< Psalmowo 129 >
1 Mɔzɔha. Wotem ɖe anyi ale gbegbe tso nye ɖekakpuime ke. Israel negblɔ be,
En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
2 “Wotem ɖe anyi ale gbegbe tso nye ɖekakpuime ke, gake womeɖu dzinye o.
meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
3 Agbleŋlɔlawo ŋlɔ nye dzimegbe, eye woɖe boliƒowo wodidi,
Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
4 gake Yehowa nye dzɔdzɔetɔ, etso kam tso ame vɔ̃ɖiwo ƒe babla me.”
Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
5 Na be ame siwo katã tsri Zion la, nagbugbɔ ɖe megbe kple ŋukpe.
De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
6 Na be woanɔ abe gbe si wotsɔ gbã xɔe ene, gbe si yrɔna, hafi ayi miemie ge.
de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
7 Ale gbetsola mate ŋu atsoe alɔ ɖe asime loo, alo ame si le elɔm la, nayi elɔ ge ɖe abɔdome o.
Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
8 Ame siwo to afi ma yi la megagblɔ be, “Yehowa ƒe yayra nenɔ dziwò; míeyra wò le Yehowa ƒe ŋkɔ me” o.
Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!