Esran 8

1 Nämät ovat niiden isäin päämiehet, ja heidän polvilukunsa, jotka läksivät minun kanssani Babelista kuningas Artahsastan hallitessa:

Pea ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai eni, pea ko e tohi hokohoko eni ʻokinautolu naʻa mau ʻalu hake mo au mei Papilone, ʻi he pule ʻa ʻAtakisekisi ko e tuʻi.

2 Pinehaan pojista, Gersom; Itamarin pojista, Daniel; Davidin pojista, Hattus;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo Finiasi; ko Kesomi: ʻi he ngaahi foha ʻo ʻItama, ko Taniela: ʻi he ngaahi foha ʻo Tevita; ko Hatusi.

3 Sekanian pojista, Paroksen lapsista, Sakaria, ja hänen kanssansa luettu sata ja viisikymmentä miestä;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo Sikania, ʻi he ngaahi foha ʻo Falosi, ko Sakalia: pea naʻe lau mo ia ʻi he hokohoko ʻoe kau tangata ko e toko teau ma nimangofulu.

4 Pahatmoabin pojista, Eljoenai Serahian poika, ja hänen kanssansa kaksisataa miestä;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo Pehati-Moape; ko Ilionei ko e foha ʻo Selaia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uangeau.

5 Sekanian pojista, Jehasielin poika, ja hänen kanssansa kolmesataa miestä;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo Sikania; ko e foha ʻo Saesieli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko tolungeau.

6 Adinin pojista, Ebed Jonatanin poika, ja hänen kanssansa viisikymmentä miestä;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo ʻAtini foki; ko Epeti ko e foha ʻo Sioatani, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko nimangofulu.

7 Elamin pojista, Jesaia Atalian poika, ja hänen kanssansa seitsemänkymmentä miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻIlami ko Sisaia ko e tama ʻo ʻAtalia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko fitungofulu.

8 Sephatian pojista, Sebadia Mikaelin poika, ja hänen kanssansa kahdeksankymmentä miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Sifatia; ko Sepatia ko e foha ʻo Mikaeli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko valungofulu.

9 Joabin pojista, Obadia Jehielin poika ja hänen kanssansa kaksisataa ja kahdeksantoistakymmentä miestä;

‌ʻI he ngaahi foha ʻo Soape: ko ʻOpataia ko e foha ʻo Sehieli, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uangeau ma hongofulu ma valu.

10 Selomitin pojista, Josiphian poika, ja hänen kanssansa sata ja kuusikymmentä miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Silomiti ko e foha ʻo Sosifia, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko teau ma onongofulu.

11 Bebain pojista, Sakaria Bebain poika, ja hänen kanssansa kahdeksankolmattakymmentä miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo Pepai, ko Sakalia ko e foha ʻo Pepai, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko uofulu ma toko valu.

12 Asgadin pojista, Johanan nuorin poika, ja hänen kanssansa sata ja kymmenen miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAsikati; ko Sohanani ko e foha ʻo Hakatani, pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko teau ma hongofulu.

13 Adonikamin viimeisistä pojista, joiden nimet ovat: Eliphelet, Jehiel ja Semaja, ja heidän kanssansa kuusikymmentä miestä;

Pea ʻi he ngaahi foha ki mui ʻo ʻAtonikami, ʻaia ko honau hingoa eni, ko Ilifileti, ko Sieli, mo Simaia, pea naʻe ʻiate kinautolu ʻae kau tangata ʻe toko tolungofulu.

14 Bigvain pojista, Utai ja Sabbud ja heidän kanssansa seitsemänkymmentä miestä.

‌ʻI he ngaahi foha foki ʻo Pikivai: ko Utei, mo Saputi, pea naʻe ʻiate kinaua ʻae kau tangata ʻe toko fitungofulu.

15 Ja minä kokosin heidät sen virran tykö, joka tulee Ahavaan, ja oleskelimme siinä kolme päivää. Ja kuin minä visusti katselin kansan ja papit, en minä löytänyt yhtäkään Leviläistä.

Pea naʻaku fakakātoa fakataha ʻakinautolu ʻi he vaitafe ʻaia ʻoku tafe ki ʻAheva; pea naʻa mau nofo ai ʻi he ngaahi fale fehikitaki ʻi he ʻaho ʻe tolu: pea ne u vakai ʻae kakai, mo e kau taulaʻeiki, pea ne u ʻilo naʻe ʻikai ha niʻihi ʻi he ngaahi foha ʻo Livai.

16 Niin minä lähetin Elieserin, Arielin, Semajan, Elnatanin, Jaribin, Elnatanin, Natanin, Sakarian ja Mesullamin, päämiehet, ja Jojaribin ja Elnatanin, opettajat;

Pea ne u fekau ke haʻu ʻa ʻEliesa, mo Elieli, mo Simaia, pea mo Elinatani, pea mo Salipe, pea mo Elinatani, pea mo Natani, pea mo Sakalia, pea mo Mesulami, ko e kau tangata tuʻukimuʻa; pea mo Soialipe, pea mo Elinatani, ko e kau tangata loto poto.

17 Ja lähetin ne Iddon tykö, joka oli päämies Kasiphian paikkakunnassa, tuomaan meille palvelioita Jumalamme huoneesen, ja minä panin heidän suuhunsa sanat, mitä heidän piti Iddolle puhuman ja hänen veljillensä Netinimeille Kasiphian paikkakunnassa.

Pea ne u fekau ʻakinautolu ke ʻave ʻeku fekau kia Ito ko e ʻeiki ʻi he potu ko Kasifia, pea ne u tala kiate kinautolu ʻaia te nau lea ʻaki kia Ito, pea ki hono ngaahi kāinga ko e kakai Netenimi, ʻi he potu ko Kasifia, koeʻuhi ke nau ʻomi kiate kimautolu ʻae kau taulaʻeiki ki he fale ʻo hotau ʻOtua.

18 Ja he toivat meille, Jumalamme hyvän käden jälkeen meidän ylitsemme, viisaan miehen, Mahelin pojista Levin pojan, Israelin pojan, ja Serebian hänen poikainsa ja veljeinsä kanssa, kahdeksantoistakymmentä;

Pea ʻi he kau lelei ʻae nima ʻo hotau ʻOtua ʻiate kitautolu naʻa nau ʻomi ha tangata loto poto maʻamautolu, ʻi he ngaahi foha ʻo Mali, ko e foha ʻo Livai, ko e foha ʻo ʻIsileli; mo Selipea, mo hono ngaahi foha mo hono ngaahi kāinga, ko e toko hongofulu ma valu:

19 Ja Hasabian ja Jesaian hänen kanssansa, Merarin pojista, hänen veljensä ja heidän poikainsa kanssa kaksikymmentä;

Pea ko Hasapea, pea fakataha mo ia ʻa Sisaia ʻi he ngaahi foha ʻo Melali, ko hono ngaahi kāinga mo honau ngaahi foha, ko e toko uofulu;

20 Ja Netinimeistä, jotka David ja päämiehet olivat panneet Leviläisiä palvelemaan, kaksisataa ja kaksikymmentä Netinimiä; kaikki nimeltänsä nimitetyt.

Pea ʻoe kau Netenimi foki, ʻaia naʻe fakanofo ʻe Tevita mo e houʻeiki ki he ngāue ʻoe kau Livai, ko e Netenimi ʻe toko uangeau ma uofulu: naʻe lau ʻakinautolu kotoa pē ʻi honau hingoa.

21 Ja minä kuulutin siellä paaston Ahavan virran tykönä, nöyryyttääksemme mieltämme Jumalamme edessä, ja kysyäksemme häneltä oikiaa tietä meille ja meidän lapsillemme ja kaikille meidän kaluillemme.

Pea ne u fanongonongo ʻae ʻaukai ʻi ai, ʻi he veʻe vaitafe ko ʻAheva, koeʻuhi ke mau tautea ʻakimautolu ʻi he ʻao ʻo homau ʻOtua, ke kumi ʻiate ia ʻae hala totonu kiate kimautolu, pea moʻo ʻemau fānau iiki, pea ki heʻemau meʻa kotoa pē.

22 Sillä en minä rohjennut anoa kuninkaalta sutaväkeä ja huovia varjelemaan meitä tiellä vihollisilta; sillä me olimme sanoneet kuninkaalle, että meidän Jumalamme käsi on hyväksi kaikkein ylitse, jotka häntä etsivät; mutta hänen väkevyytensä ja vihansa on kaikkein niiden päällä, jotka hänen hylkäävät.

He naʻaku mā ʻo ʻikai faʻa kole ki he tuʻi ha kautau mo e kau tangata heka hoosi ke tokoni ʻakimautolu telia ʻae ngaahi fili ʻi he hala: koeʻuhi naʻa mau lea ki he tuʻi, ʻo pehē, Ko e nima ʻo homau ʻOtua ʻoku ʻiate kinautolu kotoa pē ʻoku kumi kiate ia ke nau lelei ai; ka ko ʻene mālohi mo ʻene houhau ʻe tuʻu kiate kinautolu kotoa pē ʻoku liʻaki ia.

23 Niin me paastosimme ja rukoilimme meidän Jumalaamme sen edestä; ja hän kuuli meitä.

Ko ia naʻa mau ʻaukai ai pea kole ki homau ʻOtua koeʻuhi ko e meʻa ni pea naʻa ne talia lelei ʻakimautolu.

24 Ja minä valitsin ylimmäisistä papeista kaksitoistakymmentä: Serebian ja Hasabian, ja kymmenen heidän veljistänsä heidän kanssansa;

Pea ne u fili ʻae toko hongofulu ma toko ua ʻoe kau tuʻukimuʻa ʻoe kau taulaʻeiki, ko Selipea, mo Hasapea, mo hona kāinga ʻe toko hongofulu,

25 Ja minä punnitsin heille hopian ja kullan, ja ylennysastiat meidän Jumalamme huoneesen, mitkä kuningas ja hänen neuvonantajansa ja päämiehensä, ja koko Israel, joka saapuvilla oli, olivat antaneet ylennykseksi.

Pea naʻaku fakatatau ʻae siliva kiate kinautolu, mo e koula, mo e ngaahi ipu, ʻio, ʻae meʻa foaki ʻoe fale ʻo hotau ʻOtua, ʻaia naʻe ʻatu ʻe he tuʻi, mo ʻene kau fakakaukau, pea mo ʻIsileli kotoa pē naʻe ʻi ai:

26 Ja punnitsin heidän käteensä hopiaa kuusisataa ja viisikymmentä leiviskää, ja hopia- astioita sata leiviskää, ja sata leiviskää kultaa,

‌ʻIo, naʻaku fakatatau ki honau nima ʻae taleniti siliva ʻe onongeau mo e nimangofulu, mo e ngaahi ipu siliva ko e taleniti ʻe teau, pea ʻi he koula ko e taleniti ʻe teau;

27 Ja kaksikymmentä kultaista maljaa, jotka painoivat tuhannen kultapenninkiä, ja kaksi kallista vaskiastiaa, niin kirkasta kuin kulta.

Mo e ipu luoluo koula foki ʻe uofulu, ʻoe talami ʻe taha afe: mo e ipu ʻe ua ʻoe kapa lelei, ʻo tatau mo e koula hono maʻongoʻonga.

28 Ja minä sanoin heille: te olette pyhät Herralle, niin myös ovat astiat pyhät, ja kulta ja hopia on hyvällä mielellä annettu Herralle isäinne Jumalalle.

Pea ne u pehē kiate kinautolu, “ʻOku māʻoniʻoni ʻakimoutolu kia Sihova; ʻoku māʻoniʻoni mo e ngaahi ipu foki; pea ko e siliva mo e koula ko e meʻa ʻatu loto lelei pe ia kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻetau ngaahi tamai.

29 Valvokaat siis ja pitäkäät ne niinkauvan tallella, että te ne jälleen punnitsette ulos pappein ja Leviläisten, päämiesten ja Israelin ylimmäisten isäin edessä, Jerusalemissa, Herran huoneen arkkuihin.

Ko ia mou leʻohi, mo tauhi ia, kaeʻoua ke toe fakatatau ia ʻi he ʻao ʻoe kau taulaʻeiki lahi mo e kau Livai, mo e kau tuʻukimuʻa ʻoe ngaahi mātuʻa ʻo ʻIsileli ʻi Selūsalema, ʻi he ngaahi potu fale ʻoe fale ʻo Sihova.”

30 Niin papit ja Leviläiset ottivat vastaan punnitun hopian ja kullan ja astiat, viedäksensä Jerusalemiin Jumalamme huoneeseen.

Pea naʻe pehē pe ʻae maʻu ʻe he kau taulaʻeiki mo e kau Livai hono mamafa ʻoe siliva, mo e koula, mo e ngaahi ipu ke ʻomi ia ki Selūsalema ki he fale ʻo hotau ʻOtua.

31 Ja me läksimme Ahavan virran tyköä, toisena päivänä toistakymmentä ensimäistä kuuta, menemään Jerusalemiin. Ja meidän Jumalamme käsi oli meidän päällämme, joka meitä pelasti vihollistemme käsistä ja väijymisestä tiellä.

Pea naʻa mau toki hiki mei he vaitafe ʻo ʻAheva ʻi hono hongofulu ma ua ʻoe ʻaho ʻoe ʻuluaki māhina, ke ʻalu ki Selūsalema: pea naʻe ʻiate kimautolu ʻae nima ʻo homau ʻOtua, pea naʻa ne taukapoʻi ʻakimautolu mei he nima ʻoe fili, pea mo kinautolu naʻe toitoiʻi ʻakimautolu ʻi he hala.

32 Ja me tulimme Jerusalemiin ja oleskelimme siellä kolme päivää.

Pea naʻa mau hoko ki Selūsalema, pea nofo ki ai ʻi he ʻaho ʻe tolu.

33 Mutta neljäntenä päivänä punnittiin hopia ja kulta, ja astiat meidän Jumalamme huoneesen, papin Urian pojan Meremotin käden alla, ja hänen kanssansa oli Eleatsar Pinehaan poika ja heidän kanssansa Josabad Jesuan poika ja Noadia Binnuin poika, Leviläiset.

Pea ko eni ʻi hono fā ʻoe ʻaho naʻe fakatatau ai ʻae siliva, mo e koula, mo e ngaahi ipu, ʻi he fale ʻo hotau ʻOtua ʻi he nima ʻo Milemoti ko e foha ʻo ʻUlia ko e taulaʻeiki: pea naʻe ʻiate ia ʻa ʻEliesa ko e foha ʻo Finiasi; pea naʻe ʻiate kinaua ʻa Sosapati ko e foha ʻo Sesua, mo Noatia ko e foha ʻo Pinui, ko e kau Livai;

34 Jokaisen luvun ja painon jälkeen; ja kaikki se paino kirjoitettiin siihen aikaan.

Naʻe lau ʻae mamafa ʻoe meʻa taki taha kotoa pē: pea naʻe tohi hono mamafa kotoa pē ʻi he ʻaho ko ia.

35 Ja vankeuden lapset, jotka olivat tulleet vankeudesta, uhrasivat Israelin Jumalalle polttouhria, kaksitoistakymmentä mullia, koko Israelin edestä, yhdeksänkymmentä ja kuusi oinasta, seitsemänkahdeksattakymmentä karitsaa, kaksitoistakymmentä kaurista syntiuhriksi, kaikki tyynni polttouhriksi Herralle.

Pea ko e ngaahi fānau foki ʻakinautolu naʻe fetuku ke pōpula, ʻaia kuo haʻu mei heʻenau nofo pōpula, naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli, ko e fanga pulu ʻe hongofulu ma ua maʻa ʻIsileli kotoa pē, mo e sipitangata ʻe hivangofulu ma ono, ko e fanga lami ʻe fitungofulu ma fitu, ko e fanga kosi tangata ʻe hongofulu ma ua ko e feilaulau koeʻuhi ko e angahala: ko e meʻa ni kotoa pē ko e feilaulau tutu kia Sihova.

36 Ja he antoivat kuninkaan kirjat ja käskyn kuninkaan maaherroille ja päämiehille tällä puolella virtaa, ja korottivat kansan ja Jumalan huoneen.

Pea naʻa nau ʻatu ʻae ngaahi fekau ʻae tuʻi ki he kau talafekau ʻae tuʻi mo e kau pule fonua ʻi he kauvai ni ʻoe vaitafe: pea naʻa nau tokoni ki he kakai, mo e fale ʻoe ʻOtua.