Psalmowo 132
1 Mɔzɔha. O! Yehowa, ɖo ŋku David kple fukpekpe siwo katã me wòto la dzi.
En visa i högre choren. Tänk, Herre, uppå David, och uppå allt hans lidande;
2 Eka atam na Yehowa, eye wòɖe adzɔgbe na Yakob ƒe Ŋusẽtɔ la be,
Hvilken Herranom svor, och lofvade dem mägtiga i Jacob:
3 “Nyemage ɖe aƒenye me, alo aɖamlɔ nye aba dzi o.
Jag vill icke gå i mins hus hyddo, eller lägga mig på mine sängs lägre;
4 Nyemana nye ŋkuwo nadɔ alɔ̃, alo nye aɖaba nadɔ akɔlɔ̃e o,
Jag vill icke låta mina ögon sofva, eller mina ögnalock sömnoga vara;
5 va se ɖe esime mekpɔ teƒe na Yehowa kple nɔƒe na Yakob ƒe ŋusẽtɔ la.”
Tilldess jag må finna ett rum för Herranom, till en boning dem mägtiga i Jacob.
6 Míesee le Efrata, eye míedo goe le Yaar gbegbe be,
Si, vi höre derom i Ephrata; vi hafve funnit det på skogsmarkene.
7 “Mina míayi ɖe enɔƒe, mina míade ta agu ɖe eƒe afɔɖodzinu ŋgɔ.
Vi vilje gå in uti hans boningar, och tillbedja inför hans fotapall.
8 O! Yehowa, tso, ne nàva wò gbɔɖemeƒe, wò kple wò ŋusẽ ƒe nubablaɖaka la gbɔ.
Herre, statt upp till dina ro, du och din magts ark.
9 Wò nunɔlawo nedo dzɔdzɔenyenye ƒe awu, eye wò ame kɔkɔewo nedzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta.”
Låt dina Prester kläda sig med rättfärdighet, och dina heliga glädja sig.
10 Le David, wò dɔla ta la, mègagbe wò amesiamina la o.
Tag icke bort dins smordas regemente, for din tjenare Davids skull.
11 Yehowa ka atam na David; eka atam vavã si matu o la be, “Matsɔ wò ŋutɔ wò dzidzimevi aɖo fiae ɖe wò fiazikpui dzi.
Herren hafver svorit David en sannan ed, der skall han intet ifrå träda: Jag skall sätta dig dins lifs frukt uppå din stol.
12 Nenema ke ne viwò ŋutsuwo lé nye nubabla kple nye se siwo mefia wo me ɖe asi la, ekema wo viwo anɔ wò fiazikpui dzi tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me.”
Om dina barn hålla mitt förbund, och min vittnesbörd, som jag dem lärandes varder, så skola ock deras barn sitta på dinom stol evinnerliga.
13 Elabena Yehowa tia Zion, eye wòtiae be wòanye ye nɔƒe be,
Ty Herren hafver utvalt Zion, och hafver lust till att bo der.
14 “Esia nye nye gbɔɖemeƒe tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me, afi siae manɔ fiazikpui dzi le gli, elabena nye ŋutɔe tiae.”
Detta är min hvila evinnerliga, här vill jag bo; ty här behagar mig väl.
15 Matsɔ nu nyui geɖewo ayrae, eye matsɔ nuɖuɖu aɖi ƒoe na eƒe ame dahewo.
Jag vill välsigna dess spis, och gifva dess fattigom bröd nog.
16 Mado xɔxɔ ƒe awu na eƒe nunɔlawo, eye eƒe ame kɔkɔewo adzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta tegbetegbe.
Dess Prester vill jag bekläda med salighet, och dess helige skola glädja sig.
17 “Le afi sia, mana dzo nado na David, eye masi akaɖi aɖo anyi na nye amesiamina la.
Dersammastäds skall uppgå Davids horn; jag hafver tillredt minom smorda ena lykto.
18 Matsɔ ŋukpe ado na eƒe futɔwo, ke fiakuku si anɔ eƒe ta la, anɔ keklẽm.”
Hans fiendar vill jag bekläda med skam; men öfver honom skall hans krona blomstras.
