Johanneksen 17
1 Näitä puhui Jesus, ja nosti silmänsä taivasta päin ja sanoi: Isä, hetki tuli, kirkasta sinun Poikas, että sinun Poikas kirkastais myös sinun!
തതഃ പരം യീശുരേതാഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ സ്വർഗം വിലോക്യൈതത് പ്രാർഥയത്, ഹേ പിതഃ സമയ ഉപസ്ഥിതവാൻ; യഥാ തവ പുത്രസ്തവ മഹിമാനം പ്രകാശയതി തദർഥം ത്വം നിജപുത്രസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയ|
2 Niinkuin sinä annoit hänelle vallan kaiken lihan päälle, antaa ijankaikkisen elämän kaikille, jotka sinä hänelle annoit. (aiōnios g166)
ത്വം യോല്ലോകാൻ തസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതവാൻ സ യഥാ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദദാതി തദർഥം ത്വം പ്രാണിമാത്രാണാമ് അധിപതിത്വഭാരം തസ്മൈ ദത്തവാൻ| (aiōnios g166)
3 Mutta tämä on ijankaikkinen elämä, että he sinun ainoan totisen Jumalan tuntisivat, ja jonkas lähetit, Jesuksen Kristuksen. (aiōnios g166)
യസ്ത്വമ് അദ്വിതീയഃ സത്യ ഈശ്വരസ്ത്വയാ പ്രേരിതശ്ച യീശുഃ ഖ്രീഷ്ട ഏതയോരുഭയോഃ പരിചയേ പ്രാപ്തേഽനന്തായു ർഭവതി| (aiōnios g166)
4 Minä kirkastin sinun maan päällä: minä täytin sen työn, jonkas minulle annoit tehdäkseni.
ത്വം യസ്യ കർമ്മണോ ഭാരം മഹ്യം ദത്തവാൻ, തത് സമ്പന്നം കൃത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ തവ മഹിമാനം പ്രാകാശയം|
5 Ja nyt Isä, kirkasta sinä minua itse tykänäs sillä kirkkaudella, joka minulla sinun tykönäs oli ennenkuin tämä maailma olikaan.
അതഏവ ഹേ പിത ർജഗത്യവിദ്യമാനേ ത്വയാ സഹ തിഷ്ഠതോ മമ യോ മഹിമാസീത് സമ്പ്രതി തവ സമീപേ മാം തം മഹിമാനം പ്രാപയ|
6 Minä ilmoitin sinun nimes ihmisille, jotkas minulle maailmasta annoit: he olivat sinun, ja minulle sinä ne annoit, ja sinun sanas he kätkivät.
അന്യച്ച ത്വമ് ഏതജ്ജഗതോ യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാ അഹം തേഭ്യസ്തവ നാമ്നസ്തത്ത്വജ്ഞാനമ് അദദാം, തേ തവൈവാസൻ, ത്വം താൻ മഹ്യമദദാഃ, തസ്മാത്തേ തവോപദേശമ് അഗൃഹ്ലൻ|
7 He tiesivät nyt kaikki olevan sinusta, mitkä sinä minulle annoit.
ത്വം മഹ്യം യത് കിഞ്ചിദ് അദദാസ്തത്സർവ്വം ത്വത്തോ ജായതേ ഇത്യധുനാജാനൻ|
8 Sillä ne sanat, jotka sinä minulle annoit, annoin minä heille; ja he ne ottivat vastaan, ja totisesti tunsivat minun sinusta lähteneen, ja uskoivat, että sinä minun lähetit.
മഹ്യം യമുപദേശമ് അദദാ അഹമപി തേഭ്യസ്തമുപദേശമ് അദദാം തേപി തമഗൃഹ്ലൻ ത്വത്തോഹം നിർഗത്യ ത്വയാ പ്രേരിതോഭവമ് അത്ര ച വ്യശ്വസൻ|
9 Minä rukoilen heidän edestänsä: en minä maailman edestä rukoile, vaan niiden edestä, jotka sinä minulle annoit, että he ovat sinun omas.
തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം ജഗതോ ലോകനിമിത്തം ന പ്രാർഥയേ കിന്തു യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം യതസ്തേ തവൈവാസതേ|
10 Ja kaikki minun omani ovat sinun, ja sinun omas ovat minun: ja minä olen kirkastettu heissä.
യേ മമ തേ തവ യേ ച തവ തേ മമ തഥാ തൈ ർമമ മഹിമാ പ്രകാശ്യതേ|
11 En minä silleen ole maailmassa, mutta he ovat maailmassa, ja minä tulen sinun tykös. Pyhä Isä! kätke niitä, jotka sinä minulle annoit, sinun nimes tähden, että he olisivat yksi niinkuin mekin!
സാമ്പ്രതമ് അസ്മിൻ ജഗതി മമാവസ്ഥിതേഃ ശേഷമ് അഭവത് അഹം തവ സമീപം ഗച്ഛാമി കിന്തു തേ ജഗതി സ്ഥാസ്യന്തി; ഹേ പവിത്ര പിതരാവയോ ര്യഥൈകത്വമാസ്തേ തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സ്വനാമ്നാ രക്ഷ|
12 Kuin minä olin heidän kanssansa maailmassa, niin minä kätkin heitä sinun nimessäs: ne, jotkas minulle annoit, kätkin minä, ja ei niistä kenkään kadonnut, vaan se kadotuksen lapsi, että Raamattu täytettäisiin.
യാവന്തി ദിനാനി ജഗത്യസ്മിൻ തൈഃ സഹാഹമാസം താവന്തി ദിനാനി താൻ തവ നാമ്നാഹം രക്ഷിതവാൻ; യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സർവ്വാൻ അഹമരക്ഷം, തേഷാം മധ്യേ കേവലം വിനാശപാത്രം ഹാരിതം തേന ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം പ്രത്യക്ഷം ഭവതി|
13 Mutta nyt minä tulen sinun tykös ja puhun näitä maailmassa, että heissä olis minun iloni täydellinen.
കിന്ത്വധുനാ തവ സന്നിധിം ഗച്ഛാമി മയാ യഥാ തേഷാം സമ്പൂർണാനന്ദോ ഭവതി തദർഥമഹം ജഗതി തിഷ്ഠൻ ഏതാഃ കഥാ അകഥയമ്|
14 Minä annoin heille sinun sanas, ja maailma vihasi heitä; sillä ei he ole maailmasta, niinkuin en minäkään maailmasta ole.
തവോപദേശം തേഭ്യോഽദദാം ജഗതാ സഹ യഥാ മമ സമ്ബന്ധോ നാസ്തി തഥാ ജജതാ സഹ തേഷാമപി സമ്ബന്ധാഭാവാജ് ജഗതോ ലോകാസ്താൻ ഋതീയന്തേ|
15 En minä rukoile, ettäs heitä ottaisit pois maailasta, vaan ettäs heitä pahasta varjelisit.
ത്വം ജഗതസ്താൻ ഗൃഹാണേതി ന പ്രാർഥയേ കിന്ത്വശുഭാദ് രക്ഷേതി പ്രാർഥയേഹമ്|
16 Ei he ole maailmasta, niinkuin en minäkään maailmasta ole.
അഹം യഥാ ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന ഭവാമി തഥാ തേപി ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ ന ഭവന്തി|
17 Pyhitä heitä totuudessas! Sinun puhees on totuus.
തവ സത്യകഥയാ താൻ പവിത്രീകുരു തവ വാക്യമേവ സത്യം|
18 Niinkuin sinä minun lähetit maailmaan, niin minä myös lähetin heidät maailmaan,
ത്വം യഥാ മാം ജഗതി പ്രൈരയസ്തഥാഹമപി താൻ ജഗതി പ്രൈരയം|
19 Ja minä pyhitän itseni heidän tähtensä, että hekin olisivat totuudessa pyhitetyt.
തേഷാം ഹിതാർഥം യഥാഹം സ്വം പവിത്രീകരോമി തഥാ സത്യകഥയാ തേപി പവിത്രീഭവന്തു|
20 Mutta en minä ainoasti heidän edestänsä rukoile, vaan myös niiden edestä, jotka heidän sanansa kautta uskovat minun päälleni:
കേവലം ഏതേഷാമർഥേ പ്രാർഥയേഽഹമ് ഇതി ന കിന്ത്വേതേഷാമുപദേശേന യേ ജനാ മയി വിശ്വസിഷ്യന്തി തേഷാമപ്യർഥേ പ്രാർഥേയേഽഹമ്|
21 Että he kaikki yhtä olisivat, niinkuin sinä Isä minussa olet ja minä sinussa, että hekin meissä niin yhtä olisivat: että maailma uskois sinun minua lähettäneeksi.
ഹേ പിതസ്തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഏകത്വം ഭവതു തവ യഥാ മയി മമ ച യഥാ ത്വയ്യേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യാവയോരേകത്വം ഭവതു തേന ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതി ജഗതോ ലോകാഃ പ്രതിയന്തു|
22 Ja minä annoin heille sen kunnian, jonka sinä minulle annoit, että he yhtä olisivat, niinkuin mekin yhtä olemme.
യഥാവയോരേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതു തേഷ്വഹം മയി ച ത്വമ് ഇത്ഥം തേഷാം സമ്പൂർണമേകത്വം ഭവതു, ത്വം പ്രേരിതവാൻ ത്വം മയി യഥാ പ്രീയസേ ച തഥാ തേഷ്വപി പ്രീതവാൻ ഏതദ്യഥാ ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി
23 Minä olen heissä ja sinä minussa, että he niin yhdessä täydelliset olisivat, ja maailma tietäis, että sinä minun lähetit, ja että sinä heitä rakastit, niinkuin sinä minua rakastit.
തദർഥം ത്വം യം മഹിമാനം മഹ്യമ് അദദാസ്തം മഹിമാനമ് അഹമപി തേഭ്യോ ദത്തവാൻ|
24 Isä, minä tahdon, että kussa minä olen, siellä nekin olisivat minun kanssani, jotka sinä minulle antanut olet: että he minun kunniani näkisivät, jonkas minulle annoit; sillä sinä rakastit minua ennenkuin maailman perustus laskettu oli.
ഹേ പിത ർജഗതോ നിർമ്മാണാത് പൂർവ്വം മയി സ്നേഹം കൃത്വാ യം മഹിമാനം ദത്തവാൻ മമ തം മഹിമാനം യഥാ തേ പശ്യന്തി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി തേപി യഥാ തത്ര തിഷ്ഠന്തി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ|
25 Vanhurskas Isä! ei maailma sinua tuntenut, mutta minä tunsin sinun, ja nämät ymmärsivät, että sinä minun lähetit.
ഹേ യഥാർഥിക പിത ർജഗതോ ലോകൈസ്ത്വയ്യജ്ഞാതേപി ത്വാമഹം ജാനേ ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതീമേ ശിഷ്യാ ജാനന്തി|
26 Ja minä julistin heille sinun nimes, ja vielä julistan: että se rakkaus, jolla sinä minua rakastit, heissä olis, ja minä myös heissä.
യഥാഹം തേഷു തിഷ്ഠാമി തഥാ മയി യേന പ്രേമ്നാ പ്രേമാകരോസ്തത് തേഷു തിഷ്ഠതി തദർഥം തവ നാമാഹം താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ പുനരപി ജ്ഞാപയിഷ്യാമി|
