Matteuksen 18
1 Sillä hetkellä tulivat opetuslapset Jesuksen tykö, sanoen: kuka siis on suurin taivaan valtakunnassa?
ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யா யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய ப்ரு’ஷ்டவந்த: ஸ்வர்க³ராஜ்யே க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ?
2 Ja Jesus kutsui tykönsä lapsen, ja asetti sen heidän keskellensä,
ததோ யீஸு²: க்ஷுத்³ரமேகம்’ பா³லகம்’ ஸ்வஸமீபமாநீய தேஷாம்’ மத்⁴யே நிதா⁴ய ஜகா³த³,
3 Ja sanoi: totisesti minä sanon teille: ellette käänny ja tule niinkuin lapset, niin ette suinkaan tule sisälle taivaan valtakuntaan.
யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ ப்³ரவீமி, யூயம்’ மநோவிநிமயேந க்ஷுத்³ரபா³லவத் ந ஸந்த: ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நுத²|
4 Sentähden joka itsensä alentaa niinkuin tämä lapsi, se on suurin taivaan valtakunnassa.
ய: கஸ்²சித்³ ஏதஸ்ய க்ஷுத்³ரபா³லகஸ்ய ஸமமாத்மாநம்’ நம்ரீகரோதி, ஸஏவ ஸ்வர்க³ராஜயே ஸ்²ரேஷ்ட²: |
5 Ja joka holhoo senkaltaisen lapsen minun nimeeni, hän holhoo minun.
ய: கஸ்²சித்³ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ க்ஷுத்³ரபா³லகமேகம்’ மம நாம்நி க்³ரு’ஹ்லாதி, ஸ மாமேவ க்³ரு’ஹ்லாதி|
6 Mutta joka pahentaa yhden näistä pienimmistä, jotka uskovat minun päälleni, parempi hänen olis, että myllyn kivi ripustettaisiin hänen kaulaansa, ja hän upotettaisiin meren syvyyteen.
கிந்து யோ ஜநோ மயி க்ரு’தவிஸ்²வாஸாநாமேதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகஸ்யாபி வித்⁴நிம்’ ஜநயதி, கண்ட²ப³த்³த⁴பேஷணீகஸ்ய தஸ்ய ஸாக³ராகா³த⁴ஜலே மஜ்ஜநம்’ ஸ்²ரேய: |
7 Voi maailmaa pahennusten tähden, sillä pahennukset kumminkin tulevat! Voi kuitenkin sitä ihmistä, jonka kautta pahennus tulee!
விக்⁴நாத் ஜக³த: ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி, விக்⁴நோ(அ)வஸ்²யம்’ ஜநயிஷ்யதே, கிந்து யேந மநுஜேந விக்⁴நோ ஜநிஷ்யதே தஸ்யைவ ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
8 Mutta jos kätes taikka jalkas pahentaa sinun, niin leikkaa ne pois, ja heitä pois tyköäs. Parempi on sinun elämään sisälle mennä ontuvana taikka raajarikkona, kuin että sinulla olis kaksi kättä eli kaksi jalkaa, ja sinä heitettäisiin ijankaikkiseen tuleen. (aiōnios g166)
தஸ்மாத் தவ கரஸ்²சரணோ வா யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தம்’ சி²த்த்வா நிக்ஷிப, த்³விகரஸ்ய த்³விபத³ஸ்ய வா தவாநப்தவஹ்நௌ நிக்ஷேபாத், க²ஞ்ஜஸ்ய வா சி²ந்நஹஸ்தஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (aiōnios g166)
9 Ja jos silmäs pahentaa sinun, niin puhkaise se ulos, ja heitä pois tyköäs. Parempi on sinun silmäpuolena elämään sisälle mennä, kuin että sinulla olis kaksi silmää, ja sinä heitettäisiin helvetin tuleen. (Geenna g1067)
அபரம்’ தவ நேத்ரம்’ யதி³ த்வாம்’ பா³த⁴தே, தர்ஹி தத³ப்யுத்பாவ்ய நிக்ஷிப, த்³விநேத்ரஸ்ய நரகாக்³நௌ நிக்ஷேபாத் காணஸ்ய தவ ஜீவநே ப்ரவேஸோ² வரம்’| (Geenna g1067)
10 Katsokaat, ettette katso ylön yhtäkään näistä pienimmistä; sillä minä sanon teille: heidän enkelinsä taivaissa näkevät aina minun isäni kasvot, joka on taivaissa.
தஸ்மாத³வத⁴த்³த⁴ம்’, ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராணிநாம் ஏகமபி மா துச்சீ²குருத,
11 Sillä Ihmisen Poika tuli autuaaksi tekemään sitä, mikä kadonnut oli.
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ ப்³ரவீமி, ஸ்வர்கே³ தேஷாம்’ தூ³தா மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுராஸ்யம்’ நித்யம்’ பஸ்²யந்தி| ஏவம்’ யே யே ஹாரிதாஸ்தாந் ரக்ஷிதும்’ மநுஜபுத்ர ஆக³ச்ச²த்|
12 Mitä te luulette? jos jollakin ihmisellä olis sata lammasta, ja yksi heistä eksyis: eikö hän jättäisi yhdeksänkymmentä ja yhdeksän, ja menis vuorelle, ja etsis eksynyttä?
யூயமத்ர கிம்’ விவிம்’க்³க்⁴வே? கஸ்யசித்³ யதி³ ஸ²தம்’ மேஷா: ஸந்தி, தேஷாமேகோ ஹார்ய்யதே ச, தர்ஹி ஸ ஏகோநஸ²தம்’ மேஷாந் விஹாய பர்வ்வதம்’ க³த்வா தம்’ ஹாரிதமேகம்’ கிம்’ ந ம்ரு’க³யதே?
13 Ja jos niin tapahtuu, että hän löytää sen, totisesti sanon minä teille: hän iloitsee enemmin siitä kuin yhdeksästäkymmenestä ja yhdeksästä, jotka ei eksyneet.
யதி³ ச கதா³சித் தந்மேஷோத்³தே³ஸ²ம்’ லமதே, தர்ஹி யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ கத²யாமி, ஸோ(அ)விபத²கா³மிப்⁴ய ஏகோநஸ²தமேஷேப்⁴யோபி ததே³கஹேதோரதி⁴கம் ஆஹ்லாத³தே|
14 Niin ei ole myös teidän Isänne tahto, joka on taivaissa, että joku näistä pienimmistä hukkuis.
தத்³வத்³ ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரப்ராஏநாம் ஏகோபி நஸ்²யதீதி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிது ர்நாபி⁴மதம்|
15 Mutta jos sinun veljes rikkoo sinua vstaan, niin mene ja nuhtele häntä kahden kesken yksinänsä. Jos hän sinua kuulee, niin sinä olet veljes voittanut.
யத்³யபி தவ ப்⁴ராதா த்வயி கிமப்யபராத்⁴யதி, தர்ஹி க³த்வா யுவயோர்த்³வயோ: ஸ்தி²தயோஸ்தஸ்யாபராத⁴ம்’ தம்’ ஜ்ஞாபய| தத்ர ஸ யதி³ தவ வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்வம்’ ஸ்வப்⁴ராதரம்’ ப்ராப்தவாந்,
16 Mutta jos ei hän sinua kuule, niin ota vielä yksi eli kaksi kanssas, että kaikki asia kahden eli kolmen todistajan suussa olis.
கிந்து யதி³ ந ஸ்²ரு’ணோதி, தர்ஹி த்³வாப்⁴யாம்’ த்ரிபி⁴ ர்வா ஸாக்ஷீபி⁴: ஸர்வ்வம்’ வாக்யம்’ யதா² நிஸ்²சிதம்’ ஜாயதே, தத³ர்த²ம் ஏகம்’ த்³வௌ வா ஸாக்ஷிணௌ க்³ரு’ஹீத்வா யாஹி|
17 Mutta ellei hän niitä tahdo kuulla, niin sano seurakunnalle; ellei hän seurakuntaa tottele, niin pidä häntä pakanana ja Publikanina.
தேந ஸ யதி³ தயோ ர்வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸமாஜம்’ தஜ்ஜ்ஞாபய, கிந்து யதி³ ஸமாஜஸ்யாபி வாக்யம்’ ந மாந்யதே, தர்ஹி ஸ தவ ஸமீபே தே³வபூஜகஇவ சண்டா³லஇவ ச ப⁴விஷ்யதி|
18 Totisesti sanon minä teille: kaikki, mitä te maan päällä sidotte, pitää myös oleman sidotut taivaissa: ja kaikki, mitä te päästätte maan päällä, pitää myös oleman päästetyt taivaassa.
அஹம்’ யுஷ்மாந் ஸத்யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாபி⁴: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ யத்³ ப³த்⁴யதே தத் ஸ்வர்கே³ ப⁴ம்’த்ஸ்யதே; மேதி³ந்யாம்’ யத் போ⁴ச்யதே, ஸ்வர்கே³(அ)பி தத் மோக்ஷ்யதே|
19 Taas sanon minä teille: missä ikänä asiassa kaksi teistä sopivat maan päällä; jota he rukoilevat, sen heidän pitää saaman minun Isältäni, joka on taivaissa.
புநரஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, மேதி³ந்யாம்’ யுஷ்மாகம்’ யதி³ த்³வாவேகவாக்யீபூ⁴ய கிஞ்சித் ப்ரார்த²யேதே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்த²பித்ரா தத் தயோ: க்ரு’தே ஸம்பந்நம்’ ப⁴விஷ்யதி|
20 Sillä kussa kaksi taikka kolme tulevat kokoon minun nimeeni, siinä minä olen heidän keskellänsä.
யதோ யத்ர த்³வௌ த்ரயோ வா மம நாந்நி மிலந்தி, தத்ரைவாஹம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)ஸ்மி|
21 Silloin Pietari tuli hänen tykönsä, ja sanoi: Herra, kuinka usein minun pitää veljelleni, joka rikkoo minua vastaan, antaman anteeksi? onko seitsemässä kerrassa kyllä?
ததா³நீம்’ பிதரஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய கதி²தவாந் ஹே ப்ரபோ⁴, மம ப்⁴ராதா மம யத்³யபராத்⁴யதி, தர்ஹி தம்’ கதிக்ரு’த்வ: க்ஷமிஷ்யே?
22 Sanoi Jesus hänelle: en minä sano sinulle ainoastaan seitsemän kertaa, mutta seitsemänkymmentä kertaa seitsemän.
கிம்’ ஸப்தக்ரு’த்வ: ? யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, த்வாம்’ கேவலம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத் ந வதா³மி, கிந்து ஸப்தத்யா கு³ணிதம்’ ஸப்தக்ரு’த்வோ யாவத்|
23 Sentähden on taivaan valtakunta kuninkaaseen verrattu, joka tahtoi lukua laskea palveliainsa kanssa.
அபரம்’ நிஜதா³ஸை: ஸஹ ஜிக³ணயிஷு: கஸ்²சித்³ ராஜேவ ஸ்வர்க³ராஜயம்’|
24 Ja kuin hän rupesi laskemaan, tuli yksi hänen eteensä, joka oli hänelle velkaa kymmenentuhatta leiviskää.
ஆரப்³தே⁴ தஸ்மிந் க³ணநே ஸார்த்³த⁴ஸஹஸ்ரமுத்³ராபூரிதாநாம்’ த³ஸ²ஸஹஸ்ரபுடகாநாம் ஏகோ(அ)க⁴மர்ணஸ்தத்ஸமக்ஷமாநாயி|
25 Mutta ettei hänellä ollut varaa maksaa, käski hänen herransa hänen myytää, ja hänen emäntänsä ja lapsensa, ja kaikki mitä hänellä oli, ja maksettaa.
தஸ்ய பரிஸோ²த⁴நாய த்³ரவ்யாபா⁴வாத் பரிஸோ²த⁴நார்த²ம்’ ஸ ததீ³யபா⁴ர்ய்யாபுத்ராதி³ஸர்வ்வஸ்வஞ்ச விக்ரீயதாமிதி தத்ப்ரபு⁴ராதி³தே³ஸ²|
26 Niin palvelia lankesi maahan ja rukoili häntä, sanoen: herra, ole kärsivällinen minun kanssani, ja minä maksan kaikki sinulle.
தேந ஸ தா³ஸஸ்தஸ்ய பாத³யோ: பதந் ப்ரணம்ய கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதா கை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|
27 Niin armahti herra palveliaa, päästi hänen, ja antoi hänelle velan anteeksi.
ததா³நீம்’ தா³ஸஸ்ய ப்ரபு⁴: ஸகருண: ஸந் ஸகலர்ணம்’ க்ஷமித்வா தம்’ தத்யாஜ|
28 Niin palvelia meni ulos, ja löysi yhden kanssapalvelioistansa, joka hänelle oli velkaa sata penninkiä; ja hän tarttui häneen, ja kiristi häntä kurkusta, sanoen: maksa minulle velkas.
கிந்து தஸ்மிந் தா³ஸே ப³ஹி ர்யாதே, தஸ்ய ஸ²தம்’ முத்³ராசதுர்தா²ம்’ஸா²ந் யோ தா⁴ரயதி, தம்’ ஸஹதா³ஸம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தஸ்ய கண்ட²ம்’ நிஷ்பீட்³ய க³தி³தவாந், மம யத் ப்ராப்யம்’ தத் பரிஸோ²த⁴ய|
29 Niin hänen kanssapalveliansa lankesi maahan hänen jalkainsa juureen, ja rukoili häntä, sanoen: ole kärsivällinen minun kanssani, ja minä maksan kaikki sinulle.
ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸஸ்தத்பாத³யோ: பதித்வா விநீய ப³பா⁴ஷே, த்வயா தை⁴ர்ய்யே க்ரு’தே மயா ஸர்வ்வம்’ பரிஸோ²தி⁴ஷ்யதே|
30 Mutta ei hän tahtonut, vaan meni ja heitti hänen torniin, siihenasti kuin hän velan maksais.
ததா²பி ஸ தத் நாஙகீ³க்ரு’த்ய யாவத் ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந் தாவத் தம்’ காராயாம்’ ஸ்தா²பயாமாஸ|
31 Mutta kuin muut hänen kanssapalveliainsa näkivät mitä tehtiin, murehtivat he sangen kovin, tulivat ja ilmoittivat herrallensa kaiken, mitä tehty oli.
ததா³ தஸ்ய ஸஹதா³ஸாஸ்தஸ்யைதாத்³ரு’க்³ ஆசரணம்’ விலோக்ய ப்ரபோ⁴: ஸமீபம்’ க³த்வா ஸர்வ்வம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ நிவேத³யாமாஸு: |
32 Silloin kutsui herra hänen eteensä, ja sanoi hänelle: sinä paha palvelia, minä annoin sinulle anteeksi kaiken velan, ettäs minua rukoilit:
ததா³ தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தமாஹூய ஜகா³த³, ரே து³ஷ்ட தா³ஸ, த்வயா மத்ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்தி²தே மயா தவ ஸர்வ்வம்ரு’ணம்’ த்யக்தம்’;
33 Eikö myös sinun pitänyt armahtaman kanssapalveliaas, niinkuin minäkin armahdin sinua?
யதா² சாஹம்’ த்வயி கருணாம்’ க்ரு’தவாந், ததை²வ த்வத்ஸஹதா³ஸே கருணாகரணம்’ கிம்’ தவ நோசிதம்’?
34 Ja hänen herransa vihastui, ja antoi hänen pyöveleille, siihenasti kuin hän maksais kaikki, mitä hän oli hänelle velkaa.
இதி கத²யித்வா தஸ்ய ப்ரபு⁴: க்ருத்³த்⁴யந் நிஜப்ராப்யம்’ யாவத் ஸ ந பரிஸோ²தி⁴தவாந், தாவத் ப்ரஹாரகாநாம்’ கரேஷு தம்’ ஸமர்பிதவாந்|
35 Niin myös minun taivaallinen Isäni tekee teille, jollette kukin veljellensä teidän sydämistänne anna anteeksi heidän rikoksiansa.
யதி³ யூயம்’ ஸ்வாந்த: கரணை: ஸ்வஸ்வஸஹஜாநாம் அபராதா⁴ந் ந க்ஷமத்⁴வே, தர்ஹி மம ஸ்வர்க³ஸ்ய: பிதாபி யுஷ்மாந் ப்ரதீத்த²ம்’ கரிஷ்யதி|
