1 Samuelin 4
1 Ja Samuel rupesi saarnaamaan koko Israelin edessä; ja Israel meni sotaan Philistealaisia vastaan, ja he sioittivat heitänsä EbenEtserin tykö, mutta Philistealaiset asettivat leirinsä Aphekiin.
Кемаря луй Самуел а ажунс ла куноштинца ынтрегулуй Исраел. Исраел а ешит ынаинтя филистенилор ка сэ лупте ымпотрива лор. Ау тэбэрыт лынгэ Ебен-Езер, ши филистений тэбэрысерэ ла Афек.
2 Ja Philistealaiset valmistivat itsensä Israelia vastaan, ja sota levitti itsensä pitkälle, ja Israel lyötiin Philistealaisilta; ja he löivät siinä tappeluksessa kedolla lähes neljätuhatta miestä.
Филистений с-ау ашезат ын линие де бэтае ымпотрива луй Исраел ши лупта а ынчепут. Исраел а фост бэтут де филистень, каре ау оморыт пе кымпул де бэтае апроапе патру мий де оамень.
3 Kuin kansa tuli leiriin, sanoivat Israelin vanhimmat: minkätähden Herra antoi meidän tänäpänä lyötää Philistealaisilta? Ottakaamme Herran liitonarkki Silosta tykömme ja antakaamme sen tulla keskellemme vapahtamaan meitä vihollistemme kädestä.
Попорул с-а ынторс ын табэрэ ши бэтрыний луй Исраел ау зис: „Пентру че не-а лэсат Домнул сэ фим бэтуць астэзь де филистень? Хайдем сэ луэм де ла Сило кивотул легэмынтулуй Домнулуй, ка сэ винэ ын мижлокул ностру ши сэ не избэвяскэ дин мына врэжмашилор ноштри.”
4 Ja kansa lähetti Siloon, ja he antoivat sieltä tuoda Herran Zebaotin liitonarkin, joka istuu Kerubimin päällä. Ja siellä oli kaksi Elin poikaa, Hophni ja Pinehas, Jumalan liitonarkin kanssa.
Попорул а тримис ла Сило, де унде ау адус кивотул легэмынтулуй Домнулуй оштирилор, каре шаде ынтре херувимь. Чей дой фий ай луй Ели, Хофни ши Финеас, ерау аколо, ымпреунэ ку кивотул легэмынтулуй луй Думнезеу.
5 Ja Herran liitonarkin tultua leiriin, huusi kaikki Israel suurella ilohuudolla, niin että maa kajahti.
Кынд а интрат кивотул легэмынтулуй Домнулуй ын табэрэ, тот Исраелул а скос стригэте де букурие де с-а кутремурат пэмынтул.
6 Kuin Philistealaiset kuulivat ilohuudon, sanoivat he: mikä suuri ilohuuto on Hebrealaisten leirissä? Ja kuin he ymmärsivät Herran arkin tulleen leiriin,
Рэсунетул ачестор стригэте а фост аузит де филистень ши ау зис: „Че ынсямнэ стригэтеле ачестя каре рэсунэ ын табэра евреилор?” Ши ау аузит кэ сосисе кивотул Домнулуй ын табэрэ.
7 Pelkäsivät Philistealaiset ja sanoivat: Jumala on tullut leiriin. Ja vielä sitte sanoivat: voi meitä! sillä ei se ole ennen niin ollut.
Филистений с-ау темут, пентру кэ ау крезут кэ Думнезеу венисе ын табэрэ. „Вай де ной, ау зис ей, кэч н-а фост аша чева пынэ акум!
8 Voi meitä! kuka pelastaa meitä näiden suurten jumalain käsistä? Nämät ovat ne jumalat, jotka löivät Egyptin korvessa kaikkinaisilla rangaistuksilla.
Вай де ной! Чине не ва избэви дин мына ачестор думнезей путерничь? Думнезеий ачештя ау ловит пе еӂиптень ку тот фелул де урӂий ын пустиу.
9 Olkaat siis rohkiat sydämestä ja olkaat miehet, Philistealaiset, ettei teidän pitäisi palveleman Hebrealaisia, niinkuin he ovat teitä palvelleet: olkaat miehet ja sotilaat!
Ынтэрици-вэ ши фиць оамень, филистенилор, ка ну кумва сэ фиць робь евреилор, кум в-ау фост ей робь воуэ: фиць оамень ши луптаць!”
10 Niin Philistealaiset sotivat, ja Israel lyöttiin, ja jokainen pakeni majaansa, ja se oli sangen suuri tappo, niin että Israelista kaatui kolmekymmentä tuhatta jalkamiestä.
Филистений ау ынчепут лупта, ши Исраел а фост бэтут. Фиекаре а фуӂит ын кортул луй. Ынфрынӂеря а фост фоарте маре, ши дин Исраел ау кэзут трейзечь де мий де оамень педештри.
11 Ja Jumalan arkki otettiin pois; ja kaksi Elin poikaa, Hophni ja Pinehas, kuolivat.
Кивотул луй Думнезеу а фост луат, ши чей дой фий ай луй Ели, Хофни ши Финеас, ау мурит.
12 Silloin juoksi sotajoukosta yksi BenJaminilainen ja tuli sinä päivänä Siloon; ja hän oli reväissyt vaatteensa ja viskonut multaa päänsä päälle.
Ун ом дин Бениамин а алергат дин табэра де бэтае ши а венит ла Сило ын ачеяшь зи, ку хайнеле сфышияте ши ку капул акоперит ку цэрынэ.
13 Ja katso, kuin hän sinne tuli, istui Eli istuimella, tielle katselemaan; sillä hänen sydämensä oli peljästyksissä Jumalan arkin tähden. Ja kuin mies tuli kaupunkiin, ilmoitti hän sen, ja koko kaupunki parkui.
Кынд а ажунс, Ели аштепта стынд пе ун скаун лынгэ друм, кэч инима ый ера нелиништитэ пентру кивотул луй Думнезеу. Ла интраря луй ын четате, омул ачеста а дат де весте, ши тоатэ четатя а стригат.
14 Ja kuin Eli kuuli korkian huudon äänen, kysyi hän: mikä kapina tämä on? Niin tuli mies nopiasti ja ilmoitti sen Elille.
Ели, аузинд ачесте стригэте, а зис: „Че ынсямнэ зарва ачаста?” Ши ындатэ омул а венит ши а адус луй Ели вестя ачаста.
15 Ja Eli oli yhdeksänkymmenen ja kahdeksan ajastaikainen, ja hänen silmänsä olivat jo niin pimenneet, ettei hän nähnyt.
Ши Ели ера ын вырстэ де ноуэзечь ши опт де ань, авя окий ынтунекаць ши ну май путя сэ вадэ.
16 Ja mies sanoi Elille: minä olen tullut ja paennut tänäpänä sotajoukosta. Mutta hän sanoi: kuinka käy, poikani?
Омул а зис луй Ели: „Вин де пе кымпул де бэтае ши дин кымпул де бэтае ам фуӂит астэзь.” Ели а зис: „Че с-а ынтымплат, фиуле?”
17 Silloin vastasi sanansaattaja ja sanoi: Israel on paennut Philistealaisten edellä, ja suuri tappo on kansassa tapahtunut, ja molemmat sinun poikas, Hophni ja Pinehas, ovat myös kuolleet, ja Jumalan arkki on otettu pois.
Чел че адучя вестя ачаста, ка рэспунс, а зис: „Исраел а фуӂит динаинтя филистенилор ши попорул а суферит о маре ынфрынӂере, ши кяр чей дой фий ай тэй, Хофни ши Финеас, ау мурит ши кивотул Домнулуй а фост луат.”
18 Ja kuin hän kuuli mainittavan Jumalan arkkia, lankesi hän maahan taapäin istuimelta portin tykönä, ja mursi niskansa ja kuoli; sillä hän oli vanha ja raskas mies. Ja hän tuomitsi Israelia neljäkymmentä ajastaikaa.
Абия а поменит де кивотул луй Думнезеу, ши Ели а кэзут де пе скаун пе спате, лынгэ поартэ; шь-а рупт чафа ши а мурит, кэч ера ом бэтрын ши греу. Ел фусесе жудекэтор ын Исраел патрузечь де ань.
19 Ja hänen miniänsä Pinehaan emäntä oli viimeisellensä raskas; kuin hän sen sanoman kuuli, että Jumalan arkki oli otettu pois ja hänen appensa ja miehensä olivat kuolleet, kumarsi hän itsensä ja synnytti; sillä hänen kipunsa kävi hänen päällensä.
Норэ-са, неваста луй Финеас, ера ынсэрчинатэ ши стэтя сэ наскэ. Кынд а аузит вестя деспре луаря кивотулуй луй Думнезеу, деспре моартя сокрулуй ей ши деспре моартя бэрбатулуй ей, с-а ынковоят ши а нэскут, кэч ау апукат-о дурериле наштерий.
20 Ja kuin hän oli kuolemallansa, sanoivat vaimot, jotka seisoivat hänen tykönänsä: älä pelkää, sillä sinulle on poika syntynyt. Mutta ei hän mitään vastannut eikä sitä mieleensä pannut;
Кынд трэӂя сэ моарэ, фемеиле каре ерау лынгэ еа й-ау зис: „Ну те теме, кэч ай нэскут ун фиу!” Дар еа н-а рэспунс ши н-а луат сяма ла че и се спуня.
21 Ja kutsui sen lapsen Ikabod ja sanoi: kunnia on tullut Israelista pois; sillä Jumalan arkki otettiin pois, ja hänen appensa ja miehensä olivat kuolleet.
А пус копилулуй нумеле И-Кабод, зикынд: „С-а дус слава дин Исраел!” Спуня лукрул ачеста дин причина луэрий кивотулуй луй Думнезеу ши дин причина сокрулуй ши бэрбатулуй ей.
22 Ja hän taas sanoi: Israelin kunnia on tullut pois, sillä Jumalan arkki on otettu pois.
Еа а зис: „С-а дус слава дин Исраел, кэч кивотул луй Думнезеу есте луат.”
