< Jobin 13 >
1 Katso, kaikkia näitä ovat silmäni nähneet, ja korvani kuulleet, ja on ne ymmärtänyt.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Jota te tiedätte, sitä minäkin tiedän, enkä ole halvempi teitä.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Minä puhun siis Kaikkivaltiaan tykö, ja mielin kamppailla Jumalan kanssa.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Sillä te olette valheen saarnaajat, ja kaikki kelvottomat lääkärit.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Jospa te voisitte juuri ääneti olla, niin te olisitte taitavat.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Kuulkaat siis minun kamppaustani, ja ottakaat vaari asiasta, kuin minä puhun.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Tahdotteko te Jumalan puolesta vastata vääryydellä? ja hänen puolestansa puhua petosta?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Tahdotteko te katsoa hänen mieltänsä? Tahdotteko te riidellä Jumalan puolesta?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Pitääkö se teille menestymän, koska hän teitä etsii? luuletteko te hänen pettävänne, niinkuin joku pettää ihmisen?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Hän kovin nuhtelee teitä, jos te salaisesti mieliä katsotte.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Eikö hänen korkeutensa teitä peljätä? ja hänen pelkonsa lankee teidän päällenne?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Teidän muistonne vedetään tuhan verraksi, ja teidän selkänne pitää oleman niinkuin saviroukkio.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Olkaat ääneti minun edessäni, minä puhun, tapahtukoon minulle mitä hyvänsä.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Miksi minun pitää pureman lihaani hampaillani, ja asettaman sieluni minun käsiini?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Katso, vaikka hän minun tappais, enkö minä vielä sittenkin toivoisi? kuitenkin minä nuhtelen teitäni hänen edessänsä.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Hän on kuitenkin minun autuuteni; sillä ei yksikään ulkokullattu tule hänen eteensä.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Kuulkaat juuri visusti minun puhettani, ja minun selitystäni teidän korvainne edessä.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Katso, jo minä olen tuomion sanonut: Minä tiedän, että minä olen hurskas.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Kuka tahtoo käydä oikeudelle minun kanssani? Mutta minun täytyy nyt ääneti olla, ja loppua.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Ainoastaan älä tee minulle kahta, niin en minä kätke itsiäni sinun edestäs.
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Anna kätes olla kaukana minusta, ja sinun kauhistukses älköön minua peljättäkö.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Kutsu minua, ja minä vastaan: eli minä puhun, ja vastaa sinä minua.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 Kuinka usiat ovat minun vääryyteni ja pahat tekoni? anna minun saada tietää minun syntini ja rikokseni.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Miksi sinä peität kasvos, ja pidät minua vihollisena?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Tahdotkos niin kova olla lentävää lehteä vastaan, ja vainota kuivaa oljen kortta?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 Sillä sinä kirjoitat minulle murhetta, ja annat minun periä nuoruuteni syntejä.
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 Sinä olet pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja otat kaikista minun poluistani vaarin, ja katsot kaikkia minun askeleitani;
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 Joka kuitenkin hukun niinkuin mädännyt raato, ja niinkuin koilta syöty vaate.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.