Psalmowo 147
1 Mikafu Yehowa. Aleke mehenyoe be woadzi kafukafuha na míaƒe Mawu la o! Aleke wòhevivina, eye wòdze be woakafui!
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Yehowa gbugbɔ tso Yerusalem du la, eye wòkplɔ Israel ƒe aboyomewo gbɔe.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Eda gbe le ame siwo ƒe dzi gbã la ŋu, eye wòbla woƒe abiwo na wo.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Eyae ɖo xexlẽme na ɣletiviwo, eye wòyɔa ɖe sia ɖe ƒe ŋkɔ.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Gãe nye míaƒe Aƒetɔ la, eye eƒe ŋusẽ tri akɔ ŋutɔ, seɖoƒe meli na eƒe gɔmesese o.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Yehowa kpɔa ame siwo bɔbɔa wo ɖokui la dzi, ke etsɔ ame vɔ̃ɖi ya xlã ɖe anyigba.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Midzi ha na Yehowa kple akpedada, eye miƒo ha na míaƒe Mawu la kple kasaŋku.
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Etsɔa lilikpo xea yamee, eye wònana tsi dzana ɖe anyigba la dzi hewɔnɛ be gbe miena ɖe togbɛwo dzi.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 Enaa nuɖuɖu nyiwo kple akpaviã siwo le xɔxlɔ̃m nɛ.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 Eƒe dzidzɔ mele sɔ ƒe ŋusẽ me loo, alo amegbetɔ ƒe afɔ me o;
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 ke boŋ Yehowa ƒe dzidzɔkpɔkpɔ le ame siwo vɔ̃nɛ la me, ame siwo tsɔa woƒe mɔkpɔkpɔ dana ɖe eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la dzi.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 O! Yerusalem, do Yehowa ɖe dzi, O! Zion, kafu wò Mawu la,
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 elabena eyae glã wò agbowo ƒe gametiwo, eye wòyra ame siwo le mewò.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Ena ŋutifafa le wò liƒowo dzi, eye wòtsɔ mɔlu nyuitɔ ɖi ƒo na wòe.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 Eɖo eƒe sedede ɖe anyigba la dzi, eye eƒe nya kaka kple du ɖo teƒewo.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Ekaka tsikpe abe ɖetifu ene, eye wòkaka afu abe dzofi ene.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Eɖo kpetsi ɖe anyigba abe kpekui ene. Ame ka ate ŋu anɔ te ɖe wò ya fafɛ la nu?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòlolo wo. Ede ŋusẽ eƒe yawo me, eye tsiwo de asi sisi me.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 Eɖe eƒe nya fia Yakob eye wòɖe eƒe sewo kple sededewo fia Israel.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Mewɔ esia na dukɔ bubu aɖeke o, eye womenya eƒe sewo o. Mikafu Yehowa.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
