5 Mooseksen 5
1 Ja Moses kutsui koko Israelin, ja sanoi heille: kuule Israel näitä säätyjä ja oikeuksia, jotka minä tänäpänä puhun teidän korvainne kuullen, ja oppikaat ne, ja pitäkäät ne, tehdäksenne niiden jälkeen.
Мойсе а кемат пе тот Исраелул ши й-а зис: „Аскултэ, Исраеле, леӂиле ши порунчиле пе каре ви ле спун астэзь ын аузул востру. Ынвэцаци-ле ши ымплиници-ле ку скумпэтате.
2 Herra meidän Jumalamme teki liiton meidän kanssamme Horebissa.
Домнул Думнезеул ностру а ынкеят ку ной ун легэмынт ла Хореб.
3 Ei tehnyt Herra tätä liittoa meidän isäimme kanssa, vaan meidän kanssamme, jotka nyt tässä olemme tänäpänä, ja kaikki elämme.
Ну ку пэринций ноштри а ынкеят Домнул легэмынтул ачеста, чи ку ной, каре сунтем тоць вий астэзь аич.
4 Herra puhui kasvoista kasvoihin teidän kanssanne vuorella, tulen keskeltä.
Домнул в-а ворбит фацэ ын фацэ пе мунте, дин мижлокул фокулуй.
5 Silloin minä seisoin Herran ja teidän vaiheellanne, ilmoittamassa teille Herran sanaa; sillä te pelkäsitte tulta, ja ette nousseet vuorelle, ja hän sanoi:
Еу ам стат атунч ынтре Домнул ши вой, ка сэ вэ вестеск кувынтул Домнулуй, кэч вэ ера фрикэ де фок ши ну в-аць суит пе мунте. Ел а зис:
6 Minä (olen) Herra sinun Jumalas, joka sinun Egyptin maalta orjuuden huoneesta ulos vienyt olen.
‘Еу сунт Домнул Думнезеул тэу, каре те-ам скос дин цара Еӂиптулуй, дин каса робией.
7 Ei sinun pidä pitämän muita Jumalia minun edessäni.
Сэ н-ай алць думнезей афарэ де Мине.
8 Ei sinun pidä kuvaa tekemän sinulles jonkun muotoiseksi, joka ylhäällä taivaassa on, eli alhaalla maassa, elikkä vesissä maan alla.
Сэ ну-ць фачь кип чоплит, нич врео ынфэцишаре а лукрурилор каре сунт сус, ын черурь, сау жос, пе пэмынт, сау ын апе суб пэмынт.
9 Ei sinun pidä niitä kumartaman, eikä palveleman niitä; sillä minä olen Herra sinun Jumalas, kiivas Jumala, joka kostan lapsille isäin rikokset, kolmanteen ja neljänteen polveen niille, jotka minua vihaavat,
Сэ ну те ынкинь ынаинтя лор ши сэ ну ле служешть, кэч Еу, Домнул Думнезеул тэу, сунт ун Думнезеу ӂелос, каре педепсеск фэрэделеӂя пэринцилор ын копий пынэ ла ал трейля ши ла ал патруля ням ал челор че Мэ урэск
10 Ja teen laupiuden monelle tuhannelle, jotka minua rakastavat, ja minun käskyni pitävät.
ши Мэ ындур пынэ ла ал мииля ням де чей че Мэ юбеск ши пэзеск порунчиле Меле.
11 Ei sinun pidä turhaan lausuman Herran sinun Jumalas nimeä; sillä ei Herra pidä sitä rankaisemata, joka hänen nimensä turhaan lausuu,
Сэ ну ей ын дешерт Нумеле Домнулуй Думнезеулуй тэу, кэч Домнул ну ва лэса непедепсит пе чел че ва луа ын дешерт Нумеле Луй.
12 Sinun pitää lepopäivän pitämän, ettäs sen pyhittäisit, niinkuin Herra sinun Jumalas sinun käski:
Цине зиуа де одихнэ ка с-о сфинцешть, кум ць-а порунчит Домнул Думнезеул тэу.
13 Kuusi päivää pitää sinun työtä tekemän, ja kaikki sinun asias toimittaman;
Шасе зиле сэ лукрезь ши сэ-ць фачь тоате требуриле.
14 Mutta seitsemäs päivä on Herran sinun Jumalas lepopäivä: silloin ei sinun pidä mitään työtä tekemän, eikä sinun poikas, eikä sinun tyttäres, eikä sinun palvelias, eikä sinun piikas, eikä sinun härkäs, eikä aasis, eikä yksikään sinun karjas, eikä sinun muukalaises, joka sinun portteis sisällä on, että sinun palvelias ja piikas levossa olisivat niinkuin sinäkin.
Дар зиуа а шаптя есте зиуа де одихнэ а Домнулуй Думнезеулуй тэу: сэ ну фачь ничо лукраре ын еа, нич ту, нич фиул тэу, нич фийка та, нич робул тэу, нич роаба та, нич боул тэу, нич мэгарул тэу, нич вреунул дин добитоачеле тале, нич стрэинул каре есте ын локуриле тале, пентру ка ши робул ши роаба та сэ се одихняскэ ынтокмай ка тине.
15 Ja muista, että sinäkin olit orja Egyptin maalla, ja Herra sinun Jumalas johdatti sinun sieltä väkevällä kädellä ja ojennetulla käsivarrella. Sentähden Herra sinun Jumalas käski sinun pitää lepopäivän.
Аду-ць аминте кэ ши ту ай фост роб ын цара Еӂиптулуй, ши Домнул Думнезеул тэу те-а скос дин еа ку мынэ таре ши ку брац ынтинс, де ачея ць-а порунчит Домнул Думнезеул тэу сэ ций зиуа де одихнэ.
16 Sinun pitää kunnioittaman isääs ja äitiäs, niinkuin Herra sinun Jumalas on sinun käskenyt, ettäs kauvan eläisit, ja menestyisit siinä maassa, jonka Herra sinun Jumalas sinulle antaa.
Чинстеште пе татэл тэу ши пе мама та, кум ць-а порунчит Домнул Думнезеул тэу, ка сэ ай зиле мулте ши сэ фий феричит ын цара пе каре ць-о дэ Домнул Думнезеул тэу.
17 Ei sinun pidä tappaman.
Сэ ну учизь.
18 Ei sinun pidä huorin tekemän.
Сэ ну прякурвешть.
19 Ei sinun pidä varastaman.
Сэ ну фурь.
20 Ei sinun pidä väärää todistusta sanoman sinun lähimmäistäs vastaan.
Сэ ну мэртурисешть стрымб ымпотрива апроапелуй тэу.
21 Ei sinun pidä himoitseman sinun lähimmäises emäntää. Ei sinun pidä himoitseman sinun lähimmäises huonetta, hänen peltoansa, palveliaansa, piikaansa, härkäänsä, aasiansa, ja mitä ikänä sinun lähimmäises on.
Сэ ну пофтешть неваста апроапелуй тэу; сэ ну пофтешть каса апроапелуй тэу, нич огорул луй, нич робул луй, нич роаба луй, нич боул луй, нич мэгарул луй, ничун алт лукру каре есте ал апроапелуй тэу.’
22 Nämät ovat ne sanat, jotka Herra puhui kaikelle teidän seurakunnallenne vuorella, tulesta, pilvestä ja synkeydestä suurella äänellä, ja ei siihen enempää lisännyt, ja kirjoitti ne kahteen kiviseen tauluun, ja antoi ne minulle.
Ачестя сунт кувинтеле пе каре ле-а ростит Домнул ку глас таре пе мунте, дин мижлокул фокулуй, дин норь ши дин негурэ дясэ, ши ле-а спус ла тоатэ адунаря воастрэ, фэрэ сэ адауӂе чева. Ле-а скрис пе доуэ табле де пятрэ ши ми ле-а дат.
23 Ja tapahtui, kuin te äänen kuulitte pimeyden keskeltä, ja vuori paloi tulesta, niin te tulitte minun tyköni, kaikki päämiehet ja vanhimmat teidän suvustanne,
Кынд аць аузит гласул ачела дин мижлокул ынтунерикулуй ши пе кынд тот мунтеле ера апринс, кэпетенииле семинциилор воастре ши бэтрыний воштри с-ау апропият тоць де мине
24 Ja te sanoitte: katso, Herra meidän Jumalamme on osottanut meille kunniansa ja suuruutensa, ja me kuulimme hänen äänensä tulesta. Tänäpänä me näimme Jumalan puhuvan ihmisille, ja heidän elämään jäävän.
ши аць зис: ‘Ятэ кэ Домнул Думнезеул ностру не-а арэтат слава ши мэримя Луй ши ной Й-ам аузит гласул дин мижлокул фокулуй; астэзь, ам вэзут кэ Думнезеу а ворбит унор оамень, ши тотушь ау рэмас вий.
25 Ja miksi meidän nyt pitää kuoleman, että tämä suuri tuli pitää kuluttaman meidät? Jos me useammin kuulemme Herran meidän Jumalamme äänen, niin me kuolemme.
Ши акум пентру че сэ мурим? Кэч ачест фок маре не ва мистуи; дакэ вом аузи ши май департе гласул Домнулуй Думнезеулуй ностру, вом мури.
26 Sillä mikä on kaikki liha, että se kuulis elävän Jumalan äänen tulesta puhuvan, niinkuin me, ja jäis elämään?
Чине есте, ын адевэр, омул ачела каре сэ фи аузит вреодатэ, ка ной, гласул Думнезеулуй челуй виу ворбинд дин мижлокул фокулуй, ши тотушь сэ фи рэмас виу?
27 Lähesty sinä ja kuule kaikki, mitä Herra meidän Jumalamme sanoo, ja sano sinä meille kaikki, mitä Herra meidän Jumalamme sinun kanssas puhuu, niin me tahdomme kuulla ja tehdä niitä.
Апропие-те май бине ту ши аскултэ тот че-ць ва спуне Домнул Думнезеул ностру; апой сэ не спуй ту ынсуць тот че-ць ва спуне Домнул Думнезеул ностру, ши ной вом аскулта ши вом фаче.’
28 Ja Herra kuuli teidän sanainne äänen, kuin te puhuitte minun kanssani, ja Herra sanoi minulle: minä kuulin tämän kansan puheen äänen, kuin he puhuivat sinun kanssas: se on kaikki hyvä, minkä he puhuivat.
Домнул а аузит кувинтеле пе каре ми ле-аць спус. Ши Домнул мь-а зис: ‘Ам аузит кувинтеле пе каре ци ле-а спус попорул ачеста: тот че ау зис есте бине.
29 Joska heille olis senkaltainen sydän, pelkäämään minua ja kätkemään kaikki minun käskyni kaikkena heidän elinaikanansa, että heille menestyis ja heidän lapsillensa ijankaikkisesti!
О, де ар рэмыне ей ку ачеяшь инимэ ка сэ се тямэ де Мине ши сэ пэзяскэ тоате порунчиле Меле, ка сэ фие феричиць пе вечие, ей ши копиий лор!
30 Mene siis ja sano heille: palatkaat kotianne teidän majoihinne.
Ду-те де спуне-ле: «Ынтоарчеци-вэ ын кортуриле воастре.»
31 Mutta sinun pitää seisoman tässä minun edessäni, että minä puhun sinun kanssas kaikki käskyt, säädyt ja oikeudet, jotka sinun pitää heille opettaman, että he tekisivät niiden jälkeen, siinä maassa, jonka minä heille annan heidän omistaaksensa.
Дар ту рэмый аич, ку Мине, ши-ць вой спуне тоате порунчиле, леӂиле ши рындуелиле пе каре сэ-й ынвець сэ ле ымплиняскэ ын цара пе каре ле-о дау ын стэпынире.’
32 Niin pitäkäät nämät ja tehkäät niinkuin Herra teidän Jumalanne teidän käski, ja älkäät poiketko oikialle eikä vasemmalle puolelle;
Луаць сяма дар сэ фачець аша кум в-а порунчит Домнул Думнезеул востру; сэ ну вэ абатець де ла челе че а порунчит Ел нич ла дряпта, нич ла стынга.
33 Vaan vaeltakaat kaikkia niitä teitä, jotka Herra teidän Jumalanne teille käski, että eläisitte, menestyisitte ja olisitte pitkä-ijälliset siinä maassa, jonka te omistatte.
Сэ урмаць ын тотул каля пе каре в-а порунчит Домнул Думнезеул востру сэ умблаць, ка сэ трэиць ши сэ фиць феричиць ши сэ авець зиле мулте ын цара пе каре о вець луа ын стэпынире.
