Jeremian 46
1 Tämä on Herran sana, joka tapahtui propheta Jeremialle, pakanoita vastaan,
Кувынтул Домнулуй спус пророкулуй Иеремия асупра нямурилор:
2 Egyptiä vastaan, Pharao Nekon, Egyptin kuninkaan, joukkoa vastaan, joka on Phratin virran tykönä Karkemiksessa, jonka Nebukadnetsar, Babelin kuningas, löi neljäntenä Jojakimin Josian pojan, Juudan kuninkaan, vuonna.
асупра Еӂиптулуй, ымпотрива оастей луй Фараон Неко, ымпэратул Еӂиптулуй, каре ера лынгэ рыул Еуфратулуй, ла Каркемиш, ши каре а фост бэтутэ де Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, ын ал патруля ан ал луй Иоиаким, фиул луй Иосия, ымпэратул луй Иуда:
3 Valmistakaat kilpi ja keihäs, ja lähtekäät sotaan.
„Прегэтиць скутул ши павэза ши мерӂець ла луптэ;
4 Valjastakaat hevoset, ja antakaat ratsastajat astua hevosten selkään; pankaat rautalakit päähänne, teroittakaat keihäät, pukekaat rauthame yllenne.
ынхэмаць каий ши ынкэлекаць, кэлэрець; арэтаци-вэ ку койфуриле воастре, луструици-вэ сулицеле, ымбрэкаци-вэ ку платоша!…
5 Mutta kuinka minä näen heidät epäileväiseksi ja takaperin ajetuksi, ja heidän sankarinsa lyödyksi; he pakenevat, niin etteivät he katso taaksensa, hämmästys on joka taholta, sanoo Herra.
Че вэд? Ли-й фрикэ, дау ынапой; витежий лор сунт бэтуць; фуг фэрэ сэ се май уйте ынапой… Гроаза се рэспындеште ын тоате пэрциле”, зиче Домнул.
6 Nopsa ei taida paeta eikä väkevä päästä: pohjaan päin Phratin virran tykönä ovat he kaatuneet ja maahan lyödyt.
„Чел май юте ну скапэ прин фугэ, чел май витяз ну поате скэпа! Ла мязэноапте, пе малуриле Еуфратулуй, се клатинэ ши кад!
7 Kussa on nyt se, joka tänne menee ylös niinkuin virta? ja hänen aaltonsa nousevat kuin virrat?
Чине есте ачела каре ынаинтязэ ка Нилул ши але кэруй апе се ростоголеск ка рыуриле?
8 Egypti menee ylös niinkuin virta, ja hänen aaltonsa nostavat itsensä niinkuin virrat, ja sanoo: minä tahdon mennä ylös, ja peittää maan, ja hävittää kaupungin ynnä niiden kanssa, jotka siinä asuvat.
Есте Еӂиптул. Ел се умфлэ ка Нилул ши апеле луй се ростоголеск ка рыуриле. Ел зиче: ‘Мэ вой суи, вой акопери цара, вой нимичи четэциле ши пе локуиторий лор.’
9 Istukaat hevosten päälle, samotkaat lentäen vaunuilla, antakaat sankarit mennä ulos, Etiopialaiset ja Lybiasta kilven kantajat, ja ampujat Lydiasta.
Суици-вэ, кай! Нэпустици-вэ, каре! Сэ ясэ витежий, чей дин Етиопия ши дин Пут, каре мынуеск скутул, ши чей дин Луд, каре мынуеск ши ынтинд аркул!
10 Sillä tämä on Herran, Herran Zebaotin päivä, kostopäivä, että hän kostais vihollisiansa: miekan pitää syömän ja heidän verestänsä täyteen tuleman ja juopuman; sillä heidän pitää tuleman Herralle, Herralle Zebaotille teurasuhriksi pohjan maalla, Phratin virran tykönä.
Ачастэ зи есте а Домнулуй Думнезеулуй оштирилор; есте о зи де рэзбунаре, ын каре Се рэзбунэ Ел пе врэжмаший Сэй. Сабия мэнынкэ, се сатурэ ши се ымбатэ ку сынӂеле лор. Кэч Домнул Думнезеул оштирилор аре о жертфэ ын цара де ла мязэноапте, пе малуриле Еуфратулуй.
11 Mene ylös Gileadiin ja tuo voidetta, sinä neitsy, Egyptin tytär; mutta se on turha, ettäs paljon parannusta etsit, et sinä kuitenkaan tule terveeksi.
Суе-те ын Галаад ши аду ляк алинэтор, фечоарэ, фийка Еӂиптулуй! Деӂяба ынтребуинцезь атытя лякурь, кэч ну есте виндекаре пентру тине!
12 Sinun häpys on tullut tiettäväksi pakanain seassa, sinun valitustas on maa täynnänsä; sillä toinen sankari kaatuu toisen päälle, ja molemmat makaavat yhdessä ylösalaisin.
Нямуриле ауд рушиня та ши есте плин пэмынтул де стригэтеле тале, кэч рэзбойничий се потикнеск унул де алтул, кад ку тоций лаолалтэ.”
13 Tämä on Herran sana, jonka hän puhui propheta Jeremialle, kuin Nebukadnetsar, Babelin kuningas, läksi matkaan lyömään Egyptin maata:
Ятэ кувынтул спус де Домнул кэтре пророкул Иеремия деспре вениря луй Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, ка сэ ловяскэ цара Еӂиптулуй:
14 Ilmoittakaat se Egyptissä ja kuuluttakaat Migdolissa, antakaat kuulla Nophissa ja Tahpanheksessa, ja sanokaat: seiso, valmista sinus, sillä miekan pitää syömän kaikki, mitä sinun ympärilläs on.
„Даць де штире ын Еӂипт, даць де весте ла Мигдол ши вестиць ла Ноф ши ла Тахпанес! Зичець: ‘Скоалэ-те, прегэтеште-те, кэч сабия мэнынкэ ын журул тэу!’
15 Kuinka se on, että sinun väkeväs kaatuvat maahan, ja ei taida pysyä seisoalla? sillä Herra on niin lykännyt heidät ylösalaisin.
Пентру че ць-ау кэзут витежий тэй? Ну пот сэ цинэ пепт, кэч Домнул ый рэстоарнэ!
16 Hän tekee, että monta heistä kaatuvat, että yksi toisen kanssa makaa maassa ylösalaisin. Niin he sanoivat: ylös, käykäämme meidän kansamme tykö isäimme maahan jälleen, murhaajan miekan edestä.
Ел фаче пе мулць сэ се потикняскэ; кад унул песте алтул ши зик: ‘Хайдем сэ не ынтоарчем ла попорул ностру, ын цара ноастрэ де наштере, департе де сабия нимичиторулуй!’
17 Sitä siellä huudettakoon; Pharao Egyptin kuningas on metelin nostanut: ei hän ole pitänyt määrättyä aikaansa.
Аколо стригэ: ‘Фараон, ымпэратул Еӂиптулуй, ну есте декыт ун пустиу, кэч а лэсат сэ трякэ клипа потривитэ.’
18 Niin totta kuin minä elän, sanoo se Kuningas, jonka nimi on Herra Zebaot, hänen pitää tuleman niin (korkiana) kuin Tabor on vuorten seassa, ja niinkuin Karmel on meren tykönä.
Пе вяца Мя”, зиче Ымпэратул ал кэруй Нуме есте Домнул оштирилор, „ка Таборул принтре мунць, кум ынаинтязэ Кармелул ын маре, аша ва вени.
19 Laita itses matkustamaan, sinä tytär, asuvainen Egyptissä; sillä Nophin pitää autioksi tuleman ja poltettaman, niin ettei kenenkään pidä siellä asuman.
Фэ-ць калабалыкул пентру робие, локуитоаре, фийка Еӂиптулуй! Кэч Нофул ва ажунӂе ун пустиу, ва фи пустиит ши ну ва май авя локуиторь.
20 Egypti on juuri kaunis vasikka; mutta teurastaja tulee kaiketi pohjoisesta.
Еӂиптул есте о жунканэ фоарте фрумоасэ… Нимичиторул вине де ла мязэноапте песте еа…
21 Ja hänen päivämiehensä, jotka siinä asuvat, ovat myös kuin syötetyt vasikat; mutta heidän pitää kumminkin palajaman, kaikki tuleman karkuriksi, ja ei taitaman pysyä; sillä heidän onnettomuuutensa päivä pitää heidän päällensä tuleman, heidän rangaistuksensa aika.
Симбриаший луй, де асеменя, сунт ка ниште вицей ынгрэшаць ын мижлокул луй. Дар ши ей дау досул, фуг тоць фэрэ сэ поатэ цине пепт. Кэч вине песте ей зиуа ненорочирий лор, зиуа педепсирий лор!
22 He tulevat havisten niinkuin kärmeet, ja tulevat sotajoukon voimalla, ja tulevat kirveillä hänen päällensä, niinkuin puiden hakkaajat.
И се ауде гласул ка фышыитул унуй шарпе! Кэч ей ынаинтязэ ку о оштире ши вин ку топоаре ымпотрива луй, ка ниште тэеторь де лемне.
23 Heidän pitää hävittämän hänen metsänsä, sanoo Herra, ettei pidä voitaman lukea; sillä heitä on enempi kuin heinäsirkkoja, joita ei kenkään lukea taida.
Тэяци-й пэдуря”, зиче Домнул, „мэкар кэ есте фэрэ капэт! Кэч сунт май мулць декыт лэкустеле ши ну-й поць нумэра!
24 Egyptin tytär häpee, sillä hän on pohjoisen kansan käsiin annettu.
Фийка Еӂиптулуй есте акоперитэ де рушине ши есте датэ ын мыниле попорулуй де ла мязэноапте.”
25 Herra Zebaot, Israelin Jumala sanoo: katso, minä tahdon rangaista Noon holhojan, ja Pharaon ja Egyptin, heidän jumalainsa ja kuningastensa kanssa, ja Pharaon kaikkein niiden kanssa, jotka häneen luottavat:
Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел, зиче: „Ятэ, вой педепси пе Амон дин Но, пе Фараон ши Еӂиптул, пе думнезеий ши ымпэраций луй, пе Фараон ши пе чей че се ынкред ын ел.
26 Niin että minä annan heidät niiden käsiin, jotka heidän henkeänsä väijyvät, ja Nebukadnetsarin, Babelin kuninkaan käsiin, ja hänen palveliainsa käsiin; ja sitte pitää (siinä) asuttaman, niinkuin muinenkin, sanoo Herra.
Ый вой да ын мыниле челор че вор сэ-й омоаре, ын мыниле луй Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, ши ын мыниле служиторилор луй. Дупэ ачея ынсэ, Еӂиптул ва фи локуит ка ын зилеле де алтэдатэ”, зиче Домнул.
27 Mutta sinä minun palveliani Jakob, älä mitään pelkää, ja sinä Israel, älä mitään epäile; sillä katso, minä autan sinua kaukaa, ja sinun siemenes vankiutensa maasta, niin että Jakobin pitää tuleman jälleen, ja oleman rauhassa ja levossa, ja ei pidä kenenkään häntä peljättämän.
„Яр ту, робул Меу Иаков, ну те теме, ши ну те ынспэймынта, Исраеле! Кэч те вой избэви дин пэмынтул депэртат ши-ць вой избэви сэмынца дин цара ын каре есте роабэ. Иаков се ва ынтоарче ярэшь, ва локуи лиништит ши фэрэ тямэ ши ну-л ва май тулбура нимень.
28 Sentähden älä mitään pelkää, sinä Jakob minun palveliani, sanoo Herra, sillä minä olen sinun tykönäs; sillä minä lopetan kaikki pakanat, kuhunka minä olen sinut ajanut; mutta en minä sinua lopeta, vaan tahdon kurittaa sinua kohtuudella, ja en sinua peräti rankaisematta pidä.
Ну те теме, робул Меу Иаков”, зиче Домнул, „кэч Еу сунт ку тине. Вой нимичи тоате нямуриле принтре каре те-ам ымпрэштият, дар пе тине ну те вой нимичи, чи Те вой педепси ку дрептате, ну пот сэ те лас непедепсит.”
