Valitusvirret 5
1 Muista, Herra, kuinka meille tapahtui: katso ja näe meidän ylönkatsettamme.
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 Meidän perintömme on muukalaisten osaksi tullut, ja huoneemme ulkonaisten omaksi.
3 Me olemme orvot ilman isää, ja äitimme ovat niinkuin lesket.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 Vettä, joka meidän omamme oli, me joimme rahalla, omat halot me ostimme hinnalla.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 kaulallamme me vaivaa kärsimme; ja ehkä me jo väsyneet olimme, ei kuitenkaan meille lepoa annettu.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 Meidän piti Egyptin ja Assyrian alle meitämme antaman, että me sittekin leipää ravinnoksemme saaneet olisimme.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Meidän isämme ovat syntiä tehneet, ja ei enään ole käsissä; ja meidän pitää heidän pahoja tekojansa nautitseman.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Orjat meitä vallitsevat; ja ei ole kenkään, joka meitä heidän käsistänsä pelastaa.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 Meidän pitää hakeman leipämme hengen paolla, miekan edessä korvessa.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Meidän ihomme on poltettu, niinkuin pätsissä, hirmuisen nälän tähden.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 He ovat vaimot Zionissa raiskanneet ja neitseet Juudan kaupungeissa.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 Ruhtinaat he ovat hirttäneet, ja vanhimpia ei he kunnioittaneet.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 Nuorukaiset piti jauhaman, ja piskuisten täytyi puita kantaissansa kompastua.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 Vanhat puuttuivat porteista, ja nuorukaiset ei enään kanteletta soita.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 Meidän sydämemme ilo loppui, meidän tanssimme on kääntynyt murheeksi.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 Meidän päästämme on kruunu pudonnut; voi nyt meitä, että me niin olemme syntiä tehneet!
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Sentähden on myös sydämemme murheissansa; niiden tähden ovat meidän silmämme pimenneet;
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 Zionin vuoren tähden, että se niin hävitetty on, että ketut hänessä juoksentelevat.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 Mutta sinä Herra, joka ijankaikkisesti olet, ja istuimes ijästä ikään!
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 Miksis meidät ijankaikkisesti unohdat, ja niin kauvan meitä peräti hylkäät?
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Palauta, Herra, meitä jälleen sinun tykös, että me taas palaisimme; uudista meidän päivämme niinkuin ne alusta olivat.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 Oletkos meitä peräti heittänyt pois, ja sangen suuresti vihastunut meidän päällemme?
