Jobin 33

1 Kuule siis, Job, minun puhettani, ja ota vaari kaikista sanoistani!

En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.

2 Katso, minä avaan suuni, ja kieleni puhuu minun suussani.

Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.

3 Minun sydämeni puhuu oikeuden, ja minun huuleni sanoo puhtaan ymmärryksen.

Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.

4 Jumalan henki on tehnyt minun, ja KaikkivaItiaan henki on minulle antanut elämän.

De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

5 Jos taidat, niin vastaa minua; valmista itses, ja tule minun eteeni.

Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.

6 Katso, minä olen Jumalan oma niinkuin sinäkin, ja savesta olen minä myös tehty.

Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.

7 Katso, ei sinun tarvitse hämmästyä minua, ja minun käteni ei ole sinulle raskas.

Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.

8 Sinä olet puhunut minun korvaini kuullen: sinun ääntäs täytyy minun kuulla:

Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;

9 Minä olen puhdas ja ilman laitosta, viatoin ja synnitöin.

Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.

10 Katso, hän on löytänyt syyn minua vastaan, sentähden pitää hän minun vihollisenansa.

Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.

11 Hän on pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja kätkenyt minun tieni.

Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.

12 Katso, juuri siitä minä päätän, ettes ole hurskas; sillä Jumala on suurempi kuin yksikään ihminen.

Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.

13 Miksis riitelet hänen kanssansa, ettei hän tee sinulle lukua kaikista töistänsä?

Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.

14 Jos Jumala vihdoin jotakin käskee, ei hän sitä jälistä ajattele.

Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.

15 Uninäössä yöllä, kuin uni tulee ihmisten päälle, kuin he makaavat vuoteessa,

In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;

16 Silloin hän ilmoittaa ihmisten korviin, ja vahvistaa sen heidän nuhtelemisellansa,

Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;

17 Kääntääksensä ihmistä aivoituksestansa, ja varjellaksensa ylpeydestä.

Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;

18 Hän säästää hänen sieluansa turmeluksesta, ja hänen elämäänsä, ettei se miekkaan lankeaisi.

Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.

19 Ja kurittaa häntä kivulla vuoteessansa, ja kaikki hänen luunsa väkevällä kivulla,

Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;

20 Ja niin toimittaa hänen kauhistumaan ruokaa, ja hänen mielensä kyylyttämään ravintoa;

Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;

21 Että hänen lihansa surkastuu, niin ettei sitä nähdä, ja hänen luunsa särkyvät, niin ettei niitä mielellä katsella;

Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;

22 Että hänen sielunsa lähenee turmelusta, ja hänen elämänsä kuolemaa.

En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

23 Kuin siis hänen tykönsä tulee enkeli, välimies, joka ainoa on enempi tuhansia, ilmoittamaan sille ihmiselle vanhurskauttansa,

Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;

24 Ja armahtaa häntä, ja sanoo: pelasta häntä menemästä alas turmelukseen; sillä minä olen löytänyt sovinnon;

Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.

25 Niin hänen lihansa tuorehtii enemmin kuin lapsuudessa ja tulee taas niinkuin nuoruutensa aikana.

Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.

26 Hän rukoilee Jumalaa, joka hänelle osoittaa armon: hän antaa kasvonsa nähdä ilolla, ja maksaa ihmiselle hänen vanhurskautensa.

Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.

27 Hän tunnustaa ihmiselle ja sanoo: minä olen syntiä tehnyt ja oikeuden vääntänyt; vaan ei se minua auttanut.

Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

28 Hän pelasti minun sieluni, ettei se tulisi turmelukseen, vaan että minun elämäni näkis valkeuden.

Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.

29 Katso, nämät kaikki tekee Jumala itsekullekin kolme kertaa,

Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;

30 Tuodaksensa heidän sielunsa jälleen turmeluksesta ja valaistaksensa elävien valkeudella.

Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.

31 Job, ota tästä vaari ja kuule, ole myös ääneti, että minä puhuisin!

Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

32 Mutta jos sinulla on jotakin puhumista, niin vastaa minua. Puhu! sillä minä tahdon, ettäs olisit vanhurskas.

Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.

33 Jos ei, niin kuule sinä minua, ja ole ääneti; minä opetan sinulle taidon.

Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.