Psalmowo 94
1 O! Yehowa, Mawu si biaa hlɔ̃, O! Mawu si biaa hlɔ̃, klẽ.
Herre Gud, hvilkom hämnden tillhörer; Gud, hvilkom hämnden tillhörer, bete dig.
2 Tso, o xexea me ƒe Ʋɔnudrɔ̃la, ɖo nu si dadalawo wɔ la teƒe na wo.
Upphöj dig, du verldenes domare; vedergäll dem högfärdigom det de förtjena.
3 O! Yehowa, va se ɖe ɣe ka ɣi ame vɔ̃ɖi la atso aseye?
Herre, huru länge skola de ogudaktige, huru länge skola de ogudaktige pråla;
4 Wole nya tovowo gblɔm, eye dada yɔ ame vɔ̃ɖiwo katã me fũu.
Och så högmodeliga tala; och alle ogerningsmän så berömma sig?
5 O! Yehowa, wogbã wò dukɔ la nyanyanya, wote wò domenyinu la ɖe to.
Herre, de förtrycka ditt folk, och plåga ditt arf.
6 Wowu ahosiwo kple amedzrowo, eye wowu tsyɔ̃eviwo hã.
Enkor och främlingar dräpa de, och faderlösa döda de;
7 Wogblɔ be, “Yehowa mele ekpɔm o, Yakob ƒe Mawu la metsɔ ɖeke le eme o.”
Och säga: Herren ser det intet; och Jacobs Gud aktar det intet.
8 Mikpɔ nyuie, mi gegeme siwo le dukɔ la me, mi bometsilawo, ɣe ka ɣi miadze nunya?
Märker dock, I galne ibland folket; och I dårar, när viljen I vise varda?
9 Ɖe eya ame si wɔ to la mase nu oa? Ɖe eya ame si wɔ ŋku la makpɔ nu oa?
Den der örat planterat hafver, skulle han icke höra? Den der ögat gjort hafver, skulle han icke se?
10 Ɖe eya ame si hea to na dukɔwo la mahe to oa? Ɖe eya ame si fiaa nu ame la, ahiã na nunya?
Den der Hedningarna näpser, skulle han icke straffa? den der menniskorna lärer hvad de veta.
11 Yehowa nya amegbetɔ ƒe susu, eye wònya be tofloko ko wònye.
Men Herren vet menniskornas tankar, att de fåfängelige äro.
12 O, Yehowa, woayra ame si nèhe to na, ame si nèfia nui tso wò se la me,
Säll är den som du, Herre, tuktar, och lärer honom genom din lag;
13 eye nèna gbɔdzɔe tso dzɔgbevɔ̃eŋkekewo me, va se ɖe esime wòɖe ʋe na ame vɔ̃ɖiwo.
Att han tålamod hafva må, då illa går; tilldess dem ogudaktiga grafven beredd varder.
14 Elabena Yehowa magbe eƒe dukɔ la o, eye magblẽ eƒe domenyinu ɖi o.
Ty Herren skall icke förkasta sitt folk, eller öfvergifva sitt arf.
15 Woagaɖo ʋɔnudɔdrɔ̃ anyi ɖe dzɔdzɔenyenye dzi, eye ame siwo katã ƒe dzi to mɔ ɖeka la adze eyome.
Ty rätt måste dock blifva rätt; och thy måste all from hjerta tillfalla.
16 Ame ka atso ɖe ame vɔ̃ɖiwo ŋu nam? Ame ka atsi tsitre ɖe nu tovo wɔlawo ŋu ɖe nunye?
Ho står med mig emot de onda? Ho träder till mig emot de ogerningsmän?
17 Ɖe menye Yehowae kpe ɖe ŋunye o la, anye ne eteƒe madidi o la, manɔ ɖoɖoezizi me le tsiẽƒe.
Om Herren icke hulpe mig, så låge min själ fulltnär uti det stilla.
18 Esi medo ɣli be, “Nye afɔ le ɖiɖim” la, wò lɔlɔ̃, O! Yehowa, de megbe nam.
Jag sade: Min fot hafver stapplat; men din nåd, Herre, uppehöll mig.
19 Esi dzitsitsi yɔ menye la, wò akɔfaname he dzidzɔ vɛ na nye luʋɔ.
Jag hade mycket bekymmer i mitt hjerta; men din tröst gladde mina själ.
20 Ɖe fiazikpui madzɔmadzɔ si hea hiãkame vɛ to eƒe sededewo me la ate ŋu ade ha kpli wòa?
Du kommer ju aldrig öfverens med dem skadeliga stolenom, som lagen illa uttyder.
21 Wowɔa ɖeka ɖe ame dzɔdzɔewo ŋu, eye wotsoa kufia na ame maɖifɔ.
De rusta sig emot dens rättfärdigas själ, och fördöma oskyldigt blod.
22 Gake Yehowae nye nye mɔ sesẽ, nye Mawu kple agakpe si nye nye sitsoƒe.
Men Herren är mitt beskärm, min Gud är mitt hopps tröst.
23 Aɖo woƒe nu vɔ̃wo teƒe na wo, eye wòatsrɔ̃ wo le woƒe vɔ̃ɖinyenye ta, ɛ̃, Yehowa, míaƒe Mawu la atsrɔ̃ wo.
Och han skall vedergälla dem deras orätt, och skall förgöra dem för deras ondskos skull; Herren, vår Gud, skall förgöra dem.
