Lododowo 7
1 Vinye, lé nye nyawo me ɖe asi eye nàdzra nye sededewo ɖo ɖe mewò.
Min son, behåll min ord, och göm min bud när dig.
2 Lé nye sededewo me ɖe asi ekema ànɔ agbe eye dzɔ nye nufiamewo ŋuti abe wò gadaglamakui ene.
Behåll min bud, så får du lefva, och min lag såsom din ögnasten.
3 Bla wo ɖe wò asibidɛwo ŋu eye nàŋlɔ wo ɖe wò dzi ƒe nuŋlɔkpe dzi.
Bind dem på din finger, skrif dem pådins hjertas taflo.
4 Gblɔ na nunya be, “Nɔvinye nyɔnu nènye.” Eye nàyɔ ƒometɔ na gɔmesese,
Säg till vishetena: Du äst min syster, och kalla klokhetena dina fränko;
5 woana nyɔnu ahasitɔ la nanɔ adzɔge na wò, eye woaɖe wò le srɔ̃nyɔnu dzego la ƒe amenublenyawo ƒe asi me.
Att du bevarad varder för en främmande qvinno, för ens annars, som slät ord gifver.
6 Mele nye xɔ ƒe fesrẽ nu, hekpɔ nu to fesrẽnuvɔ la me.
Ty i fenstret på mitt hus såg jag ut genom gallret;
7 Mekpɔ ame aɖe le bebewuwo dome, mekpɔ ɖekakpui si tsi bome la le sɔhɛwo dome.
Och såg ibland de fåkunniga, och vardt varse ibland barn en galen yngling.
8 Ele zɔzɔm le kpɔdome, ɖo ta dzogoe si me nyɔnu la le la me; ezɔ ɖo ta afi si nyɔnu la ƒe aƒe le,
Den gick på gatone utmed ett hörn, och trädde in uppå vägen åt hennes hus;
9 le fiẽ me, esime anyigba nɔ tsyɔtsyɔm, eye zã do blukɔ.
I skymningene, om aftonen af dagenom, då det natt vardt, och mörkt var;
10 Tete nyɔnu aɖe do go va kpee, edo awu abe gbolo ene eye ayedzedze le mo nɛ.
Och si, der mötte honom en qvinna, i skökoklädnad, listig;
11 Eƒe gbe le dzi dem, metsɔ ɖeke le eme na ame aɖeke o eye eƒe afɔwo gbe tɔtɔ ɖe aƒe me,
Vildsinnad och ostyrig, så att hennes fötter icke kunde blifva i sitt hus;
12 ele kpɔdome fifia, kasia egado ɖe ablɔme xoxo eye wòdea xa ɖe dzogoe ɖe sia ɖe dzi.
Nu är hon ute, nu på gatone, och vaktar vid all hörn.
13 Elé ɖekakpui la hegbugbɔ nu nɛ ŋɔnɔe eye wòɖo mo kplalaa gblɔ nɛ be,
Hon tog honom fatt, och kysste honom utan skam, och sade till honom:
14 “Ŋutifafavɔsa le aƒenye me, egbe mexe nye adzɔgbeɖefewo o,
Jag hafver i dag betalat tackoffer för mig, och mitt löfte.
15 eya ta medo be mava do go wò, medi wò eye meke ɖe ŋuwò!
Derföre är jag utgången till att möta dig, till att söka ditt ansigte bittida, och hafver funnit dig.
16 Meɖo aklala biɖibiɖi ƒe abadzivɔ si wode amadede vovovowoe, esi wowɔ le Egipte la ɖe nye aba dzi.
Jag hafver skönliga tillpyntat min säng, med brokot täcken utur Egypten;
17 Mewu lifi, anowɔtre kple ami ʋeʋĩ vovovowo ɖe nye aba dzi,
Jag hafver bestänkt min sängekammar med myrrham, aloes och kanel.
18 eya ta va, míano lɔlɔ̃ wòasu mí va se ɖe ŋdi, na míatsɔ lɔlɔ̃ ado vivi ɖe mía ɖokuiwo ŋu!
Kom, låt oss bola allt intill morgonen, och låt oss älskog sköta.
19 Nye aƒetɔ mele aƒe o, ezɔ mɔ didi aɖe.
Ty mannen är icke hemma; han är bortfaren långväga.
20 Etsɔ eƒe gakotoku si ga yɔ fũu la dzoe eye ne dzinu sɔ tegblẽ hafi wòagbɔ.”
Han hafver tagit penningasäcken med sig; han skall först hemkomma till högtidsdagen.
21 Etsɔ amenublenya siawo blee eye wòtsɔ eƒe aɖe ŋanɛ la kplɔe trae.
Hon talade för honom med mång ord, och fick honom in med sin släta mun.
22 Etso zia enumake hekplɔe ɖo abe nyitsu wokplɔ yina wuwu ge alo abe zi si ɖo afɔ mɔ me ene.
Han går straxt in med henne, såsom en oxe till att slagtas ledd varder, och såsom till en fjetter, der man de dårar med näpser;
23 Va se ɖe esime aŋutrɔ naƒo ɖe eƒe aklã, abe xevie dzo ɖe kamɔ dzi eye menyae be yeƒe ku le afi ma o la ene
Tilldess hon med enom pil skjuter honom igenom lefrena, och såsom en fogel skyndar sig till snarona, och vet icke att det gäller honom om lifvet.
24 eya ta azɔ la, vinyewo, miɖo tom eye miƒu to anyi ɖe nu si megblɔ la ŋu.
Så hörer mig nu, min barn, och märker uppå mins muns tal.
25 Migana miaƒe dzi natrɔ ɖe eƒe mɔwo ŋu loo, alo miatra age ɖe eƒe toƒewo o.
Låt ditt hjerta icke vika in uppå hennes väg, och låt icke förföra dig in uppå hennes stigar.
26 Elabena ame siwo tsi esi me la sɔ gbɔ, eye ame siwo wòwu la de ha.
Ty hon hafver många sargat och fällt, och allehanda mägtige äro dräpne af henne.
