Lododowo 1
1 Israel fia Solomo, David ƒe vi ƒe lododowo nye esiawo:
[Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,
2 na nunya kple amehehe, na nya goglowo gɔmesese,
ad sciendam sapientiam et disciplinam;
3 hena agbe dzɔdzɔe kple agbe ɖevi nɔnɔ, be woawɔ nu si dzɔ, nu si le eteƒe kple nu si nyo,
ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem:
4 be ame gblɔewo nadze aɖaŋu eye woana nunya kple sidzedze sɔhɛwo,
ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.
5 nunyalawo neɖo to, ne woasrɔ̃ nu akpe ɖe esi wonya xoxo la ŋu eye ame siwo si sidzedze le xoxo la naxɔ aɖaŋu,
Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.
6 be woase nunyalawo ƒe lododowo abebubuwo kple adzowo gɔme.
Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum.
7 Yehowa vɔvɔ̃e nye nunya ƒe gɔmedzedze, ke bometsilawo doa vlo nunya kple amehehe.
Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.]
8 Vinye, ɖo to fofowò ƒe nuxɔxlɔ̃ eye mègagbe nu le dawò ƒe nufiame gbɔ o.
[Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:
9 Anye seƒoƒokuku aɖo atsyɔ̃ na wò ta kple kɔga anɔ kɔwò.
ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
10 Vinye, ne nu vɔ̃ wɔlawo le nuwò blem la, mègalɔ̃ na wo o.
Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
11 Ne wogblɔ na wò be, “Va kplɔ mí ɖo, na míade xa ɖe ame aɖe ƒe ʋu ŋuti, na míanɔ xame na luʋɔ maɖifɔ aɖe,
Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra;
12 ne míamii agbagbee abe tsiẽƒe ene, eye míamii blibo abe ame siwo ge dze ʋe globo me ene (Sheol h7585)
deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum; (Sheol h7585)
13 ekema nu xɔasi vovovowo asu mía si eye míatsɔ afunyinuwo ayɔ míaƒe xɔwo mee
omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:
14 eya ta de mía dzi ale be míana gakotoku ɖeka wò” la,
sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:
15 vinye, mègakplɔ wo ɖo o, mègaka afɔ woƒe toƒewo o
fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum:
16 elabena woƒe afɔ ɖea abla ɖe nu vɔ̃ ŋu eye wogona ɖe ʋukɔkɔɖi ŋu.
pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
17 Enye movidzɔdzɔ be woaɖo ɖɔ ɖi na xeviwo le wo katã ƒe ŋkume!
Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.
18 Ame siawo de xa ɖi na woawo ŋutɔ ƒe ʋu eye wole adeklo dzi ɖe woawo ŋutɔ ɖokuiwo ŋu!
Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
19 Aleae ame siwo tia viɖe ƒoɖi yome la ƒe nuwuwu anɔ, elabena eɖea ame siwo ƒe asi su edzi la ƒe agbe ɖa.
Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.]
20 Nunya le ɣli dom le mɔtata dzi eye wòkɔ gbe dzi le ƒuƒoƒewo.
[Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:
21 Ele ɣli dom le mɔtata siwo dzi zinyenye le la ƒe dzogoewo dzi eye wòle eƒe nyawo gblɔm le dua ƒe agbowo me be,
in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
22 “Va se ɖe ɣe ka ɣi mi gegemewo mialɔ̃ bometsinuwɔwɔ? Va se ɖe ɣe ka yi fewuɖulawo akpɔ dzidzɔ le fewuɖuɖu ŋu, bometsilawo alé fu sidzedze?
Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
23 Ne ɖe mietrɔ ɖe nye mokaname ŋu la, anye ne metrɔ nye dzi kɔ ɖe anyi na mi eye mena mienya nye susuwo.
convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
24 Ke esi miegbe tɔtɔ nam esi meyɔ mi, esi meke nye abɔwo me, mietsɔ ɖeke le eme o
Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret:
25 eye miedo toku nye aɖaŋuɖoɖowo, hegbe nye mokaname ta la,
despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
26 nye hã mako mi le miaƒe gbegblẽ ta eye maɖe alɔme le mia ŋu ne dzɔgbevɔ̃e ƒo ɖe mia dzi,
Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.
27 ɛ̃, ne eƒo ɖe mia dzi abe ahom sesẽ ene, gbegblẽ hã zɔ to mia dzi abe yali ene, eye xaxa kple hiã va mia dzi kpoyi!
Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:
28 “Ekema woayɔm gake nyematɔ o, woadim gake womakpɔm o.
tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:
29 Le esi wolé fu sidzedze eye wometia Yehowavɔvɔ̃ o,
eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
30 le esi wogbe nye aɖaŋuɖoɖo hedo vlo nye mokaname ta.
nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.
31 Azɔ la woaɖu woƒe mɔwo ƒe kutsetse eye woƒe ɖoɖowo ƒe kutsetse aɖi ƒo na wo
Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.
32 elabena gegemewo ƒe afɔɖeɖe baɖawo awu wo eye bometsilawo ƒe ɖekematsɔleme atsrɔ̃ wo.
Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
33 Ke ame sia ame si ɖoa tom la, anɔ agbe le dedinɔnɔ me eye aɖe dzi ɖi bɔkɔɔ, mavɔ̃ na dzɔgbevɔ̃e o.”
Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.]
