< Psalmowo 132 >
1 Mɔzɔha. O! Yehowa, ɖo ŋku David kple fukpekpe siwo katã me wòto la dzi.
Un cántico de los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, acuérdate de David, y todo por lo que él pasó.
2 Eka atam na Yehowa, eye wòɖe adzɔgbe na Yakob ƒe Ŋusẽtɔ la be,
Él hizo una promesa al Señor, un pacto al Dios de Jacob:
3 “Nyemage ɖe aƒenye me, alo aɖamlɔ nye aba dzi o.
“No iré a casa, no iré a la cama,
4 Nyemana nye ŋkuwo nadɔ alɔ̃, alo nye aɖaba nadɔ akɔlɔ̃e o,
no me iré a dormir, ni tomaré una siesta,
5 va se ɖe esime mekpɔ teƒe na Yehowa kple nɔƒe na Yakob ƒe ŋusẽtɔ la.”
hasta que haya encontrado un lugar donde el Señor pueda vivir, un hogar para el Dios de Jacob”.
6 Míesee le Efrata, eye míedo goe le Yaar gbegbe be,
En Efrata, oímos hablar del arca del pacto, y la encontramos en los campos de Yagar.
7 “Mina míayi ɖe enɔƒe, mina míade ta agu ɖe eƒe afɔɖodzinu ŋgɔ.
Vayamos al lugar donde mora el Señor y postrémonos ante sus pies en adoración.
8 O! Yehowa, tso, ne nàva wò gbɔɖemeƒe, wò kple wò ŋusẽ ƒe nubablaɖaka la gbɔ.
Ven, Señor, y entra a tu casa, tú y tu arca poderosa.
9 Wò nunɔlawo nedo dzɔdzɔenyenye ƒe awu, eye wò ame kɔkɔewo nedzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta.”
Que tus sacerdotes se revistan de bondad; que los que te son leales griten de alegría.
10 Le David, wò dɔla ta la, mègagbe wò amesiamina la o.
Por el bien David, tu siervo, no le des a la espalda a tu ungido.
11 Yehowa ka atam na David; eka atam vavã si matu o la be, “Matsɔ wò ŋutɔ wò dzidzimevi aɖo fiae ɖe wò fiazikpui dzi.
El Señor le hizo una promesa solemne a David, una que él una rompería, “pondré a uno de tus descendientes en tu trono.
12 Nenema ke ne viwò ŋutsuwo lé nye nubabla kple nye se siwo mefia wo me ɖe asi la, ekema wo viwo anɔ wò fiazikpui dzi tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me.”
Si tus hijos siguen mis leyes y los acuerdos que les enseñe, también sus descendientes se sentarán en el trono para siempre”.
13 Elabena Yehowa tia Zion, eye wòtiae be wòanye ye nɔƒe be,
Porque el Señor ha escogido a Sión, y quiso hacer su trono allí, diciendo:
14 “Esia nye nye gbɔɖemeƒe tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me, afi siae manɔ fiazikpui dzi le gli, elabena nye ŋutɔe tiae.”
“Esta siempre será mi casa; aquí es donde he de morar.
15 Matsɔ nu nyui geɖewo ayrae, eye matsɔ nuɖuɖu aɖi ƒoe na eƒe ame dahewo.
Proveeré a las personas de la ciudad todo lo que necesiten; alimentaré al pobre.
16 Mado xɔxɔ ƒe awu na eƒe nunɔlawo, eye eƒe ame kɔkɔewo adzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta tegbetegbe.
Revestiré a sus sacerdotes con salvación; y los que le son leales gritarán de alegría.
17 “Le afi sia, mana dzo nado na David, eye masi akaɖi aɖo anyi na nye amesiamina la.
Haré el linaje de David aún más poderoso. He preparado una lámpara para mi ungido.
18 Matsɔ ŋukpe ado na eƒe futɔwo, ke fiakuku si anɔ eƒe ta la, anɔ keklẽm.”
Humillaré a sus enemigos, pero las coronas que él use brillarán fuertemente”.