< Johanneksen 16 >

1 Näitä olen minä puhunut teille, ette pahenisi.
യുഷ്മാകം യഥാ വാധാ ന ജായതേ തദർഥം യുഷ്മാൻ ഏതാനി സർവ്വവാക്യാനി വ്യാഹരം|
2 He panevat teitä pannaan. Ja aika tulee, että jokainen, joka teidät tappaa, se luulee tekevänsä Jumalalle palveluksen.
ലോകാ യുഷ്മാൻ ഭജനഗൃഹേഭ്യോ ദൂരീകരിഷ്യന്തി തഥാ യസ്മിൻ സമയേ യുഷ്മാൻ ഹത്വാ ഈശ്വരസ്യ തുഷ്ടി ജനകം കർമ്മാകുർമ്മ ഇതി മംസ്യന്തേ സ സമയ ആഗച്ഛന്തി|
3 Ja näitä he tekevät teille, ettei he tunne Isää eikä minua.
തേ പിതരം മാഞ്ച ന ജാനന്തി, തസ്മാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതീദൃശമ് ആചരിഷ്യന്തി|
4 Vaan minä puhuin näitä teille, että kuin se aika tulee, te niistä muistaisitte, että minä teille sanonut olen; mutta en minä ole teille näitä alusta sanonut, sillä minä olin teidän kanssanne.
അതോ ഹേതാഃ സമയേ സമുപസ്ഥിതേ യഥാ മമ കഥാ യുഷ്മാകം മനഃസുഃ സമുപതിഷ്ഠതി തദർഥം യുഷ്മാഭ്യമ് ഏതാം കഥാം കഥയാമി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് അഹം തിഷ്ഠൻ പ്രഥമം താം യുഷ്മഭ്യം നാകഥയം|
5 Mutta nyt minä menen sen tykö, joka minun lähetti, ja ei teistä minulta kenkään kysy: kuhunkas menet?
സാമ്പ്രതം സ്വസ്യ പ്രേരയിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തഥാപി ത്വം ക്ക ഗച്ഛസി കഥാമേതാം യുഷ്മാകം കോപി മാം ന പൃച്ഛതി|
6 Vaan että minä olen näitä teille puhunut, niin murhe täyttää teidän sydämenne.
കിന്തു മയോക്താഭിരാഭിഃ കഥാഭി ര്യൂഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി ദുഃഖേന പൂർണാന്യഭവൻ|
7 Kuitenkin sanon minä teille totuuden: se on teille tarpeellinen, että minä menen pois; sillä ellen minä mene pois, niin ei Lohduttaja tule teidän tykönne; mutta jos minä menen pois, niin minä hänen teille lähetän.
തഥാപ്യഹം യഥാർഥം കഥയാമി മമ ഗമനം യുഷ്മാകം ഹിതാർഥമേവ, യതോ ഹേതോ ർഗമനേ ന കൃതേ സഹായോ യുഷ്മാകം സമീപം നാഗമിഷ്യതി കിന്തു യദി ഗച്ഛാമി തർഹി യുഷ്മാകം സമീപേ തം പ്രേഷയിഷ്യാമി|
8 Ja kuin hän tulee, niin hän nuhtelee maailmaa synnin tähden, ja vanhurskauden tähden, ja tuomion tähden.
തതഃ സ ആഗത്യ പാപപുണ്യദണ്ഡേഷു ജഗതോ ലോകാനാം പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
9 Synnin tähden tosin, ettei he usko minun päälleni;
തേ മയി ന വിശ്വസന്തി തസ്മാദ്ധേതോഃ പാപപ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
10 Mutta vanhurskauden tähden, että minä menen Isäni tykö, ja ettette minua silleen näe;
യുഷ്മാകമ് അദൃശ്യഃ സന്നഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി തസ്മാദ് പുണ്യേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
11 Mutta tuomion tähden, että tämän maailman päämies on tuomittu.
ഏതജ്ജഗതോഽധിപതി ർദണ്ഡാജ്ഞാം പ്രാപ്നോതി തസ്മാദ് ദണ്ഡേ പ്രബോധം ജനയിഷ്യതി|
12 Minulla on vielä paljo sanomista, mutta ette voi nyt kantaa.
യുഷ്മഭ്യം കഥയിതും മമാനേകാഃ കഥാ ആസതേ, താഃ കഥാ ഇദാനീം യൂയം സോഢും ന ശക്നുഥ;
13 Vaan kuin se tulee, totuuden Henki, hän johdattaa teitä kaikkeen totuuteen; sillä ei hän puhu itsestänsä, vaan mitä hän kuulee, sitä hän puhuu, ja tulevaisia hän teille ilmoittaa.
കിന്തു സത്യമയ ആത്മാ യദാ സമാഗമിഷ്യതി തദാ സർവ്വം സത്യം യുഷ്മാൻ നേഷ്യതി, സ സ്വതഃ കിമപി ന വദിഷ്യതി കിന്തു യച്ഛ്രോഷ്യതി തദേവ കഥയിത്വാ ഭാവികാര്യ്യം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിഷ്യതി|
14 Hän on minua kunnioittava; sillä hän ottaa minun omastani ja ilmoittaa teille.
മമ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി യതോ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|
15 Kaikki, mitä Isällä on, ne ovat minun; sentähden minä sanoin, että hän ottaa minun omastani ja ilmoittaa teille.
പിതു ര്യദ്യദ് ആസ്തേ തത് സർവ്വം മമ തസ്മാദ് കാരണാദ് അവാദിഷം സ മദീയാം കഥാം ഗൃഹീത്വാ യുഷ്മാൻ ബോധയിഷ്യതി|
16 Vähän ajan perästä ja ette näe minua, ja taas vähän ajan perästä te näette minun; sillä minä menen Isäni tykö.
കിയത്കാലാത് പരം യൂയം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
17 Niin muutamat hänen opetuslapsistansa puhuivat keskenänsä: mikä se on, kuin hän sanoo meille: vähän ajan perästä ja ette näe minua, ja taas vähän ajan perästä ja te näette minun, ja: minä menen Isän tykö?
തതഃ ശിഷ്യാണാം കിയന്തോ ജനാഃ പരസ്പരം വദിതുമ് ആരഭന്ത, കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പുന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ യതോഹം പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി, ഇതി യദ് വാക്യമ് അയം വദതി തത് കിം?
18 Niin he sanoivat: mikä se on, kuin hän sanoo: vähän ajan perästä? emme tiedä, mitä hän puhuu.
തതഃ കിയത്കാലാത് പരമ് ഇതി തസ്യ വാക്യം കിം? തസ്യ വാക്യസ്യാഭിപ്രായം വയം ബോദ്ധും ന ശക്നുമസ്തൈരിതി
19 Niin Jesus ymmärsi, että he tahtoivat kysyä häneltä, ja sanoi heille: sitä te kysytte keskenänne, että minä sanoin: vähän ajan perästä ja ette näe minua, ja taas vähän ajan perästä ja te näette minun.
നിഗദിതേ യീശുസ്തേഷാം പ്രശ്നേച്ഛാം ജ്ഞാത്വാ തേഭ്യോഽകഥയത് കിയത്കാലാത് പരം മാം ദ്രഷ്ടും ന ലപ്സ്യധ്വേ, കിന്തു കിയത്കാലാത് പരം പൂന ർദ്രഷ്ടും ലപ്സ്യധ്വേ, യാമിമാം കഥാമകഥയം തസ്യാ അഭിപ്രായം കിം യൂയം പരസ്പരം മൃഗയധ്വേ?
20 Totisesti, totisesti sanon minä teille: teidän pitää itkemän ja parkuman, mutta maailma iloitsee: te tulette murheellisiksi, mutta teidän murheenne käännetään iloksi.
യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി യൂയം ക്രന്ദിഷ്യഥ വിലപിഷ്യഥ ച, കിന്തു ജഗതോ ലോകാ ആനന്ദിഷ്യന്തി; യൂയം ശോകാകുലാ ഭവിഷ്യഥ കിന്തു ശോകാത് പരം ആനന്ദയുക്താ ഭവിഷ്യഥ|
21 Kuin vaimo synnyttää, niin hänellä on kipu, sillä hänen hetkensä tuli; mutta kuin hän on lapsen synnyttänyt, niin ei hän enään muista vaivaansa ilon tähden, että ihminen on syntynyt maailmaan.
പ്രസവകാല ഉപസ്ഥിതേ നാരീ യഥാ പ്രസവവേദനയാ വ്യാകുലാ ഭവതി കിന്തു പുത്രേ ഭൂമിഷ്ഠേ സതി മനുഷ്യൈകോ ജന്മനാ നരലോകേ പ്രവിഷ്ട ഇത്യാനന്ദാത് തസ്യാസ്തത്സർവ്വം ദുഃഖം മനസി ന തിഷ്ഠതി,
22 Niin teillä on myös nyt murhe; mutta minä tahdon teitä jällensä nähdä, ja teidän sydämenne on iloitseva, ja ei kenenkään pidä teidän iloanne teiltä ottaman pois.
തഥാ യൂയമപി സാമ്പ്രതം ശോകാകുലാ ഭവഥ കിന്തു പുനരപി യുഷ്മഭ്യം ദർശനം ദാസ്യാമി തേന യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി സാനന്ദാനി ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാകം തമ് ആനന്ദഞ്ച കോപി ഹർത്തും ന ശക്ഷ്യതി|
23 Ja sinä päivänä ette mitään kysy minulta. Totisesti, totisesti sanon minä teille: mitä ikänä te anotte Isältä minun nimeeni, niin hän antaa teille.
തസ്മിൻ ദിവസേ കാമപി കഥാം മാം ന പ്രക്ഷ്യഥ| യുഷ്മാനഹമ് അതിയഥാർഥം വദാമി, മമ നാമ്നാ യത് കിഞ്ചിദ് പിതരം യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ ദാസ്യതി|
24 Ette ole mitään minun nimeeni tähän asti anoneet: rukoilkaat, niin te saatte, että teidän ilonne olis täydellinen.
പൂർവ്വേ മമ നാമ്നാ കിമപി നായാചധ്വം, യാചധ്വം തതഃ പ്രാപ്സ്യഥ തസ്മാദ് യുഷ്മാകം സമ്പൂർണാനന്ദോ ജനിഷ്യതേ|
25 Näitä olen minä teille puhunut tapauksissa; mutta aika tulee, etten minä silleen puhu teille tapauksissa, vaan ilmoitan julkisesti teille minun Isästäni.
ഉപമാകഥാഭിഃ സർവ്വാണ്യേതാനി യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപിതവാൻ കിന്തു യസ്മിൻ സമയേ ഉപമയാ നോക്ത്വാ പിതുഃ കഥാം സ്പഷ്ടം ജ്ഞാപയിഷ്യാമി സമയ ഏതാദൃശ ആഗച്ഛതി|
26 Sinä päivänä pitää teidän rukoileman minun nimeeni. Ja en minä sano teille, että minä rukoilen Isää teidän tähtenne;
തദാ മമ നാമ്നാ പ്രാർഥയിഷ്യധ്വേ ഽഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം പിതരം വിനേഷ്യേ കഥാമിമാം ന വദാമി;
27 Sillä Isä rakastaa itse teitä, että te minua rakastitte ja uskoitte minun Jumalasta lähteneen.
യതോ യൂയം മയി പ്രേമ കുരുഥ, തഥാഹമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യപി പ്രതീഥ, തസ്മാദ് കാരണാത് കാരണാത് പിതാ സ്വയം യുഷ്മാസു പ്രീയതേ|
28 Minä läksin Isästä ja tulin maailmaan: taas minä jätän maailman ja menen Isän tykö.
പിതുഃ സമീപാജ്ജജദ് ആഗതോസ്മി ജഗത് പരിത്യജ്യ ച പുനരപി പിതുഃ സമീപം ഗച്ഛാമി|
29 Sanoivat hänen opetuslapsensa hänelle: katso, nyt sinä julkisesti puhut, ja et yhtään tapausta sano.
തദാ ശിഷ്യാ അവദൻ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ ഉപമയാ നോക്ത്വാധുനാ സ്പഷ്ടം വദതി|
30 Nyt me tiedämme sinun kaikki tietävän, ja et sinä tarvitse, että joku sinulta kysyy, sentähden me uskomme sinun Jumalasta lähteneen.
ഭവാൻ സർവ്വജ്ഞഃ കേനചിത് പൃഷ്ടോ ഭവിതുമപി ഭവതഃ പ്രയോജനം നാസ്തീത്യധുനാസ്മാകം സ്ഥിരജ്ഞാനം ജാതം തസ്മാദ് ഭവാൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗതവാൻ ഇത്യത്ര വയം വിശ്വസിമഃ|
31 Jesus vastasi heitä: nyt te uskotte.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് ഇദാനീം കിം യൂയം വിശ്വസിഥ?
32 Katso, aika tulee, ja nyt tuli, että te jokainen hajoitetaan omillensa, ja minun te yksinäni jätätte. En minä kuitenkaan yksinäni ole, sillä Isä on minun kanssani.
പശ്യത സർവ്വേ യൂയം വികീർണാഃ സന്തോ മാമ് ഏകാകിനം പീരത്യജ്യ സ്വം സ്വം സ്ഥാനം ഗമിഷ്യഥ, ഏതാദൃശഃ സമയ ആഗച്ഛതി വരം പ്രായേണോപസ്ഥിതവാൻ; തഥാപ്യഹം നൈകാകീ ഭവാമി യതഃ പിതാ മയാ സാർദ്ധമ് ആസ്തേ|
33 Näitä olen minä teille puhunut, että teillä minussa rauha olis. Maailmassa on teillä tuska; mutta olkaat hyvässä turvassa, minä voitin maailman.
യഥാ മയാ യുഷ്മാകം ശാന്തി ർജായതേ തദർഥമ് ഏതാഃ കഥാ യുഷ്മഭ്യമ് അചകഥം; അസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം ക്ലേശോ ഘടിഷ്യതേ കിന്ത്വക്ഷോഭാ ഭവത യതോ മയാ ജഗജ്ജിതം|

< Johanneksen 16 >