< Valitusvirret 3 >

1 Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.
من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.
2 Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.
منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.
3 Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.
بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.
4 Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.
گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.
5 Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.
دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.
6 Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.
ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.
7 Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.
لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.
8 Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.
هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.
9 Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.
بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.
10 Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.
وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،
11 Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.
منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.
12 Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.
کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.
13 Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.
تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.
14 Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.
هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.
15 Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.
تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.
16 Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.
بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.
17 Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.
من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.
18 Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.
ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»
19 Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.
دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.
20 Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.
بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.
21 Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.
بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:
22 Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.
بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.
23 Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.
ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.
24 Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.
بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»
25 Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.
یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.
26 Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.
باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.
27 Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;
باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.
28 Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,
با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.
29 Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,
با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.
30 Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.
با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.
31 Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.
چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.
32 Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.
لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.
33 Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,
ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.
34 Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,
تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،
35 Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,
یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،
36 Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.
یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟
37 Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?
کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟
38 Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?
ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟
39 Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.
بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟
40 Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.
با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.
41 Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.
با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:
42 Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.
«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.
43 Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.
«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.
44 Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.
بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.
45 Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.
ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.
46 Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.
«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.
47 Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.
ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»
48 Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.
چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.
49 Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,
چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،
50 Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.
تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.
51 Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.
ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.
52 Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.
ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.
53 He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.
بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.
54 Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.
نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»
55 Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;
ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.
56 Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.
گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»
57 Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.
ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»
58 Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.
ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.
59 Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.
ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!
60 Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.
هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.
61 Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,
ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛
62 Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.
ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.
63 Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.
تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.
64 Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.
ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.
65 Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.
پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!
66 Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.
بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.

< Valitusvirret 3 >