Psalmowo 147

1 Mikafu Yehowa. Aleke mehenyoe be woadzi kafukafuha na míaƒe Mawu la o! Aleke wòhevivina, eye wòdze be woakafui!

Lover Herren! thi det er godt at synge vor Gud Psalmer; thi det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

2 Yehowa gbugbɔ tso Yerusalem du la, eye wòkplɔ Israel ƒe aboyomewo gbɔe.

Herren bygger Jerusalem, han samler de fordrevne af Israel.

3 Eda gbe le ame siwo ƒe dzi gbã la ŋu, eye wòbla woƒe abiwo na wo.

Han helbreder dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og forbinder deres Saar.

4 Eyae ɖo xexlẽme na ɣletiviwo, eye wòyɔa ɖe sia ɖe ƒe ŋkɔ.

Han sætter Tal paa Stjernerne, han nævner dem alle sammen ved Navn.

5 Gãe nye míaƒe Aƒetɔ la, eye eƒe ŋusẽ tri akɔ ŋutɔ, seɖoƒe meli na eƒe gɔmesese o.

Stor er vor Herre og vældig i Kraft, der er intet Maal paa hans Forstand.

6 Yehowa kpɔa ame siwo bɔbɔa wo ɖokui la dzi, ke etsɔ ame vɔ̃ɖi ya xlã ɖe anyigba.

Herren oprejser de sagtmodige; de ugudelige fornedrer han til Jorden.

7 Midzi ha na Yehowa kple akpedada, eye miƒo ha na míaƒe Mawu la kple kasaŋku.

Svarer Herren med Taksigelse, synger vor Gud Psalmer til Harpe;

8 Etsɔa lilikpo xea yamee, eye wònana tsi dzana ɖe anyigba la dzi hewɔnɛ be gbe miena ɖe togbɛwo dzi.

ham, som bedækker Himmelen med Skyer, ham, som beskikker Regn paa Jorden, ham, som lader Græs gro paa Bjergene;

9 Enaa nuɖuɖu nyiwo kple akpaviã siwo le xɔxlɔ̃m nɛ.

ham, som giver Føde til Kvæget, til Ravnens Unger, som skrige.

10 Eƒe dzidzɔ mele sɔ ƒe ŋusẽ me loo, alo amegbetɔ ƒe afɔ me o;

Hans Lyst er ikke Hestens Styrke; han har ikke Behag i Mandens raske Ben.

11 ke boŋ Yehowa ƒe dzidzɔkpɔkpɔ le ame siwo vɔ̃nɛ la me, ame siwo tsɔa woƒe mɔkpɔkpɔ dana ɖe eƒe lɔlɔ̃ si meʋãna o la dzi.

Behag har Herren til dem, som ham frygte, som haabe paa hans Miskundhed.

12 O! Yerusalem, do Yehowa ɖe dzi, O! Zion, kafu wò Mawu la,

O, Jerusalem! pris Herren; o, Zion! lov din Gud.

13 elabena eyae glã wò agbowo ƒe gametiwo, eye wòyra ame siwo le mewò.

Thi han har gjort dine Portes Stænger stærke, han har velsignet dine Børn i din Midte.

14 Ena ŋutifafa le wò liƒowo dzi, eye wòtsɔ mɔlu nyuitɔ ɖi ƒo na wòe.

Han beskikker Fred i dine Landemærker, han mætter dig med den bedste Hvede.

15 Eɖo eƒe sedede ɖe anyigba la dzi, eye eƒe nya kaka kple du ɖo teƒewo.

Han sender sit Ord til Jorden, hans Beføling løber saare hastelig.

16 Ekaka tsikpe abe ɖetifu ene, eye wòkaka afu abe dzofi ene.

Han lader Sne lægge sig som Uld, han udstrør Rimfrost som Aske.

17 Eɖo kpetsi ɖe anyigba abe kpekui ene. Ame ka ate ŋu anɔ te ɖe wò ya fafɛ la nu?

Han udkaster sin Is som Billinger; hvo kan staa for hans Kulde?

18 Edɔ eƒe nya ɖa, eye wòlolo wo. Ede ŋusẽ eƒe yawo me, eye tsiwo de asi sisi me.

Han sender sit Ord og smelter den; han lader sit Vejr blæse, saa flyde Vandene hen.

19 Eɖe eƒe nya fia Yakob eye wòɖe eƒe sewo kple sededewo fia Israel.

Han kundgør Jakob sine Ord, Israel sine Skikke og sine Love.

20 Mewɔ esia na dukɔ bubu aɖeke o, eye womenya eƒe sewo o. Mikafu Yehowa.

Saaledes har han ikke gjort ved noget andet Folk, og Lovene dem kende de ikke. Halleluja!