Teot 16

1 Niin hän tuli Derbeen ja Lystraan. Ja katso, siellä oli yksi opetuslapsi, Timoteus nimeltä, uskovaisen Juudalaisvaimon poika, mutta isä oli Grekiläinen.

ਪੌਲੋ ਦਰ੍ੱਬੀਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾਨਗਰਯੋਰੁਪਸ੍ਥਿਤੋਭਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤੀਮਥਿਯਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍; ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨ੍ਯਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਗਰ੍ੱਭਜਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਃ|

2 Sillä oli hyvä todistus veljiltä, jotka Lystrassa ja Ikoniossa olivat.

ਸ ਜਨੋ ਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾ-ਇਕਨਿਯਨਗਰਸ੍ਥਾਨਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੇਪਿ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਮਾਨ੍ ਆਸੀਤ੍|

3 Tätä tahtoi Paavali kanssansa vaeltamaan, otti ja ympärileikkasi hänen Juudalaisten tähden, jotka niissä paikoissa olivat; sillä he tiesivät kaikki, että hänen isänsä oli Grekiläinen.

ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੱਦੇਸ਼ਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੈਰਜ੍ਞਾਯਤ|

4 Mutta kuin he kaupungeita lävitse vaelsivat, antoivat he heille pidettäväksi ne säädyt, jotka asetetut olivat apostoleilta ja vanhimmilta, jotka Jerusalemissa olivat.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਸ੍ਥੈਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੈ ਰ੍ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਸ਼੍ਚ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਤ੍ਰੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਚਰਿਤੁੰ ਲੋਕੇਭ੍ਯਸ੍ਤਦ੍ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|

5 Niin seurakunnat vahvistuivat uskossa ja heidän lukunsa eneni joka päivä.

ਤੇਨੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਰ੍ੱਧਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

6 Mutta kuin he Phrygian ja Galatian maakunnan lävitse vaelsivat, kiellettiin heitä Pyhältä Hengeltä puhumasta Jumalan sanaa Asiassa.

ਤੇਸ਼਼ੁ ਫ੍ਰੁਗਿਯਾਗਾਲਾਤਿਯਾਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ਿੱਧਵਾਨ੍|

7 Kuin he olivat tulleet Mysiaan, kiusasivat he vaeltaa Bitynian lävitse; mutta ei Henki sitä sallinut.

ਤਥਾ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਿਥੁਨਿਯਾਂ ਗਨ੍ਤੁੰ ਤੈਰੁਦ੍ਯੋਗੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਨਾਨ੍ਵਮਨ੍ਯਤ|

8 Kuin he siis Mysian ohitse vaeltaneet olivat, menivät he alas Troadiin.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|

9 Ja Paavali näki näyn yöllä: yksi Makedonian mies seisoi, rukoili häntä ja sanoi: tule Makedoniaan ja auta meitä.

ਰਾਤ੍ਰੌ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਕੋ ਮਾਕਿਦਨਿਯਲੋਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਤਿ, ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ|

10 Ja kuin hän näyn näki, hankitsimme me kohta Makedoniaan menemään, tietäen täydellisesti Herran meitä kutsuneen heille evankeliumia saarnaamaan.

ਤਸ੍ਯੇੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਯਤੀਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਵਯੰ ਤੂਰ੍ਣੰ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੰਮ|

11 Kuin me siis Troadista purjehdimme, niin me juoksimme kohdastansa Samotrakiaan, ja toisena päivänä Neapoliin,

ਤਤਃ ਪਰੰ ਵਯੰ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰਾਦ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਰੁʼਜੁਮਾਰ੍ਗੇਣ ਸਾਮਥ੍ਰਾਕਿਯੋਪਦ੍ਵੀਪੇਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਯਾਪਲਿਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|

12 Ja sieltä Philippiin, joka on Makedonian maakunnan pääkaupunki ja vapaa kaupunki; ja siinä kaupungissa me muutamia päiviä oleskelimme.

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਨ੍ਤਰ੍ੱਵਰ੍ੱਤਿ ਰੋਮੀਯਵਸਤਿਸ੍ਥਾਨੰ ਯਤ੍ ਫਿਲਿਪੀਨਾਮਪ੍ਰਧਾਨਨਗਰੰ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|

13 Ja me menimme lepopäivänä ulos kaupungista, virran tykö, kussa tapa oli rukoilla: jossa me istuimme ja puhuttelimme vaimoja, jotka sinne tulleet olivat.

ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਨਦੀਤਟੇ ਯਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਚਾਰ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮਾਗਤਾ ਨਾਰੀਃ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਾਮ|

14 Ja vaimo, Lydia nimeltä, purpurain myyjä Tyatiron kaupungista, Jumalaa palvelevainen, kuulteli: jonka sydämen Herra avasi ottamaan vaaria niistä, mitä Paavalilta sanottiin.

ਤਤਃ ਥੁਯਾਤੀਰਾਨਗਰੀਯਾ ਧੂਸ਼਼ਰਾਮ੍ਬਰਵਿਕ੍ਰਾਯਿਣੀ ਲੁਦਿਯਾਨਾਮਿਕਾ ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਿਕਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਯਾ ਪੌਲੋਕ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਮਨੋਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|

15 Ja kuin hän ja hänen huoneensa kastettu oli, rukoili hän meitä, sanoen: jos te minun Herralle uskollisena pidätte, niin tulkaat minun huoneeseeni ja olkaat siinä. Ja hän vaati heitä.

ਅਤਃ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸਪਰਿਵਾਰਾ ਮੱਜਿਤਾ ਸਤੀ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਚਾਰਾਦ੍ ਯਦਿ ਪ੍ਰਭੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੀ ਜਾਤਾਹੰ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ| ਇੱਥੰ ਸਾ ਯਤ੍ਨੇਨਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਤ੍|

16 Ja tapahtui, kuin me rukoukseen menimme, kohtasi meitä piika, jolla noituuden henki oli, joka isännillensä saatti suuren saaliin noitumisellansa.

ਯਸ੍ਯਾ ਗਣਨਯਾ ਤਦਧਿਪਤੀਨਾਂ ਬਹੁਧਨੋਪਾਰ੍ਜਨੰ ਜਾਤੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਗਣਕਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾ ਕਾਚਨ ਦਾਸੀ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸ੍ਥਾਨਗਮਨਕਾਲ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|

17 Tämä noudatti alati Paavalia ja meitä, ja huusi, sanoen: nämät miehet ovat korkeimman Jumalan palveliat, jotka meille autuuden tien ilmoittavat.

ਸਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਚ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਤ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਨ੍ਤਿ|

18 Ja sitä hän teki monta päivää. Mutta Paavali otti sen pahaksi, käänsi itsensä ja sanoi sille hengelle: minä käsken sinun Jesuksen Kristuksen nimeen hänestä mennä ulos; ja hän läksi ulos sillä hetkellä.

ਸਾ ਕਨ੍ਯਾ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲੋ ਦੁਃਖਿਤਃ ਸਨ੍ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਤੰ ਭੂਤਮਵਦਦ੍, ਅਹੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤ੍ਵਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਤ੍ਵਮਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗੱਛ; ਤੇਨੈਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਭੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗਤਃ|

19 Mutta kuin hänen isäntänsä sen näkivät, että heidän saaliinsa tuli pois, ottivat he Paavalin ja Silaan kiinni ja veivät heidät turulle päämiesten tykö,

ਤਤਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲਾਭਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਫਲਾ ਜਾਤੇਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਭਵਃ ਪੌਲੰ ਸੀਲਞ੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਧਿਪਤੀਨਾਂ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਨ੍|

20 Ja veivät heidän esivallan eteen, ja sanoivat: nämät miehet meidän kaupungin häiritsevät, jotka ovat Juudalaiset,

ਤਤਃ ਸ਼ਾਸਕਾਨਾਂ ਨਿਕਟੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰੋਮਿਲੋਕਾ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਹਰਣੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਆਚਰਿਤੁਞ੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧੰ,

21 Ja opettavat niitä tapoja, joita ei meidän sovi ottaa vastaan eikä tehdä, sillä me olemme Roomalaiset.

ਇਮੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋਪਿ ਤਦੇਵ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਨਗਰੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਤੀਵ ਕਲਹੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ,

22 Ja kansa nousi ynnä heitä vastaan, ja esivalta antoi heidän vaatteensa repiä, ja käski heitä piestä.

ਇਤਿ ਕਥਿਤੇ ਸਤਿ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨੋਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਥਾ ਸ਼ਾਸਕਾਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵੇਤ੍ਰਾਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|

23 Kuin he olivat heidät juuri pahoin pieksäneet, heittivät he heidät torniin ja käskivät vartian visusti heitä vartioida,

ਅਪਰੰ ਤੇ ਤੌ ਬਹੁ ਪ੍ਰਹਾਰ੍ੱਯ ਤ੍ਵਮੇਤੌ ਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਯੇਤਿ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਨ੍|

24 Joka, kuin hän senkaltaisen käskyn sai, heitti heidät sisimmäiseen torniin ja pani heidät jalkapuuhun.

ਇੱਥਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਤਾਵਭ੍ਯਨ੍ਤਰਸ੍ਥਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਾਦਪਾਸ਼ੀਭਿ ਰ੍ਬੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਾਵਾਨ੍|

25 Mutta puoliyön aikana oli Paavali ja Silas rukouksissa, ylistäin Jumalaa kiitosvirsillä, ja vangit, jotka siellä olivat, sen myös kuulivat.

ਅਥ ਨਿਸ਼ੀਥਸਮਯੇ ਪੌਲਸੀਲਾਵੀਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਾਥਨਾਂ ਗਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਿਤਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍

26 Niin tapahtui äkisti suuri maan järistys, niin että tornin perustus vapisi; ja kohta kaikki ovet aukenivat, ja jokaisen siteet pääsivät.

ਤਦਾਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਹਾਨ੍ ਭੂਮਿਕਮ੍ਪੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੇਨ ਭਿੱਤਿਮੂਲੇਨ ਸਹ ਕਾਰਾ ਕਮ੍ਪਿਤਾਭੂਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਜਾਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਬਨ੍ਧਨਾਨਿ ਚ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ|

27 Kuin vartia heräsi ja näki tornin ovet avoinna olevan, veti hän ulos miekkansa ja tahtoi surmata itsensä, ja luuli vangit paenneen pois.

ਅਤਏਵ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਨਿਦ੍ਰਾਤੋ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਨ੍ਦਿਲੋਕਾਃ ਪਲਾਯਿਤਾ ਇਤ੍ਯਨੁਮਾਯ ਕੋਸ਼਼ਾਤ੍ ਖਙ੍ਗੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਤ੍ਮਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਃ|

28 Niin Paavali huusi suurella äänellä ja sanoi: älä itselles mitään pahaa tee; sillä me olemme kaikki täällä.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਪ੍ਰੋੱਚੈਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਹੇ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਹਿੰਸਾਂ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|

29 Niin hän anoi kynttilää, meni sisälle ja lankesi peljästyksissä Paavalin ja Silaan jalkain juureen,

ਤਦਾ ਪ੍ਰਦੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਉਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਕਮ੍ਪਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਉੱਲਮ੍ਪ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਤਿਤਵਾਨ੍|

30 Ja toi heidät ulos ja sanoi: herrat, mitä minun pitää tekemän, että minä autuaaksi tulisin?

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੌ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛੌ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?

31 Mutta he sanoivat: usko Herran Jesuksen Kristuksen päälle, niin sinä ja sinun huonees autuaaksi tulee.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

32 Ja he puhuivat hänelle Herran sanaa ja kaikille, jotka hänen huoneessansa olivat.

ਤਸ੍ਮੈ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਿਤਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|

33 Ja hän otti heidät sillä hetkellä yöstä tykönsä ja pesi heidän haavansa, ja hän kohta kastettiin ja kaikki hänen perheensä,

ਤਥਾ ਰਾਤ੍ਰੇਸ੍ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਦਣ੍ਡੇ ਸ ਤੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਹਾਰਾਣਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਨਿ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਜਨਾਸ਼੍ਚ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

34 Ja vei heidät kotiansa, ja valmisti heille pöydän, ja iloitsi, että hän koko huoneensa kanssa tuli Jumalan päälle uskovaiseksi.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

35 Ja kuin päivä tuli, niin esivalta lähetti kylänlapset sanomaan: päästä ne miehet.

ਦਿਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਤੌ ਲੋਕੌ ਮੋਚਯੇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾਃ ਪਦਾਤਿਗਣੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|

36 Niin tornin vartia ilmoitti nämät sanat Paavalille, sanoen: esivalta on käskenyt päästää teidät: menkäät siis nyt ulos rauhassa.

ਤਤਃ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਃ ਪੌਲਾਯ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾ ਲੋਕਾਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਯੁਵਾਂ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਕੁਸ਼ਲੇਨ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤਾਂ|

37 Mutta Paavali sanoi heille: he ovat julkisesti tuomitsematta pieksäneet meidät, jotka olemme Roomalaiset, ja heittäneet torniin, ja nyt salaa tahtoisivat sysätä meidät ulos. Ei niin, vaan tulkaan he itse meitä ottamaan täältä ulos.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਰੋਮਿਲੋਕਯੋਰਾਵਯੋਃ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਨ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਆਵਾਂ ਕਸ਼ਯਾ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿਮਾਵਾਂ ਗੁਪ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ੍ਵਯਮਾਗਤ੍ਯਾਵਾਂ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਯਨ੍ਤੁ|

38 Niin kylänlapset ilmoittivat nämät sanat esivallalle jällensä; ja he pelkäsivät, että he heidät Roomalaisiksi kuulivat,

ਤਦਾ ਪਦਾਤਿਭਿਃ ਸ਼ਾਸਕੇਭ੍ਯ ਏਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਤੌ ਰੋਮਿਲੋਕਾਵਿਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਭੀਤਾਃ

39 Ja tulivat ja rukoilivat heitä, ja veivät heidät ulos, ja käskivät heidän mennä pois kaupungista.

ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਯੋਃ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤ੍ਯ ਵਿਨਯਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਪਰੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|

40 Niin he läksivät tornista ja menivät Lydian tykö. Ja kuin he veljet nähneet olivat ja heitä lohduttaneet, vaelsivat he matkaansa.

ਤਤਸ੍ਤੌ ਕਾਰਾਯਾ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਲੁਦਿਯਾਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤੌ|