun Isäni siunatut, omistakaat se valtakunta, joka teille on valmistettu maailman alusta.
தத: பரம்’ ராஜா த³க்ஷிணஸ்தி²தாந் மாநவாந் வதி³ஷ்யதி, ஆக³ச்ச²த மத்தாதஸ்யாநுக்³ரஹபா⁴ஜநாநி, யுஷ்மத்க்ரு’த ஆ ஜக³தா³ரம்ப⁴த் யத்³ ராஜ்யம் ஆஸாதி³தம்’ தத³தி⁴குருத|
35 Sillä minä isosin, ja te ruokitte minun: minä janosin, ja te juotitte minun: minä olin outo, ja te minun huoneeseen otitte:
யதோ பு³பு⁴க்ஷிதாய மஹ்யம்’ போ⁴ஜ்யம் அத³த்த, பிபாஸிதாய பேயமத³த்த, விதே³ஸி²நம்’ மாம்’ ஸ்வஸ்தா²நமநயத,
36 Alasti, ja te vaatetitte minun: sairaana, ja te opitte minua: minä olin vankina, ja te tulitte minun tyköni.
வஸ்த்ரஹீநம்’ மாம்’ வஸநம்’ பர்ய்யதா⁴பயத, பீடீ³தம்’ மாம்’ த்³ரஷ்டுமாக³ச்ச²த, காராஸ்த²ஞ்ச மாம்’ வீக்ஷிதும ஆக³ச்ச²த|
37 Silloin vanhurskaat häntä vastaavat ja sanovat: Herra, koska me näimme sinun isoovan, ja ruokimme sinun? taikka janoovan, ja annoimme sinun juoda?
ததா³ தா⁴ர்ம்மிகா: ப்ரதிவதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴, கதா³ த்வாம்’ க்ஷுதி⁴தம்’ வீக்ஷ்ய வயமபோ⁴ஜயாம? வா பிபாஸிதம்’ வீக்ஷ்ய அபாயயாம?
38 Mutta koska me näimme sinun outona, ja huoneeseen otimme sinun? taikka alastoinna, ja vaatetimme sinua?
கதா³ வா த்வாம்’ விதே³ஸி²நம்’ விலோக்ய ஸ்வஸ்தா²நமநயாம? கதா³ வா த்வாம்’ நக்³நம்’ வீக்ஷ்ய வஸநம்’ பர்ய்யதா⁴பயாம?
39 Eli koska me näimme sinun sairaana, taikka vankina, ja tulimme sinun tykös?
கதா³ வா த்வாம்’ பீடி³தம்’ காராஸ்த²ஞ்ச வீக்ஷ்ய த்வத³ந்திகமக³ச்சா²ம?
40 Niin vastaa kuningas ja sanoo heille: totisesti sanon minä teille: sen minkä te olette tehneet yhdelle näistä vähimmistä minun veljistäni, sen te teitte minulle.
ததா³நீம்’ ராஜா தாந் ப்ரதிவதி³ஷ்யதி, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, மமைதேஷாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யே கஞ்சநைகம்’ க்ஷுத்³ரதமம்’ ப்ரதி யத்³ அகுருத, தந்மாம்’ ப்ரத்யகுருத|
41 Silloin hän myös sanoo niille, jotka vasemmalla ovat: menkäät pois minun tyköäni, te kirotut, ijankaikkiseen tuleen, joka valmistettu on perkeleelle ja hänen enkeleillensä. (aiōnios g166)
பஸ்²சாத் ஸ வாமஸ்தி²தாந் ஜநாந் வதி³ஷ்யதி, ரே ஸா²பக்³ரஸ்தா: ஸர்வ்வே, ஸை²தாநே தஸ்ய தூ³தேப்⁴யஸ்²ச யோ(அ)நந்தவஹ்நிராஸாதி³த ஆஸ்தே, யூயம்’ மத³ந்திகாத் தமக்³நிம்’ க³ச்ச²த| (aiōnios g166)
42 Sillä minä isosin, ja ette minua ruokkineet: minä janosin, ja ette minua juottaneet:
யதோ க்ஷுதி⁴தாய மஹ்யமாஹாரம்’ நாத³த்த, பிபாஸிதாய மஹ்யம்’ பேயம்’ நாத³த்த,
43 Minä olin outo, ja ette minua huoneeseen ottaneet: alastoin, ja ette minua vaatettaneet: sairas ja vankina, ja ette minua oppineet.
விதே³ஸி²நம்’ மாம்’ ஸ்வஸ்தா²நம்’ நாநயத, வஸநஹீநம்’ மாம்’ வஸநம்’ ந பர்ய்யதா⁴பயத, பீடி³தம்’ காராஸ்த²ஞ்ச மாம்’ வீக்ஷிதும்’ நாக³ச்ச²த|
44 Silloin nekin häntä vastaavat, sanoen: Herra, koska me näimme sinun isoovan, taikka janoovan, taikka outona, eli alastoinna, eli sairaana, taikka vankina, ja emme sinua palvelleet?
ததா³ தே ப்ரதிவதி³ஷ்யந்தி, ஹே ப்ரபோ⁴, கதா³ த்வாம்’ க்ஷுதி⁴தம்’ வா பிபாஸிதம்’ வா விதே³ஸி²நம்’ வா நக்³நம்’ வா பீடி³தம்’ வா காராஸ்த²ம்’ வீக்ஷ்ய த்வாம்’ நாஸேவாமஹி?
45 Silloin hän vastaa heitä, sanoen: totisesti sanon minä teille, mitä ette tehneet yhdelle näistä vähimmistä, sitä ette tehneet minulle.
ததா³ ஸ தாந் வதி³ஷ்யதி, தத்²யமஹம்’ யுஷ்மாந் ப்³ரவீமி, யுஷ்மாபி⁴ரேஷாம்’ கஞ்சந க்ஷோதி³ஷ்ட²ம்’ ப்ரதி யந்நாகாரி, தந்மாம்’ ப்ரத்யேவ நாகாரி|
