Psalmowo 120

1 Mɔzɔha. Meyɔ Yehowa le nye xaxa me, eye wòtɔ nam.

Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

2 O! Yehowa, ɖem, tso aʋatsonuyiwo kple alakpaɖewo ƒe asi me.

Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

3 O! Alakpaɖe, nu ka wòawɔ na wò, eye nu ka wòatsɔ akpee na wò?

Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

4 Atsɔ aʋawɔla ƒe aŋutrɔ ɖaɖɛwo ahe to na wòe kpe ɖe yɔkuti ƒe dzoka xɔxɔwo ŋuti.

Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

5 Baba nam be mele Mesek, eye mele Kedar ƒe agbadɔwo me!

Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

6 Menɔ ame siwo lé fu ŋutifafa la dome wòdidi fũu akpa.

Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

7 Ŋutifafamee menye, gake ne meƒo nu la, woawo kpea aʋa.

Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.