1 Samuelin 26
1 Ja Siphiläiset tulivat Saulin tykö Gibeaan ja sanoivat: eikö David ole lymyssä Hakilan kukkulalla korven kohdalla?
Зифиций с-ау дус ла Саул ла Гибея ши ау зис: „Ятэ кэ Давид есте аскунс пе дялул Хакила, ын фаца пустиулуй.”
2 Niin nousi Saul ja meni Siphin korpeen, ja hänen kanssansa kolmetuhatta valittua miestä Israelista, etsimään Davidia Siphin korvesta.
Саул с-а скулат ши с-а коборыт ын пустиул Зиф, ку трей мий де оамень алешь дин Исраел, ка сэ кауте пе Давид ын пустиул Зиф.
3 Ja Saul sioitti itsensä Hakilan kukkulalle korven kohdalle tien viereen, mutta David pysyi korvessa ja näki Saulin tulevan perässänsä korpeen.
А тэбэрыт пе дялул Хакила, ын фаца пустиулуй, лынгэ друм. Давид ера ын пустиу ши, ынцелегынд кэ Саул мерӂе ын урмэриря луй ын пустиу,
4 Niin David lähetti vakoojat ja ymmärsi Saulin totisesti tulleen.
а тримис ниште искоаде ши а афлат кэ, ын адевэр, Саул венисе.
5 Ja David nousi ja tuli siihen paikkaan, johonka Saul itsensä sioittanut oli; ja David näki paikan, kussa Saul ja hänen sotapäämiehensä Abner Neerin poika oli; sillä Saul makasi vaunuin piirissä, ja sotaväki sioitettuna hänen ympärillänsä.
Атунч, Давид с-а скулат ши а венит ла локул унде тэбэрысе Саул ши а вэзут локул унде ера кулкат Саул, ку Абнер, фиул луй Нер, кэпетения оштирий луй. Саул ера кулкат ын корт ын мижлокул таберей ши попорул ера тэбэрыт ын журул луй.
6 Silloin vastasi David ja sanoi Ahimelekille, Hetiläiselle, ja Abisaille ZeruJan pojalle Joabin veljelle: kuka menee minun kanssani Saulin tykö leiriin? Abisai sanoi: minä menen kanssas.
Давид а луат кувынтул ши, ворбинд луй Ахимелек, Хетитул, ши луй Абишай, фиул Церуей ши фрателе луй Иоаб, а зис: „Чине вря сэ се кобоаре ку мине ын табэрэ ла Саул?” Ши Абишай а рэспунс: „Еу мэ вой коборы ку тине.”
7 Niin tuli David ja Abisai kansan tykö yöllä, ja katso, Saul makasi nukkuneena vaunuin piirissä, ja hänen keihäänsä pistetty maahan hänen päänsä pohjaan; mutta Abner ja kansa makasi hänen ympärillänsä.
Давид ши Абишай с-ау дус ноаптя ла попор. Ши ятэ кэ Саул ера кулкат ши дормя ын корт, ын мижлокул таберей, ши сулица луй ера ынфиптэ ын пэмынт, ла капул луй. Абнер ши попорул луй ерау кулкаць ын журул луй.
8 Silloin sanoi Abisai Davidille: Jumala on sulkenut tänäpänä vihamiehes sinun kätees: nyt minä syöksen häntä keihäällä maata vasten yhden kerran, niin etten minä enään tarvitse kertoa sitä.
Абишай а зис луй Давид: „Думнезеу дэ астэзь пе врэжмашул тэу ын мыниле тале; ласэ-мэ, те рог, сэ-л ловеск ку сулица мя ши сэ-л пиронеск динтр-о ловитурэ ын пэмынт, ка сэ н-ам невое сэ-й май дау алта.”
9 Mutta David sanoi Abisaille: älä surmaa häntä; sillä kuka satuttaa kätensä Herran voideltuun ja on viatoin?
Дар Давид а зис луй Абишай: „Ну-л оморы! Кэч чине ар путя пуне мына пе унсул Домнулуй ши сэ рэмынэ непедепсит?”
10 Vielä sanoi David: niin totta kuin Herra elää; jollei Herra lyö häntä, elikkä tule hänen aikansa kuolla, eli mene sotaann ja huku,
Ши Давид а зис: „Виу есте Домнул кэ нумай Домнул ыл поате лови; фие кэ-й ва вени зиуа сэ моарэ, фие кэ се ва коборы ынтр-ун кымп де бэтае ши ва пери.
11 Niin antakoon Herra kaukana olla minusta, että minä satuttaisin käteni Herran voideltuun: ota nyt vaivoin keihäs hänen päänsä pohjasta ja vesimalja, ja käykäämme.
Сэ мэ феряскэ Домнул сэ пун мына пе унсул Домнулуй! Я нумай сулица де ла кэпэтыюл луй, урчорул ку апэ ши сэ плекэм.”
12 Niin otti David keihään ja vesimaljan Saulin pään pohjasta, ja he menivät matkaansa; ja ei yhtään ollut, joka sen näki taikka huomaitsi, eli heräsi, vaan he makasivat kaikki nukkuneena, sillä Herralta oli tullut syvä uni heidän päällensä.
Давид а луат дар сулица ши урчорул ку апэ де ла кэпэтыюл луй Саул ши ау плекат. Нимень ну й-а вэзут, нич н-а бэгат де сямэ нимик ши нимень ну с-а дештептат, кэч Домнул ый куфундасе пе тоць ынтр-ун сомн адынк.
13 Kuin David oli tullut ylitse toiselle puolelle, meni hän kauvas vuoren kukkulalle, että iso väli oli heidän välillänsä.
Давид а трекут де чялалтэ парте ши а ажунс департе пе вырфул мунтелуй, ла о маре депэртаре де табэрэ.
14 Ja David huusi kansalle ja Abnerille Neerin pojalle ja sanoi: etkös vastaa, Abner? Abner vastasi ja sanoi: kukas olet, ettäs niin huudat kuningasta?
Ши а стригат попорулуй ши луй Абнер, фиул луй Нер: „Н-аузь ту, Абнер?” Абнер а рэспунс: „Чине ешть ту, каре стриӂь кэтре ымпэратул?”
15 Ja David sanoi Abnerille: etkös ole mies? ja kuka on sinun vertaises Israelissa? Miksi et varjellut herraas kuningasta? Sillä yksi kansasta on mennyt tappamaan kuningasta sinun herraas.
Ши Давид а зис луй Абнер: „Оаре ну ешть ту бэрбат? Ши чине есте ка тине ын Исраел? Пентру че атунч н-ай пэзит пе ымпэрат, стэпынул тэу? Кэч чинева дин попор а венит сэ омоаре пе ымпэратул, стэпынул тэу.
16 Ei se ole oikein minkä sinä tehnyt olet. Niin totta kuin Herra elää, te olette kuoleman lapset, ettette varjelleet herraanne, Herran voideltua. Ja nyt katso, kussa kuninkaan keihäs ja vesimalja on, jotka hänen päänsä pohjassa olivat?
Че ай фэкут ту ну есте бине. Виу есте Домнул кэ сунтець вредничь де моарте, кэч н-аць вегят асупра стэпынулуй востру, асупра унсулуй Домнулуй. Уйтэ-те акум унде есте сулица ымпэратулуй ши урчорул де апэ, каре ерау ла кэпэтыюл луй.”
17 Niin Saul tunsi Davidin äänen ja sanoi: eikö se ole sinun äänes, minun poikani David? David sanoi: minun ääneni se on, herrani kuningas.
Саул а куноскут гласул луй Давид ши а зис: „Гласул тэу есте, фиул меу Давид?” Ши Давид а рэспунс: „Гласул меу, ымпэрате, домнул меу!”
18 Ja vielä sanoi: miksi minun herrani vainoo palveliaansa? Sillä mitä minä olen tehnyt ja mitä pahaa on minun kädessäni?
Ши а зис: „Пентру че урмэреште домнул меу пе робул сэу? Че-ам фэкут ши ку че сунт виноват?
19 Niin kuulkaan siis nyt herrani kuningas palveliansa sanan: Jos Herra on yllyttänyt sinun minua vastaan, niin anna joku ruokauhri sytytettää, mutta jos ihmiset sen tekevät, niin olkoon he kirotut Herran edessä, että he tänäpänä ovat minun syösseet ulos, etten minä pysyisi Herran perimisessä, ja sanovat: mene ja palvele muukalaisia jumalia.
Сэ биневояскэ акум ымпэратул, домнул меу, сэ аскулте кувинтеле робулуй сэу. Дакэ Домнул есте Чел че те ацыцэ ымпотрива мя, сэ примяскэ миросул унуй дар де мынкаре де ла ной, дар дакэ оамений те ацыцэ, блестемаць сэ фие ынаинтя Домнулуй, фииндкэ ей мэ изгонеск азь ка сэ мэ дезлипяскэ де моштениря Домнулуй, зикынду-мь: ‘Ду-те де служеште унор думнезей стрэинь!’
20 Niin älköön minun vereni langatko maahan Herran eteen; sillä Israelin kuningas on lähtenyt yhtä kirppua etsimään, niinkuin hän takaa ajelis peltokanaa vuorilla.
О, сэ ну-мь кадэ сынӂеле пе пэмынт департе де Фаца Домнулуй! Кэч ымпэратул луй Исраел а порнит сэ мэ кауте ка пе ун пуриче, кум ар урмэри о потырнике ын мунць.”
21 Ja Saul sanoi: minä olen syntiä tehnyt. Tule jälleen poikani David! sillä en minä sinulle enää tee pahaa, että minun sieluni on tänäpänä ollut kallis sinun silmäis edessä: katso, minä olen tehnyt tyhmästi ja sangen hullusti.
Саул а зис: „Ам пэкэтуит; ынтоарче-те, фиул меу Давид, кэч ну-ць вой май фаче рэу, фииндкэ ын зиуа ачаста вяца мя а фост скумпэ ынаинтя та. Ам лукрат ка ун небун ши ам фэкут о маре грешялэ.”
22 David vastasi ja sanoi: katso, tässä on kuninkaan keihäs, tulkaan yksi palvelioistas tänne ja ottakaan sen.
Давид а рэспунс: „Ятэ сулица ымпэратулуй; сэ винэ унул дин оамений тэй с-о я.
23 Herra maksaa jokaiselle hänen vanhurskautensa ja uskonsa jälkeen; sillä Herra on sinun tänäpänä antanut minun käteeni, vaan en minä tahtonut satuttaa kättäni Herran voideltuun.
Домнул ва рэсплэти фиекэруя дупэ дрептатя луй ши дупэ крединчошия луй, кэч Домнул те дэдусе азь ын мыниле меле, ши еу н-ам врут сэ пун мына пе унсул Домнулуй.
24 Ja katso, niinkuin sinun sielus tänäpänä on paljo pidettävä ollut minun silmäini edessä, niin olkoon myös minun sieluni paljo pidettävä Herran silmäin edessä, ja vapahtakoon minua kaikesta minun murheestani.
Ши дупэ кум азь вяца та а авут ун маре прец ынаинтя мя, тот аша ши вяца мя ва авя ун маре прец ынаинтя Домнулуй ши Ел мэ ва избэви дин орьче неказ.”
25 Saul sanoi Davidille: siunattu ole sinä, poikani David: sinä teet ja toimitat, sinä taidat ja voit. Niin David meni matkaansa, ja Saul palasi kotiansa.
Саул а зис луй Давид: „Фий бинекувынтат, фиул меу Давид! Ту вей фаче лукрурь марь ши вей бируи.” Давид шь-а вэзут де друм, ши Саул с-а ынторс акасэ.
