Psalmowo 25
1 David ƒe ha. O! Yehowa, wòe mekɔ nye luʋɔ ɖe dzi na.
Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
2 O! Nye Mawu, ŋuwòe meɖo dzi ɖo. Mègana ŋu nakpem, alo nàɖe mɔ nye futɔwo naɖu dzinye o.
Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
3 Ame si tsɔ eƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe dziwò la, ŋu makpee akpɔ gbeɖe o; gake ŋu akpe ame siwo nye vivimenuwɔlawo.
Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
4 O! Yehowa, fia wò mɔwo kple wò toƒewom,
Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
5 kplɔm le wò nyateƒe la me, eye nàfia num, elabena wòe nye nye Mawu kple nye Ɖela, eye nye mɔkpɔkpɔ le mewò ŋkeke blibo la katã.
Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
6 O! Yehowa, ɖo ŋku wò lɔlɔ̃ kple wò nublanuikpɔkpɔ sɔgbɔ la dzi, elabena woli tso blema ke.
Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
7 O! Yehowa, mègaɖo ŋku nye ɖekakpuimenu vɔ̃wo kple nye aglãdzemɔwo dzi o; ke boŋ ɖo ŋku dzinye le wò lɔlɔ̃ la ta, elabena nyuiwɔwɔ le mewò.
Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
8 Yehowa nyo, eye wòwɔa nu dzɔdzɔe, eya ta efiaa eƒe mɔ nu vɔ̃ wɔlawo.
Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
9 Ekplɔa ɖokuibɔbɔlawo to nu dzɔdzɔe wɔwɔ me, eye wòfiaa eƒe mɔ wo.
Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
10 Yehowa ƒe mɔwo katã nye lɔlɔ̃ kple nuteƒewɔwɔ na ame siwo léa eƒe nubablamenyawo ɖe asi.
Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
11 O! Yehowa, togbɔ be nye dzidada sɔ gbɔ ale gbegbe hã la, tsɔ wo kem le wò ŋkɔ la ta.
For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
12 Ekema ame kawoe nye ŋutsu ma siwo vɔ̃a Yehowa? Afia nu wo le mɔ si woato la dzi.
Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
13 Woakpɔ dzidzedze le woƒe agbemeŋkekewo me, eye woƒe dzidzimeviwo anyi anyigba la ƒe dome.
Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
14 Yehowa gblɔa nya ɣaɣlawo na ame siwo vɔ̃nɛ, eye wòɖea eƒe nubabla fiaa wo.
Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
15 Nye ŋkuwo le Yehowa ŋu ɖaa, elabena eya koe aɖe nye afɔ le mɔ me.
Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
16 Trɔ ɖe ŋunye ne nàve nunye, elabena metsi akogo, eye hiã tum.
Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
17 Nye dzi ƒe nuxaxawo do gã ɖe edzi, na vovom tso nye vevesesewo me.
Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
18 Nye kɔ nàkpɔ nye nuxaxa kple nye vevesese ɖa, eye nàɖe nye nu vɔ̃wo katã ɖa.
Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
19 Kpɔ ale si nye futɔwo dzi ɖe edzii ɖa, eye nàkpɔ ale si wolé fum ɖikaɖikae ɖa!
Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
20 Kpɔ nye agbe ta, eye nàɖem; megana ŋu nakpem o, elabena mewòe mebe ɖo.
Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
21 Nuteƒewɔwɔ kple dzɔdzɔenyenye nedzɔ ŋunye, elabena nye mɔkpɔkpɔ le mewò.
Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
22 O! Mawu, ɖe Israel tso woƒe xaxawo katã me.
Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!
