Jobin 39

1 Tiedätkös, koska metsävuohet poikivat, eli oletkos havainnut peurat käyvän tiineenä?

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

2 Oletkos lukenut heidän kuukautensa, koska ne täydellänsä ovat? eli tiedätkös ajan, koska he poikivat?

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

3 He kumartavat heitänsä poikiessansa, ja ajavat sen pois, josta heillä kipu on.

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

4 Heidän poikansa vahvistuvat ja kasvavat jyvistä: ne menevät ulos, ja ei palaja heidän tykönsä.

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

5 Kuka on metsä-aasin antanut niin vapaana käydä? kuka on metsä-aasin siteen päästänyt?

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

6 Jolle minä olen erämaan huoneeksi antanut ja korven asuinsiaksi.

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

7 Hän katsoo ylön kaupungin pauhinaa: vartian huutoa ei hän kuule.

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

8 Hän katsoo vuorella laiduntansa, ja etsii kussa viheriäistä on.

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

9 Luuletkos yksisarvisen palvelevan sinuas, ja makaavan yötä sinun seimelläs?

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

10 Taidatkos sitoa yksisarvisen vaolle köydellä, niin että hän kiskois ketoa laaksossa sinun perässäs?

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

11 Taidatkos sinus luottaa häneen, ehkä hän paljon voi, ja jättää työs hänen haltuunsa?

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

12 Uskotkos hänen siemenes kotia tuovan, ja riihees kokoovan?

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

13 Ovatko riikinkukkoin sulat kauniimmat kuin nälkäkurjen sulat?

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

14 Joka munansa jättää maahan, ja antaa maan lämpimän hautoa niitä.

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

15 Hän unohtaa ne tallattavan, ja että peto kedolla ne rikkois.

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

16 Hän on niin kova poikiansa vastaan, kuin ei ne hänen olisikaan: Ei hän tottele turhaan työtä tehdä.

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

17 Sillä Jumala on häneltä taidon ottanut pois, ja ei ole antanut hänelle ymmärrystä.

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

18 Kuin hän ylentää itsensä korkeuteen, nauraa hän hevosta ja miestä.

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

19 Taidatkos antaa hevoselle väen, eli taidatkos kaunistaa hänen kaulansa hirnumisella?

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

20 Taidatkos peljättää hänen niinkuin heinäsirkan? peljättävä on hänen sieramiensa päristys.

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

21 Hän kaivaa maata kavioillansa, on riemuinen väkevyydessänsä, ja menee sota-aseita vastaan.

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

22 Hän nauraa pelkoa ja ei hämmästy, eikä pakene miekkaa.

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

23 Ehkä vielä viini kalisis häntä vastaan, ja keihäät ja kilvet välkkyisivät;

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

24 Hän korskuu, pudistelee ja kaivaa maata, ja ei tottele vasikitorven helinää.

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

25 Kuin vaskitorvi heliästi soi, luihkaa hän: hui, ja haastaa sodan taampaa, niin myös päämiesten huudon ja riemun.

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

26 Lentääkö haukka sinun ymmärryksestäs, ja hajoittaa siipensä etelään käsin?

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

27 Lentääkö kotka sinun kädestäs niin korkialle, että hän tekee pesänsä korkeuteen?

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?

28 Hän asuu vuorilla ja yöttelee vuorten kukkuloilla ja vahvoissa paikoissa.

Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.

29 Sieltä hän katsoo ruan perään, ja hänen silmänsä näkevät kauvas.

Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.

30 Hänen poikansa särpävät verta; ja kussa raato on, siellä myös hän on.

Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.