Lododowo 8
1 Ɖe nunya mele ɣli dom le ame yɔm oa? Ɖe gɔmesese mekɔ eƒe gbe dzi oa?
Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
2 Etsi tsitre ɖe kɔkɔƒe siwo le mɔto la tame, afi si afɔmɔwo do go le.
Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
3 Ele tsitre ɖe dua ƒe agbowo ƒe mɔ xa kple agbo la me le ɣli dom sesĩe be,
ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
4 “O ŋutsuwo, miawoe mele ɣli dom na eye mekɔ nye gbe dzi na amegbetɔƒomea katã.
Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
5 Mi bebewuwo, midze nunya; mi bometsilawo gɔmesese nesu mia si.
Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
6 Miɖo to elabena nya xɔasiwo le asinye be magblɔ; meke nye nu be magblɔ nu si le dzɔdzɔe.
Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
7 Nye nu gblɔa nu si le eteƒe, elabena nye nuyi tsri vɔ̃ɖivɔ̃ɖi.
min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
8 Nye numenyawo katã le dzɔdzɔe; ɖeke meglɔ̃ alo nye ayemenya o.
Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
9 Wo katã le dzɔdzɔe na ame si si sidzedze le; fɔɖiɖi mele wo ŋu na ame siwo si gɔmesese le o.
De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
10 Tia nye amehehe ɖe klosalo teƒe kple nye gɔmesese ɖe sika nyuitɔ teƒe
Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
11 elabena nunya xɔ asi wu adzagba eye nu siwo dim wò dzi le la ƒe ɖeke mesɔ kplii o.
For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
12 “Nye, nunya kple ŋuɖɔɖoe nɔa teƒe ɖeka; gɔmesese kple sidzedze le asinye.
Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
13 Yehowa vɔvɔ̃e nye be nàlé fu vɔ̃, eya ta metsri dada kple ɖokuidodoɖedzi, agbe baɖa nɔnɔ kple nya dzodzrowo gbɔgblɔ.
Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
14 Tɔnyee nye aɖaŋudede kple afia nyui tsotso, gɔmesese kple ŋusẽ le asinye.
Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
15 Dzinyee fiawo tona ɖua fia eye dziɖulawo dea se siwo le dzɔdzɔe.
Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
16 Dzinyee dumegãwo tona kplɔa du eye nenema kee nye bubume siwo le dzi ɖum le anyigba dzi.
Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
17 Melɔ̃a ame siwo lɔ̃am eye ame siwo diam la kpɔam.
Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
18 Hotsui kple bubu bɔ ɖe asinye, nenema kee nye kesinɔnu siwo megblẽna o kple dzidzedze.
Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
19 Nye kutsetse nyo wu sika nyuitɔ, eye nu si dona tso menye la ƒo klosalo nyuitɔ ta sãa.
Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
20 Mezɔna le dzɔdzɔenyenye ƒe mɔ dzi kple nuteƒewɔwɔ ƒe toƒewo,
På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
21 eye mekɔa kesinɔnu ɖe ame siwo lɔ̃am la dzi, henana woƒe nudzraɖoƒewo gbagbana.
derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
22 “Yehowa dzim abe eƒe nuwɔwɔwo ƒe ŋgɔgbetɔ ene, hafi wòava wɔ nuwo le blema.
Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
23 Etɔ asi dzinye tso mavɔ me ke, tso gɔmedzedzea me, hafi xexea me nava dzɔ.
Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
24 Wodzim esime atsiaƒuwo menɔ anyi o, eye vudo siwo dzia tsi fũu la hã menɔ anyi o.
Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
25 Hafi woatsɔ towo ada ɖe woƒe nɔƒewo, eye togbɛwo nadzɔ la, nye la, wodzim xoxo.
Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
26 Hafi wòava wɔ anyigba alo gbegbe alo anyigbadziʋuʋudediwo gɔ̃ hã la, wodzim xoxo.
før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
27 Menɔ afi ma hafi wòtsɔ dziƒowo ɖo wo nɔƒe eye wòdzidze dzite da ɖe gogloƒewo tame.
Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
28 Esi wòɖo lilikpowo ɖe dziƒo, eye wòli ke tɔ goglowo ƒe dzɔtsoƒe,
Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
29 esi wòɖo liƒo na atsiaƒu be eƒe tsiwo magbɔ teƒe si wòde se be woase la dzi o eye wòɖo anyigba gɔme la, medzɔ xoxo.
da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
30 Ale menye aɖaŋudɔwɔla nɔ eƒe axadzi, dzidzɔ yɔ menye gbe sia gbe eye metsoa aseye le eŋkume ɣe sia ɣi.
da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
31 Medzɔ dzi le eƒe xexe blibo la me eye amegbetɔwo ƒe nu do dzidzɔ nam.
jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
32 “Eya ta, azɔ la, mi vinyewo, miɖo tom; woayra ame siwo lé nye mɔwo me ɖe asi.
Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
33 Ɖo to nye sededewo eye nàdze nunya, mègado tokue o.
Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
34 Woayra ame si ɖoa tom, nɔa ŋudzɔ le nye ʋɔtru nu gbe sia gbe eye wòlalana le nye kpui nu
Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
35 elabena ame si ke ɖe ŋutinye la, ke ɖe agbe ŋu eye wòxɔa amenuveve tso Yehowa gbɔ.
For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
36 Ke ame si mete ŋu ke ɖe ŋutinye o la, wɔa nu vevi eɖokui eye ame siwo katã léa fum la lɔ̃a ku.”
Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.
