Psalmowo 147

1 Mikafu Yehowa. Aleke mehenyoe be woadzi kafukafuha na míaƒe Mawu la o! Aleke wòhevivina, eye wòdze be woakafui!

Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

2 Yehowa gbugbɔ tso Yerusalem du la, eye wòkplɔ Israel ƒe aboyomewo gbɔe.

Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

3 Eda gbe le ame siwo ƒe dzi gbã la ŋu, eye wòbla woƒe abiwo na wo.

han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

4 Eyae ɖo xexlẽme na ɣletiviwo, eye wòyɔa ɖe sia ɖe ƒe ŋkɔ.

han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

5 Gãe nye míaƒe Aƒetɔ la, eye eƒe ŋusẽ tri akɔ ŋutɔ, seɖoƒe meli na eƒe gɔmesese o.

Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

6 Yehowa kpɔa ame siwo bɔbɔa wo ɖokui la dzi, ke etsɔ ame vɔ̃ɖi ya xlã ɖe anyigba.

HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

7 Midzi ha na Yehowa kple akpedada, eye miƒo ha na míaƒe Mawu la kple kasaŋku.

Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

8 Etsɔa lilikpo xea yamee, eye wònana tsi dzana ɖe anyigba la dzi hewɔnɛ be gbe miena ɖe togbɛwo dzi.

Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

9 Enaa nuɖuɖu nyiwo kple akpaviã siwo le xɔxlɔ̃m nɛ.

Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

10 Eƒe dzidzɔ mele sɔ ƒe ŋusẽ me loo, alo amegbetɔ ƒe afɔ me o;

hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

11 ke boŋ Yehowa ƒe dzidzɔkpɔkpɔ le ame siwo vɔ̃nɛ la me, ame siwo tsɔa woƒe mɔkpɔkpɔ dana ɖe eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la dzi.

HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

12 O! Yerusalem, do Yehowa ɖe dzi, O! Zion, kafu wò Mawu la,

Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

13 elabena eyae glã wò agbowo ƒe gametiwo, eye wòyra ame siwo le mewò.

Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

14 Ena ŋutifafa le wò liƒowo dzi, eye wòtsɔ mɔlu nyuitɔ ɖi ƒo na wòe.

dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

15 Eɖo eƒe sedede ɖe anyigba la dzi, eye eƒe nya kaka kple du ɖo teƒewo.

han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

16 Ekaka tsikpe abe ɖetifu ene, eye wòkaka afu abe dzofi ene.

han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

17 Eɖo kpetsi ɖe anyigba abe kpekui ene. Ame ka ate ŋu anɔ te ɖe wò ya fafɛ la nu?

som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

18 Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòlolo wo. Ede ŋusẽ eƒe yawo me, eye tsiwo de asi sisi me.

han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

19 Eɖe eƒe nya fia Yakob eye wòɖe eƒe sewo kple sededewo fia Israel.

Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

20 Mewɔ esia na dukɔ bubu aɖeke o, eye womenya eƒe sewo o. Mikafu Yehowa.

Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!