Heprealaisille 6
1 Sentähden antakaamme Kristuksen opin alun sillänsä olla, ja ruvetkaamme niihin, jotka täydellisyyteen saattavat: ei vasta-uudesta perustusta laskein parannukseen kuolevaisista töistä ja uskoon Jumalan päälle,
వయం మృతిజనకకర్మ్మభ్యో మనఃపరావర్త్తనమ్ ఈశ్వరే విశ్వాసో మజ్జనశిక్షణం హస్తార్పణం మృతలోకానామ్ ఉత్థానమ్
2 Kasteen oppiin, kätten päällepanemiseen, kuolleitten ylösnousemiseen ja ijankaikkiseen tuomioon. (aiōnios g166)
అనన్తకాలస్థాయివిచారాజ్ఞా చైతైః పునర్భిత్తిమూలం న స్థాపయన్తః ఖ్రీష్టవిషయకం ప్రథమోపదేశం పశ్చాత్కృత్య సిద్ధిం యావద్ అగ్రసరా భవామ| (aiōnios g166)
3 Ja sen me tahdomme tehdä, jos Jumala muutoin sallii.
ఈశ్వరస్యానుమత్యా చ తద్ అస్మాభిః కారిష్యతే|
4 Sillä se on mahdotoin, että ne, jotka kerran valaistus ovat, ja sitä taivaallista lahjaa maistaneet, ja ovat Pyhästä Hengestä osallisiksi tulleet,
య ఏకకృత్వో దీప్తిమయా భూత్వా స్వర్గీయవరరసమ్ ఆస్వదితవన్తః పవిత్రస్యాత్మనోఽంశినో జాతా
ఈశ్వరస్య సువాక్యం భావికాలస్య శక్తిఞ్చాస్వదితవన్తశ్చ తే భ్రష్ట్వా యది (aiōn g165)
6 Jos he lankeevat pois, että he vasta-uudesta parannukseen uudistettaisiin, jotka toistamiseen itsellensä Jumalan Pojan ristiinnaulitsevat ja pilkkana pitävät.
స్వమనోభిరీశ్వరస్య పుత్రం పునః క్రుశే ఘ్నన్తి లజ్జాస్పదం కుర్వ్వతే చ తర్హి మనఃపరావర్త్తనాయ పునస్తాన్ నవీనీకర్త్తుం కోఽపి న శక్నోతి|
7 Sillä maa, joka sateen sisällensä särpää, joka usein sen päälle tulee, ja kasvaa tarpeellisia ruohoja niille, jotka sitä viljelevät, se saa siunauksen Jumalalta.
యతో యా భూమిః స్వోపరి భూయః పతితం వృష్టిం పివతీ తత్ఫలాధికారిణాం నిమిత్తమ్ ఇష్టాని శాకాదీన్యుత్పాదయతి సా ఈశ్వరాద్ ఆశిషం ప్రాప్తా|
8 Mutta joka orjantappuroita ja ohdakkeita kasvaa, se on kelvotoin ja lähin kirousta, jonka loppu on, että se poltetaan.
కిన్తు యా భూమి ర్గోక్షురకణ్టకవృక్షాన్ ఉత్పాదయతి సా న గ్రాహ్యా శాపార్హా చ శేషే తస్యా దాహో భవిష్యతి|
9 Mutta me toivomme teiltä rakkahimmat, parempaa ja sitä, mikä autuuteen sopii, ehkä me näin puhumme.
హే ప్రియతమాః, యద్యపి వయమ్ ఏతాదృశం వాక్యం భాషామహే తథాపి యూయం తత ఉత్కృష్టాః పరిత్రాణపథస్య పథికాశ్చాధ్వ ఇతి విశ్వసామః|
10 Sillä ei Jumala ole väärä, että hän unohtais teidän tekonne ja työnne rakkaudessa, jonka te hänen nimellensä osoititte, koska te pyhiä palvelitte ja vielä palvelette.
యతో యుష్మాభిః పవిత్రలోకానాం య ఉపకారో ఽకారి క్రియతే చ తేనేశ్వరస్య నామ్నే ప్రకాశితం ప్రేమ శ్రమఞ్చ విస్మర్త్తుమ్ ఈశ్వరోఽన్యాయకారీ న భవతి|
11 Mutta me halajamme, että jokainen teistä sen ahkeruuden osoittais, pitäin toivon vahvuuden hamaan loppuun asti,
అపరం యుష్మాకమ్ ఏకైకో జనో యత్ ప్రత్యాశాపూరణార్థం శేషం యావత్ తమేవ యత్నం ప్రకాశయేదిత్యహమ్ ఇచ్ఛామి|
12 Ettette hitaiksi tulisi, vaan olisitte niiden seuraajat, jotka uskon ja pitkämielisyyden kautta luvatun perimisen saavat.
అతః శిథిలా న భవత కిన్తు యే విశ్వాసేన సహిష్ణుతయా చ ప్రతిజ్ఞానాం ఫలాధికారిణో జాతాస్తేషామ్ అనుగామినో భవత|
13 Sillä Jumala, joka Abrahamille lupauksen antoi, koska ei hän taitanut yhdenkään suuremman kautta vannoa, niin hän vannoi itse kauttansa,
ఈశ్వరో యదా ఇబ్రాహీమే ప్రత్యజానాత్ తదా శ్రేష్ఠస్య కస్యాప్యపరస్య నామ్నా శపథం కర్త్తుం నాశక్నోత్, అతో హేతోః స్వనామ్నా శపథం కృత్వా తేనోక్తం యథా,
14 Sanoen: totisesti tahdon minä siunaten siunata sinua ja enentäen enentää sinua.
"సత్యమ్ అహం త్వామ్ ఆశిషం గదిష్యామి తవాన్వయం వర్ద్ధయిష్యామి చ| "
15 Ja että hän kärsivällisesti odotti, niin hän sai lupauksen.
అనేన ప్రకారేణ స సహిష్ణుతాం విధాయ తస్యాః ప్రత్యాశాయాః ఫలం లబ్ధవాన్|
16 Sillä ihmiset tosin vannovat sen kautta, joka suurempi on kuin he, ja se on kaiken heidän riitansa loppu, jos se valalla vahvistetaan.
అథ మానవాః శ్రేష్ఠస్య కస్యచిత్ నామ్నా శపన్తే, శపథశ్చ ప్రమాణార్థం తేషాం సర్వ్వవివాదాన్తకో భవతి|
17 Jossa Jumala tahtoi lupauksen perillisille neuvonsa vahvuuden yltäkylläisesti osoittaa, vannoi hän valan:
ఇత్యస్మిన్ ఈశ్వరః ప్రతిజ్ఞాయాః ఫలాధికారిణః స్వీయమన్త్రణాయా అమోఘతాం బాహుల్యతో దర్శయితుమిచ్ఛన్ శపథేన స్వప్రతిజ్ఞాం స్థిరీకృతవాన్|
18 Että me kahden liikkumattoman kappaleen kautta, joissa mahdotoin on Jumalan valehdella, juuri vahvan uskalluksen pitäisimme, me jotka siihen turvaamme, että me taritun toivon saisimme,
అతఏవ యస్మిన్ అనృతకథనమ్ ఈశ్వరస్య న సాధ్యం తాదృశేనాచలేన విషయద్వయేన సమ్ముఖస్థరక్షాస్థలస్య ప్రాప్తయే పలాయితానామ్ అస్మాకం సుదృఢా సాన్త్వనా జాయతే|
19 Jonka me pidämme vahvana ja lujana meidän sielumme ankkurina, joka ulottuu sisälle hamaan niihinkin asti, jotka esiripun sisälmäisellä puolella ovat,
సా ప్రత్యాశాస్మాకం మనోనౌకాయా అచలో లఙ్గరో భూత్వా విచ్ఛేదకవస్త్రస్యాభ్యన్తరం ప్రవిష్టా|
