Joelin 2
1 Soittakaat basunalla Zionissa, huutakaat minun pyhällä vuorellani, vaviskaat kaikki maan asuvaiset; sillä Herran päivä tulee ja on läsnä:
Сунаць дин трымбицэ ын Сион! Сунаць ын гура маре пе мунтеле Меу чел сфынт, ка сэ тремуре тоць локуиторий цэрий! Кэч вине зиуа Домнулуй, есте апроапе!
2 Pimiä päivä, synkiä päivä, sumuinen päivä ja utuinen päivä; niinkuin aamurusko itsensä levittää vuorten ylitse; suuri ja väkevä kansa, jonka kaltaista ei ikänä ole ollut, eikä vasta tule ijankaikkiseen aikaan.
О зи де ынтунерик ши негурэ маре, о зи де норь ши де ынтунечиме. Ка зориле диминеций се ынтинде песте мунць ун попор маре ши путерник кум н-а май фост дин вяк ши нич ын времуриле виитоаре ну ва май фи.
3 Hänen edellänsä käy kuluttavainen tuli, ja hänen jälissänsä polttavainen liekki. Maa on hänen edessänsä niinkuin Edenin puutarha, mutta hänen jälissänsä niinkuin autio erämaa, ja ei pidä kenenkään pääsemän häneltä pois.
Арде фокул ынаинтя луй ши пылпые флакэра дупэ ел. Ынаинтя луй, цара ера ка о грэдинэ а Еденулуй ши, дупэ ел, есте ун пустиу стерп; нимик ну-й скапэ.
4 Hänen muotonsa on niinkuin hevosten muoto; ja he karkaavat niinkuin ratsasmiehet.
Паркэ сунт ниште кай ши аляргэ ка ниште кэлэрець.
5 He hyppäävät ylhäällä vuorten kukkuloilla niinkuin rattaat kitisevät, niinkuin liekki korsissa kihisis; niinkuin väkevä kansa, joka sotaan on hankittu.
Вин хуруинд ка ниште каре пе мунць ши пырые ка о флакэрэ де фок кынд мистуе мириштя; пар о путерникэ оштире гата де луптэ.
6 Kansat pitää hänen edessänsä hämmästymän, että kaikki kasvot valjuksi muuttuvat.
Тремурэ попоареле ынаинтя лор ши тоате фецеле ынгэлбенеск.
7 He juoksevat niinkuin uljaat, ja karkaavat muurien ylitse niinkuin sotamiehet; ja kukin käy kohdastansa edes, ja ei poikkee ulos tiestänsä.
Аляргэ ка ниште рэзбойничь, се суе пе зидурь ка ниште рэзбойничь, фиекаре ышь веде де друмул луй ши ну се абате дин кэраря луй.
8 Ei estä kenkään kumppaniansa, vaan kukin matkustaa asetuksessansa; ja kuin he sota-aseiden välistä tunkevat sisälle, niin ei heitä haavoiteta.
Ну се ымпинг уний пе алций, фиекаре цине ширул, се нэпустеск прин сэӂець ши ну се опреск дин мерс.
9 He ajelevat ympäri kaupungissa, ja muurien päällä juoksevat, ja kiipeevät huoneisiin, ja tulevat akkunoista sisälle, niinkuin varas.
Се рэспындеск ын четате, аляргэ пе зидурь, се суе пе касе ши интрэ пе ферестре ка ун хоц.
10 Hänen edessänsä vapisee maa, ja taivas värisee: aurinko ja kuu pimenevät, ja tähdet peittävät valkeutensa.
Ынаинтя лор се кутремурэ пэмынтул, се згудуе черуриле, соареле ши луна се ынтунекэ ши стелеле ышь перд лумина.
11 Sillä Herra on paneva jylinänsä hänen sotaväkensä edellä; sillä hänen sotaväkensä on sangen suuri ja väkevä, joka hänen käskynsä toimittaa; sillä Herran päivä on suuri ja sangen hirmuinen, kuka sitä voi kärsiä?
Домнул фаче сэ туне гласул Луй ынаинтя оштирий Сале, кэч табэра Луй есте фоарте маре ши чел че ымплинеште кувынтул есте путерник. Дар маре есте зиуа Домнулуй ши фоарте ынфрикошатэ. Чине о поате суфери?
12 Niin sanoo nyt Herra: kääntykäät kaikesta sydämestänne minun tyköni, paastolla, itkulla ja murheella.
„Дар кяр акум”, зиче Домнул, „ынтоарчеци-вэ ла Мине ку тоатэ инима, ку пост, ку плынсет ши бочет!”
13 Leikatkaat teidän sydämenne, ja älkäät teidän vaatteitannne, ja palatkaat Herran teidän Jumalanne tykö; sillä hän on armollinen ja laupias, pitkämielinen ja suuresta hyvyydestä, ja katuu rangaistusta.
Сфышиаци-вэ инимиле, ну хайнеле, ши ынтоарчеци-вэ ла Домнул Думнезеул востру! Кэч Ел есте милостив ши плин де ындураре, ынделунг рэбдэтор ши богат ын бунэтате ши-Й паре рэу де релеле пе каре ле тримите.
14 Kukaties hän kääntyy ja katuu, ja jättää jälkeensä siunauksen, ruokauhrin ja juomauhrin Herralle teidän Jumalallenne.
Чине штие дакэ ну Се ва ынтоарче ши ну Се ва кэй? Чине штие дакэ ну ва лэса дупэ Ел о бинекувынтаре, дарурь де мынкаре ши жертфе де бэутурэ пентру Домнул Думнезеул востру?
15 Soittakaat basunalla Zionissa, pyhittäkäät paasto, kutsukaat seurakunta kokoon.
Сунаць ку трымбица ын Сион! Вестиць ун пост, кемаць о адунаре де сэрбэтоаре!
16 Kootkaat kansa, pyhittäkäät kokous, kutsukaat yhteen vanhimmat, saattakaat yhteen nuorukaiset ja imeväiset; ylkä lähtekään kammiostansa, ja morsian makaushuoneestansa.
Стрынӂець попорул, цинець о адунаре сфынтэ! Адучець пе бэтрынь, стрынӂець копиий ши кяр прунчий де ла цыцэ! Сэ ясэ миреле дин кэмара луй ши миряса дин одая ей!
17 Papit, Herran palveliat, itkekään esihuoneen ja alttarin välillä, ja sanokaan: armahda, Herra, sinun kansaas, ja älä laske sinun perikuntaas pilkkaan, niin ettei pakanat saisi valtaa heidän päällensä! miksi pitäis sanottaman kansain seassa: kussa on nyt heidän Jumalansa?
Преоций, служиторий Домнулуй, сэ плынгэ ынтре тиндэ ши алтар ши сэ зикэ: „Доамне, ындурэ-Те де попорул Тэу! Ну да де окарэ моштениря Та, н-о фаче де батжокура попоарелор! Пентру че сэ се зикэ принтре нямурь: ‘Унде есте Думнезеул лор?’”
18 Niin Herralla on kiivaus maastansa; ja hän armahtaa kansaansa.
Домнул а фост плин де рывнэ пентру цара Луй ши С-а ындурат де попорул Сэу.
19 Ja Herra vastaa ja sanoo kansallensa: katso, minä lähetin teille jyviä, viinaa ja öljyä, että teillä piti niistä kyllä oleman; ja en salli teitä enään häpiään tulla pakanain sekaan.
Домнул а рэспунс ши а зис попорулуй Сэу: „Ятэ, вэ тримит грыу, муст ши унтделемн проаспэт, ка сэ вэ сэтураць де еле, ши ну вэ вой май фаче де окарэ ынтре нямурь.
20 Ja tahdon sen, joka pohjoisesta tullut on, teiltä kauvas saattaa, ja ajaa hänen pois korkiaan ja hävitettyyn maahan, hänen kasvonsa itäistä merta päin, ja hänen lopppunsa äärimäisen meren puoleen; ja hänen pitää mätänemän ja haiseman; sillä hän on suuria tehnyt.
Вой депэрта де ла вой пе врэжмашул де ла мязэноапте, ыл вой изгони спре ун пэмынт фэрэ апэ ши пустиу, ый вой ымпинӂе партя динаинте а оштирий луй ын маря де рэсэрит ши коада оштирий, ын маря де апус, яр духоаря луй се ва ридика ын сус ши миросул луй де путрегай се ва ынэлца ын вэздух, кэч с-а крезут грозав.”
21 Älä pelkää, sinä maa, vaan iloise ja riemuitse; sillä Herra taitaa myös suuria tehdä.
Ну те теме, пэмынтуле, чи букурэ-те ши веселеште-те, кэч Домнул фаче лукрурь марь!
22 Älkäät peljätkö, te pedot kedolla; sillä laitumet korvessa pitää viheriöitsemän, ja puut hedelmänsä kantaman, fikunapuut ja viinapuut kyllä hedelmöitsemän.
Ну вэ темець, фяре де пе кымп, кэч ислазуриле пустиулуй ярэшь вор ынверзи, помий ышь вор да роаделе, смокинул ши вица ышь вор да родул лор!
23 Ja te, Zionin lapset, iloitkaat ja riemuitkaat Herrassa teidän Jumalassanne, joka teille antaa vanhurskauden opettajan, ja laskee alas teille aamu- ja ehtoosateen niinkuin ennenkin;
Ши вой, копий ай Сионулуй, букураци-вэ ши веселици-вэ ын Домнул Думнезеул востру, кэч Ел вэ ва да плоае ла време, вэ ва тримите плоае тимпурие ши тырзие, ка одиниоарэ.
24 Että aitat jyviä täynnä olisivat, ja kuurnat nuoresta viinasta ja öljystä ylitse vuotaisivat.
Арииле се вор умпле де грыу, вор ӂеме точитоареле ши тяскуриле де муст ши де унтделемн.
25 Ja minä saatan teille jälleen ne vuodet, jotka heinäsirkka, lehtimato, jyvämato ja ruohomato söi; se minun suuri sotaväkeni, jonka minä teidän sekaanne lähetin;
„Вэ вой рэсплэти астфел аний пе каре й-ау мынкат лэкустеле арбех, елек, хасил ши газам, оштиря Мя чя маре пе каре ам тримис-о ымпотрива воастрэ.
26 Että teidän pitää kyllä syömän ja ravituksi tuleman, ja ylistämän Herran teidän Jumalanne nimeä, joka teidän seassanne on ihmeitä tehnyt; ja ei minun kansani pidä ikänä häpiään tuleman.
Вець мынка ши вэ вець сэтура ши вець лэуда Нумеле Домнулуй Думнезеулуй востру, каре ва фаче минунь ку вой, ши попорул Меу ничодатэ ну ва май фи де окарэ!
27 Ja teidän pitää ymmärtämän, että minä olen Israelin keskellä, ja että minä olen Herra teidän Jumalanne ja ei kenkään muu; eikä minun kansani pidä ikänä häpiään tuleman.
Ши вець шти кэ Еу сунт ын мижлокул луй Исраел, кэ Еу сунт Домнул Думнезеул востру ши ну есте алтул афарэ де Мине. Ши попорул Меу ничодатэ ну ва май фи де окарэ.
28 Ja sitte pitää tapahtuman, että minä tahdon vuodattaa minun Henkeni kaiken lihan päälle; ja teidän poikanne ja tyttärenne pitää ennustaman, teidän vanhimpanne pitää unia uneksuman, ja teidän nuorukaisenne pitää näkyjä näkemän.
Дупэ ачея, вой турна Духул Меу песте орьче фэптурэ; фиий ши фийчеле воастре вор пророчи, бэтрыний воштри вор виса висурь ши тинерий воштри вор авя ведений.
29 Ja myös niinä päivinä tahdon minä palveliain ja piikain päälle vuodattaa minun Henkeni.
Кяр ши песте робь ши песте роабе вой турна Духул Меу ын зилеле ачеля.
30 Ja tahdon antaa tapahtua tunnustähdet taivaassa ja maassa, veren, tulen ja savun suitsun.
Вой фаче сэ се вадэ семне ын черурь ши пе пэмынт: сынӂе, фок ши стылпь де фум;
31 Auringon pitää muuttuman pimiäksi, ja kuun vereksi; ennenkuin se suuri ja hirmuinen Herran päivä tulee.
соареле се ва префаче ын ынтунерик ши луна, ын сынӂе ынаинте де а вени зиуа Домнулуй, зиуа ачея маре ши ынфрикошатэ.
32 Ja on tapahtuva, että jokainen, joka Herran nimeä avuksensa huutaa, se tulee autuaaksi; sillä Zionin vuorella ja Jerusalemissa on vapaus oleva, niinkuin Herra on luvannut, ja jääneiden tykönä, jotka Herra kutsuva on.
Атунч, орьчине ва кема Нумеле Домнулуй ва фи мынтуит. Кэч мынтуиря ва фи пе мунтеле Сионулуй ши ла Иерусалим, кум а фэгэдуит Домнул, ши ынтре чей рэмашь пе каре-й ва кема Домнул.
