< Psalmowo 122 >

1 David ƒe mɔzɔha. Mekpɔ dzidzɔ kple ame siwo gblɔ nam be, “Mina míayi Yehowa ƒe aƒe me.”
Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.
2 O! Yerusalem, míaƒe afɔwo le wò agbowo nu.
Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!
3 Wotso Yerusalem, eye nèle abe du si tsyia ɖe wo nɔewo nu ene.
Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,
4 Afi ma to vovovoawo yina, Yehowa ƒe toawo, be woakafu Yehowa, le ɖoɖo si wòna Israel nu.
hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.
5 Afi ma woɖo ʋɔnudrɔ̃zikpuiwo ɖo, David ƒe aƒe la ƒe fiazikpuiwo.
Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.
6 Mido gbe ɖa, abia ŋutifafa na Yerusalem be, “Ame siwo lɔ̃ wò la nenɔ dedie.
Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.
7 Ŋutifafa nenɔ wò gliwo me kple dedinɔnɔ le wò fiasãwo me.”
Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!
8 Le nɔvinye ŋutsuwo kple xɔ̃nyewo ta, magblɔ be, “Ŋutifafa nenɔ mewò.”
For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!
9 Le Yehowa, míaƒe Mawu la ƒe aƒe la ta, madi dzidzedze na wò.
For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

< Psalmowo 122 >