Jesajan 22
1 Tämä on Näkylaakson kuorma: mikä sinun nyt on, että te niin kaikki olette astuneet kattoin päälle?
Пророчие асупра вэий ведениилор: Че есте де вэ суиць ку тоций пе акоперишурь,
2 Sinä olet täynnä humua: kaupunki täynnä väkeä, iloinen kaupunki: sinun lyötys ei ole miekalla lyödyt, ja ei ole kuolleet sodassa.
четате гэлэӂиоасэ, плинэ де зарвэ, четате веселэ? Морций тэй ну вор пери учишь де сабие, нич ну вор мури луптынд.
3 Vaan kaikki sinun päämiehes ovat poikenneet joutsesta pois, ja ovat vangitut; kaikki kuin sinussa löyttiin, ovat vangitut, ja kauvas paenneet.
Чи тоате кэпетенииле тале фуг ымпреунэ, сунт луаць приншь де аркашь; тоць локуиторий тэй ажунг деодатэ робь, ын тимп че о яу ла фугэ ын депэртаре.
4 Sentähden minä sanon: menkäät pois minun tyköäni, antakaat minun itkeä vaikiasti; älkäät ahkeroitko lohduttaa, minun kansani tyttären hävityksen tähden.
Де ачея зик: „Ынтоарчеци-вэ привириле де ла мине, лэсаци-мэ сэ плынг ку амар; ну стэруиць сэ мэ мынгыяць пентру ненорочиря фийчей попорулуй меу!”
5 Sillä se on kapinan, sortamisen ja surun päivä Herralta, Herralta Zebaotilta, Näkylaaksossa muurien kukistamisen tähden, ja huudon tähden vuorella;
Кэч есте о зи де неказ, де здробире ши де ынвэлмэшялэ, тримисэ де Домнул Думнезеул оштирилор ын валя ведениилор. Се дэрымэ зидуриле ши рэсунэ ципете де дурере спре мунте.
6 Että Elam lähtee viinellä, vaunuilla, väellä, ratsasmiehillä, ja Kir välkkyy kilvistä.
Еламул поартэ толба ку сэӂець; каре де луптэторь, де кэлэрець ынаинтязэ; Кирул дезвелеште скутул.
7 Ja tapahtuu, että sinun valitut laaksos ovat täynnä vaunuja; ja ratsastajat sioittavat itsensä portin eteen.
Челе май фрумоасе вэй але тале сунт плине де каре, ши кэлэреций се ыншируе де бэтае ла порциле тале.
8 Silloin pitää Juudan peite avattaman, että aseet nähdään silloin metsähuoneessa.
Челе дин урмэ шанцурь де ынтэрире але луй Иуда сунт силите, ши ын зиуа ачаста черчетезь ту армэтуриле дин каса пэдурий.
9 Ja te olette näkevä monta reikää Davidin kaupungissa; ja kokootte veden alimmaiseen lammikkoon.
Вэ уйтаць ла спэртуриле челе мулте фэкуте четэций луй Давид ши оприць апеле язулуй де жос.
10 Teidän pitää lukeman huoneet Jerusalemissa, ja teidän pitää jaottaman huoneet vahvistaaksenne muureja.
Нумэраць каселе Иерусалимулуй ши ле стрикаць, ка сэ ынтэриць зидул.
11 Ja teidän pitää tekemän vesihaudan molempain muurien välille, vanhan kalalammin vedestä; kuitenkin ette katso häntä, joka tämän tekee, ettekä katsele sitä, joka senkaltaisia on kaukaa toimittanut.
Фачець о кэмарэ ынтре челе доуэ зидурь пентру апеле язулуй челуй векь, дар ну вэ уйтаць спре Чел че а врут ачесте лукрурь, ну ведець пе Чел че демулт ле-а прегэтит.
12 Sentähden antaa Herra, Herra Zebaot, silloin julistaa, että itketään ja murehditaan, ja hiukset ajellaan ja puetaan säkkiin.
Ши тотушь Домнул Думнезеул оштирилор вэ кямэ ын зиуа ачея сэ плынӂець ши сэ вэ батець ын пепт, сэ вэ радець капул ши сэ вэ ынчинӂець ку сак.
13 (Vaikka nyt) katso, ilo ja riemu, teurastaa härkiä, tappaa lampaita, syödä lihaa, juoda viinaa, (ja sanoa): syökäämme ja juokaamme, meidän pitää kuitenkin huomenna kuoleman.
Дар ятэ, ын скимб, веселие ши букурие! Се ынжунгие бой ши се тае ой, се мэнынкэ ла карне ши се бя ла вин: „Сэ мынкэм ши сэ бем, кэч мыне вом мури!”
14 Tämä on, (sanoo) Herra Zebaot, minun korvilleni tullut: mitämaks, jos minä tämän pahan teon annan anteeksi, siihenasti kuin te kuolette, sanoo Herra, Herra Zebaot.
Домнул оштирилор мь-а дескоперит ши мь-а зис: „Ну, нелеӂюиря ачаста ну ви се ва ерта пынэ ну вець мури”, зиче Домнул Думнезеул оштирилор.
15 Näin sanoo Herra, Herra Zebaot: mene tavarahuoneen haltian Sebnan tykö ja sano hänelle:
Аша ворбеште Домнул Думнезеул оштирилор: „Ду-те ла куртянул ачела, ла Шебна, дрегэторул касей ымпэрэтешть, ши зи-й:
16 Mitä sinun tässä on, kenenkä oma sinä olet? ettäs annat hakata itselles haudan niinkuin se, joka hakkauttaa itsellensä haudan korkeuteen, ja olet niinkuin se, joka antaa itsellensä tehdä asumasian vuorelle?
‘Че ай ту аич ла тине ши пе чине ай аич, де-ць сапь аич ун мормынт?’ Ел ышь сапэ ун мормынт сус пе ынэлциме, ышь скобеште о локуинцэ ын стынкэ!
17 Katso, Herra ajaa sinun pois, niinkuin väkevä mies heittää jonkun pois, ja peittää sinun kokonansa,
‘Ятэ, Домнул те ва азвырли ку о арункэтурэ путерникэ, те ва ынвырти ка пе ун гем.
18 Ja pyörittää sinun kohta, ja peräti niinkuin kierikan aukialle kedolle; siellä sinun pitää kuoleman, siellä pitää sinun kalliit vaunus, sinun Herras huoneen kanssa, tuleman häväistykseksi.
Те ва азвырли, те ва азвырли ка пе о минӂе пе ун пэмынт ынтинс, ши аколо вей мури, аколо вор вени кареле тале челе стрэлучите, ту, окара касей стэпынулуй тэу!
19 Ja minä kukistan sinun säädystäs, ja sinä pannaan pois viraltas.
Вей фи изгонит дин дрегэтория та ши те ва смулӂе Домнул дин локул тэу.
20 Ja silloin pitää tapahtuman, että minä kutsun palveliani Eliakimin, Hilkian pojan,
Ын зиуа ачея’, зиче Домнул, ‘вой кема пе робул Меу Елиаким, фиул луй Хилкия,
21 Ja panen hänen yllensä sinun hamees, ja vyötän hänen sinun vyölläs, ja annan sinun valtas hänelle; että hän on niiden isä, jotka Jerusalemissa ja Juudan huoneessa asuvat.
ыл вой ымбрэка ын туника та, ыл вой ынчинӂе ку брыул тэу ши вой да путеря та ын мыниле луй. Ел ва фи ун татэ пентру локуиторий Иерусалимулуй ши пентру каса луй Иуда.
22 Ja panen Davidin huoneen avaimen hänen olallensa, että hän avaa, ja ei kenkään sulje, että hän sulkee, ja ei kenkään avaa.
Вой пуне пе умэрул луй кея касей луй Давид: кынд ва дескиде ел, нимень ну ва ынкиде, ши кынд ва ынкиде ел, нимень ну ва дескиде.
23 Ja lyön hänen niinkuin naulan vahvaan paikkaan; ja hänellä on oleva kunnian istuin, hänen isänsä huoneessa,
Ыл вой ымплынта ка пе ун друг ынтр-ун лок таре ши ва фи ун скаун де славэ пентру каса татэлуй сэу.
24 Että hänen päällensä ripustetaan kaikki hänen isänsä huoneen kunnia, lapset ja lasten lapset, kaikki pienet kappaleet, juoma-astiat, ja kaikkinaiset kanteleet.
Пе ел се ва сприжини тоатэ слава касей татэлуй сэу, одраслеле алесе ши де окарэ, тоате скулеле челе мичь, атыт лигенеле, кыт ши васеле.
25 Silloin, sanoo Herra Zebaot, naula pitää otettaman pois, joka vahvassa paikassa on, niin että hänen pitää rikkoontuman, lankeeman, putooman, ja se kuorma kuin hänen päällänsä on, pitää hukkuman; sillä Herra sen sanoo.
Ын зиуа ачея’, зиче Домнул оштирилор, ‘другул ачела ымплынтат ынтр-ун лок таре ва фи скос, ва фи тэят ши ва кэдя, ши повара каре ера пе ел ва фи нимичитэ, кэч Домнул а ворбит.’”
