Psalmowo 135
1 Mikafu Yehowa. Mikafu Yehowa ƒe ŋkɔ, mikafui, mi Yehowa ƒe dɔlawo.
Halleluja! Lov Herrens navn, lov, I Herrens tjenere,
2 Mi ame siwo subɔna le Yehowa ƒe aƒe me, le míaƒe Mawu la ƒe xɔxɔnuwo.
I som står i Herrens hus, i forgårdene til vår Guds hus!
3 Mikafu Yehowa, elabena Yehowa nyo; midzi ha na eƒe ŋkɔ, elabena esia vivina.
Lov Herren! for Herren er god, lovsyng hans navn! for det er liflig.
4 Elabena Yehowa tia Yakob be wòanye ye tɔ, eye wòtia Israel be wòanye yeƒe domenyinu xɔasi la.
For Herren har utvalgt sig Jakob, Israel til sin eiendom.
5 Menya be Yehowa lolo, eye míaƒe Aƒetɔ la lolo wu mawuwo katã.
Jeg vet at Herren er stor, og vår Herre større enn alle guder.
6 Yehowa wɔa nu sia nu si dze eŋu le dziƒo kple anyigba, le atsiaƒuwo me kple woƒe gogloƒewo katã.
Herren gjør alt det han vil, i himmelen og på jorden, i havene og alle dyp,
7 Enaa lilikpo hona tso anyigba ƒe mlɔenu ke, edɔa dzikedzo be wòava kple tsidzadza, eye wòɖea yaƒoƒo ɖe go tso eƒe nudzraɖoƒewo.
han som lar regnskyer stige op fra jordens ende, gjør lyn til regn, fører vind ut av sine forrådshus,
8 Eƒo Egipte ƒe ŋgɔgbeviwo ƒu anyi; amegbetɔwo kple lãwo siaa ƒe ŋgɔgbeviwo.
han som slo de førstefødte i Egypten, både mennesker og fe.
9 O! Egipte, edɔ eƒe dzesiwo kple nukunuwo ɖo ɖe mía dome, ɖe Farao kple eƒe dɔlawo katã ŋu.
som sendte tegn og under midt i dig, Egypten, mot Farao og mot alle hans tjenere,
10 Eƒo dukɔ geɖewo ƒu anyi, eye wòwu fia sesẽwo.
han som slo mange hedningefolk og drepte mektige konger,
11 Ewu Sixɔn, Amoritɔwo ƒe fia, Ɔg, Basantɔwo ƒe fia kple Kanaan fiawo katã,
Sihon, amorittenes konge, og Og, Basans konge, og alle Kana'ans kongeriker,
12 eye wòtsɔ woƒe anyigba wɔ domenyinu, na eƒe dukɔ Israel.
og gav deres land til arv, gav Israel, sitt folk, det til arv.
13 O! Yehowa, wò ŋkɔ li tegbetegbe, o Yehowa, èxɔ ŋkɔ le dzidzimewo katã me.
Herre, ditt navn blir til evig tid, Herre, ditt minne fra slekt til slekt.
14 Elabena Yehowa atso afia na eƒe dukɔ, eye wòakpɔ nublanui na eƒe dɔlawo.
For Herren skal dømme sitt folk, og han skal miskunne sig over sine tjenere.
15 Dukɔwo ƒe legbawo nye klosalo kple sika, amegbetɔ ƒe asinudɔwɔwɔwo wonye.
Hedningenes avguder er sølv og gull, et verk av menneskers hender.
16 Nu li na wo, gake womeƒoa nu o, ŋku li na wo gake womekpɔa nu o,
De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
17 to li na wo, gake womesea nu loo, alo gbɔna to woƒe nu me o.
de har ører, men hører ikke, og det er ikke nogen ånde i deres munn.
18 Ame siwo wɔ wo la anɔ abe woawo ke ene, eye nenema kee nye ame siwo katã ɖoa dzi ɖe wo ŋu.
Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
19 O! Israel ƒe aƒe, mikafu Yehowa, O! Aron ƒe aƒe, mikafu Yehowa,
Israels hus, lov Herren! Arons hus, lov Herren!
20 O! Levi ƒe aƒe, mikafu Yehowa, eye mi ame siwo vɔ̃nɛ la, mikafu Yehowa.
Levis hus, lov Herren! I som frykter Herren, lov Herren!
21 Woakafu Yehowa tso Zion, eya ame si nɔ Yerusalem. Mikafu Yehowa!
Lovet være Herren fra Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!
