Matteuksen 20
1 Sillä taivaan valtakunta on perheenisännän vertainen, joka varhain huomeneltain läksi ulos palkkaamaan työväkeä viinamäkeensä.
ஸ்வர்க³ராஜ்யம் ஏதாத்³ரு’ஸா² கேநசித்³ க்³ரு’ஹஸ்யேந ஸமம்’, யோ(அ)திப்ரபா⁴தே நிஜத்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே க்ரு’ஷகாந் நியோக்தும்’ க³தவாந்|
2 Ja kuin hän oli sopinut työmiesten kanssa päiväpenningistä, lähetti hän heidät viinamäkeensä.
பஸ்²சாத் தை: ஸாகம்’ தி³நைகப்⁴ரு’திம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸ²ம்’ நிரூப்ய தாந் த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ ப்ரேரயாமாஸ|
3 Ja hän meni ulos liki kolmannella hetkellä, ja näki muita seisovan turulla joutilaina,
அநந்தரம்’ ப்ரஹரைகவேலாயாம்’ க³த்வா ஹட்டே கதிபயாந் நிஷ்கர்ம்மகாந் விலோக்ய தாநவத³த்,
4 Ja sanoi heille: menkäät tekin viinamäkeen, ja mitä kohtuullinen on, minä annan teille. Niin he menivät.
யூயமபி மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ யாத, யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ யோக்³யப்⁴ரு’திம்’ தா³ஸ்யாமி, ததஸ்தே வவ்ரஜு: |
5 Taas hän meni ulos liki kuudennella ja yhdeksännellä hetkellä, ja teki myös niin.
புநஸ்²ச ஸ த்³விதீயத்ரு’தீயயோ: ப்ரஹரயோ ர்ப³ஹி ர்க³த்வா ததை²வ க்ரு’தவாந்|
6 Mutta yhdellätoistakymmenennellä hetkellä läksi hän ulos, ja löysi muita joutilaina seisomasta, ja sanoi heille: miksi te tässä kaiken päivän joutilaina seisotte?
ததோ த³ண்ட³த்³வயாவஸி²ஷ்டாயாம்’ வேலாயாம்’ ப³ஹி ர்க³த்வாபராந் கதிபயஜநாந் நிஷ்கர்ம்மகாந் விலோக்ய ப்ரு’ஷ்டவாந், யூயம்’ கிமர்த²ம் அத்ர ஸர்வ்வம்’ தி³நம்’ நிஷ்கர்ம்மாணஸ்திஷ்ட²த²?
7 He sanoivat hänelle: sillä ei ole kenkään meitä palkannut. Hän sanoi heille: menkäät tekin minun viinamäkeeni, ja mitä kohtuus on, pitää teidän saaman.
தே ப்ரத்யவத³ந், அஸ்மாந் ந கோபி கர்மமணி நியும்’க்தே| ததா³நீம்’ ஸ கதி²தவாந், யூயமபி மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ யாத, தேந யோக்³யாம்’ ப்⁴ரு’திம்’ லப்ஸ்யத²|
8 Mutta kuin ehtoo tuli, sanoi viinamäen isäntä perheensä haltialle: kutsu työväki, ja maksa heidän palkkansa, ruveten viimeisistä ensimäisiin asti.
தத³நந்தரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ ஸஏவ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிரத்⁴யக்ஷம்’ க³தி³வாந், க்ரு’ஷகாந் ஆஹூய ஸே²ஷஜநமாரப்⁴ய ப்ரத²மம்’ யாவத் தேப்⁴யோ ப்⁴ரு’திம்’ தே³ஹி|
9 Ja kuin ne tulivat, jotka liki yhdellätoistakymmenennellä hetkellä tulleet olivat, saivat he kukin penninkinsä.
தேந யே த³ண்ட³த்³வயாவஸ்தி²தே ஸமாயாதாஸ்தேஷாம் ஏகைகோ ஜநோ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸ²ம்’ ப்ராப்நோத்|
10 Mutta kuin ensimäiset tulivat, luulivat he enemmän saavansa; ja he myös saivat kukin penninkinsä.
ததா³நீம்’ ப்ரத²மநியுக்தா ஜநா ஆக³த்யாநுமிதவந்தோ வயமதி⁴கம்’ ப்ரப்ஸ்யாம: , கிந்து தைரபி முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸோ²(அ)லாபி⁴|
11 Ja kuin he saivat, napisivat he perheenisäntää vastaan,
ததஸ்தே தம்’ க்³ரு’ஹீத்வா தேந க்ஷேத்ரபதிநா ஸாகம்’ வாக்³யுத்³த⁴ம்’ குர்வ்வந்த: கத²யாமாஸு: ,
12 Sanoen: nämät viimeiset ovat yhden hetken työtä tehneet, ja sinä teit heidät meidän verraksemme, jotka olemme kantaneet päivän kuorman ja helteen.
வயம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ தி³நம்’ தாபக்லேஸௌ² ஸோட⁴வந்த: , கிந்து பஸ்²சாதாயா ஸே ஜநா த³ண்ட³த்³வயமாத்ரம்’ பரிஸ்²ராந்தவந்தஸ்தே(அ)ஸ்மாபி⁴: ஸமாநாம்’ஸா²: க்ரு’தா: |
13 Niin hän vastasi ja sanoi yhdelle heistä: ystäväni, en tee minä sinulle vääryyttä; etkös sopinut minun kanssani määrätystä penningistä?
தத: ஸ தேஷாமேகம்’ ப்ரத்யுவாச, ஹே வத்ஸ, மயா த்வாம்’ ப்ரதி கோப்யந்யாயோ ந க்ரு’த: கிம்’ த்வயா மத்ஸமக்ஷம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸோ² நாங்கீ³க்ரு’த: ?
14 Ota se, mikä sinun tulee, ja mene matkaas; mutta minä tahdon tälle viimeiselle antaa niinkuin sinullekin.
தஸ்மாத் தவ யத் ப்ராப்யம்’ ததா³தா³ய யாஹி, துப்⁴யம்’ யதி, பஸ்²சாதீயநியுக்தலோகாயாபி ததி தா³துமிச்சா²மி|
15 Vai enkö minä saa tehdä minun kalustani mitä minä tahdon? taikka katsotkos sentähden karsaasti, että minä hyvä olen?
ஸ்வேச்ச²யா நிஜத்³ரவ்யவ்யவஹரணம்’ கிம்’ மயா ந கர்த்தவ்யம்’? மம தா³த்ரு’த்வாத் த்வயா கிம் ஈர்ஷ்யாத்³ரு’ஷ்டி: க்ரியதே?
16 Niin viimeiset tulevat ensimäisiksi ja ensimäiset viimeisiksi. Sillä monta ovat kutsutut, mutta harvat valitut.
இத்த²ம் அக்³ரீயலோகா: பஸ்²சதீயா ப⁴விஷ்யந்தி, பஸ்²சாதீயஜநாஸ்²சக்³ரீயா ப⁴விஷ்யந்தி, அஹூதா ப³ஹவ: கிந்த்வல்பே மநோபி⁴லஷிதா: |
17 Ja Jesus meni ylös Jerusalemiin, ja otti kaksitoistakymmentä opetuslastansa erinänsä tiellä tykönsä, ja sanoi heille:
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ க³ச்ச²ந் மார்க³மத்⁴யே ஸி²ஷ்யாந் ஏகாந்தே வபா⁴ஷே,
18 Katso, me menemme ylös Jerusalemiin, ja Ihmisen Poika ylönannetaan pappein päämiehille ja kirjanoppineille; ja he tuomitsevat hänen kuolemaan,
பஸ்²ய வயம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ யாம: , தத்ர ப்ரதா⁴நயாஜகாத்⁴யாபகாநாம்’ கரேஷு மநுஷ்யபுத்ர: ஸமர்பிஷ்யதே;
19 Ja antavat ylön hänen pakanoille pilkattaa, ja ruoskittaa, ja ristiinnaulittaa: ja kolmantena päivänä on hän nouseva ylös.
தே ச தம்’ ஹந்துமாஜ்ஞாப்ய திரஸ்க்ரு’த்ய வேத்ரேண ப்ரஹர்த்தும்’ க்ருஸே² தா⁴தயிதுஞ்சாந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி, கிந்து ஸ த்ரு’தீயதி³வஸே ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிஷ்யதே|
20 Silloin tuli hänen tykönsä Zebedeuksen poikain äiti poikinensa, kumarsi ja anoi jotakin häneltä.
ததா³நீம்’ ஸிவதீ³யஸ்ய நாரீ ஸ்வபுத்ராவாதா³ய யீஸோ²: ஸமீபம் ஏத்ய ப்ரணம்ய கஞ்சநாநுக்³ரஹம்’ தம்’ யயாசே|
21 Vaan hän sanoi hänelle: mitäs tahdot? Sanoi hän hänelle: sano, että nämät kaksi minun poikaani istuisivat, yksi sinun oikialla kädelläs ja toinen vasemmallas, sinun valtakunnassas.
ததா³ யீஸு²ஸ்தாம்’ ப்ரோக்தவாந், த்வம்’ கிம்’ யாசஸே? தத: ஸா ப³பா⁴ஷே, ப⁴வதோ ராஜத்வே மமாநயோ: ஸுதயோரேகம்’ ப⁴வத்³த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே த்³விதீயம்’ வாமபார்ஸ்²வ உபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபயது|
22 Niin Jesus vastaten sanoi: ette tiedä, mitä te anotte. Voitteko juoda sen kalkin, jonka minun pitää juoman, ja kastettaa sillä kasteella, jolla minä kastetaan? He sanoivat hänelle: me voimme.
யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யுவாப்⁴யாம்’ யத்³ யாச்யதே, தந்ந பு³த்⁴யதே, அஹம்’ யேந கம்’ஸேந பாஸ்யாமி யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ தேந பாதும்’ ஸ²க்யதே? அஹஞ்ச யேந மஜ்ஜேநேந மஜ்ஜிஷ்யே, யுவாப்⁴யாம்’ கிம்’ தேந மஜ்ஜயிதும்’ ஸ²க்யதே? தே ஜக³து³: ஸ²க்யதே|
23 Ja hän sanoi heille: minun kalkkini tosin te juotte ja sillä kasteella, jolla minä kastetaan, te kastetaan; mutta istua minun oikialla kädelläni, taikka vasemmalla, ei ole minun antamisellani, vaan joille se on valmistettu minun Isältäni.
ததா³ ஸ உக்தவாந், யுவாம்’ மம கம்’ஸேநாவஸ்²யம்’ பாஸ்யத²: , மம மஜ்ஜநேந ச யுவாமபி மஜ்ஜிஷ்யேதே², கிந்து யேஷாம்’ க்ரு’தே மத்தாதேந நிரூபிதம் இத³ம்’ தாந் விஹாயாந்யம்’ கமபி மத்³த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே வாமபார்ஸ்²வே ச ஸமுபவேஸ²யிதும்’ மமாதி⁴காரோ நாஸ்தி|
24 Ja kuin ne kymmenen sen kuulivat, närkästyivät he niistä kahdesta veljeksestä.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வாந்யே த³ஸ²ஸி²ஷ்யாஸ்தௌ ப்⁴ராதரௌ ப்ரதி சுகுபு: |
25 Mutta Jesus kutsui heidät tykönsä ja sanoi: te tiedätte, että kansain päämiehet vallitsevat heitä, ja ylimmäisillä on valta heidän ylitsensä.
கிந்து யீஸு²: ஸ்வஸமீபம்’ தாநாஹூய ஜகா³த³, அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ நரபதயஸ்தாந் அதி⁴குர்வ்வந்தி, யே து மஹாந்தஸ்தே தாந் ஸா²ஸதி, இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
26 Vaan ei niin pidä oleman teidän keskenänne; mutta joka tahtoo teidän seassanne suurin olla, se olkoon teidän palvelianne;
கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ந ததா² ப⁴வேத், யுஷ்மாகம்’ ய: கஸ்²சித் மஹாந் பு³பூ⁴ஷதி, ஸ யுஷ்மாந் ஸேவேத;
27 Ja joka tahtoo teidän seassanne ensimäinen olla, se olkoon teidän palvelianne.
யஸ்²ச யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே முக்²யோ பு³பூ⁴ஷதி, ஸ யுஷ்மாகம்’ தா³ஸோ ப⁴வேத்|
28 Niinkuin ei Ihmisen Poika tullut, että häntä piti palveltaman, mutta että hän palvelis, ja antais henkensä lunastukseksi monen edestä.
இத்த²ம்’ மநுஜபுத்ர: ஸேவ்யோ ப⁴விதும்’ நஹி, கிந்து ஸேவிதும்’ ப³ஹூநாம்’ பரித்ராணமூல்யார்த²ம்’ ஸ்வப்ராணாந் தா³துஞ்சாக³த: |
29 Ja heidän lähteissänsä Jerikosta, seurasi häntä paljo kansaa.
அநந்தரம்’ யிரீஹோநக³ராத் தேஷாம்’ ப³ஹிர்க³மநஸமயே தஸ்ய பஸ்²சாத்³ ப³ஹவோ லோகா வவ்ரஜு: |
30 Ja katso, kaksi sokiaa istuivat tien ohessa. Kuin he kuulivat, että Jesus kävi ohitse, huusivat he, sanoen: Herra, Davidin Poika, armahda meitä!
அபரம்’ வர்த்மபார்ஸ்²வ உபவிஸ²ந்தௌ த்³வாவந்தௌ⁴ தேந மார்கே³ண யீஸோ² ர்க³மநம்’ நிஸ²ம்ய ப்ரோச்சை: கத²யாமாஸது: , ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, ஆவயோ ர்த³யாம்’ விதே⁴ஹி|
31 Niin kansa torui heitä vaikenemaan. Mutta he huusivat enemmin, sanoen: Herra, Davidin Poika, armahda meitä!
ததோ லோகா: ஸர்வ்வே துஷ்ணீம்ப⁴வதமித்யுக்த்வா தௌ தர்ஜயாமாஸு: ; ததா²பி தௌ புநருச்சை: கத²யாமாஸது: ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, ஆவாம்’ த³யஸ்வ|
32 Ja Jesus seisahti, ja kutsui heidät tykönsä, ja sanoi: mitä te tahdotte, että minun pitää teille tekemän?
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸ்த²கி³த: ஸந் தாவாஹூய பா⁴ஷிதவாந், யுவயோ: க்ரு’தே மயா கிம்’ கர்த்தர்வ்யம்’? யுவாம்’ கிம்’ காமயேதே²?
33 Sanoivat he hänelle: Herra, että meidän silmämme aukenisivat.
ததா³ தாவுக்தவந்தௌ, ப்ரபோ⁴ நேத்ராணி நௌ ப்ரஸந்நாநி ப⁴வேயு: |
34 Niin Jesus armahti heitä ja tarttui heidän silmiinsä, ja he saivat kohta näkönsä ja seurasivat häntä.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தௌ ப்ரதி ப்ரமந்ந: ஸந் தயோ ர்நேத்ராணி பஸ்பர்ஸ², தேநைவ தௌ ஸுவீக்ஷாஞ்சக்ராதே தத்பஸ்²சாத் ஜக்³முதுஸ்²ச|
