Lododowo 5
1 Vinye, lé to ɖe nye nunya ŋu eye nàƒu to anyi nyuie ɖe nye sidzedze ƒe nyawo ŋu,
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
2 be nànya nu si nàwɔ eye wò nuyiwo adzra gɔmesese ɖo
at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.
3 elabena nyɔnu ahasitɔ ƒe nuyiwo le anyitsi tsyɔm, eye eƒe numenyawo zrɔ̃ wu ami
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
4 gake le nuwuwu la evena wu veve eye wòɖana wu yi nuevee.
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
6 Mebua ta me le ale si wòanɔ agbee ŋu kura o, eƒe toƒewo glɔ̃ gake menyae o
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
7 eya ta azɔ la, vinyewo, miɖo tom, migaƒo asa na nu si megblɔ na mi o.
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
8 Miaƒe toƒewo nete ɖa xaa tso egbɔ, migagogo eƒe aƒe ƒe agbonu o,
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
9 ne menye nenema o la, miava gblẽ miaƒe ɖekakpuime ƒe ŋusẽ ɖe ame bubuwo ŋu kple miaƒe ƒewo ɖe ame vɔ̃ɖi ŋu.
at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.
10 Ne menye nenema o la, amedzrowo anye avuzi le miaƒe kesinɔnuwo dzi eye nu si nète fifia kpɔ la aɖo atsyɔ̃ na ame bubu ƒe aƒe me.
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
11 Le wò agbe ƒe nuwuwu la, ànɔ ŋeŋem, ne wò ŋutilã kple wò ameti blibo la vɔ le eme.
så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,
12 Àgblɔ be, “Metsri amehehe kɔkɔkɔ! Eye nye dzi do vlo ɖɔɖɔɖo!
og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,
13 Nyemaɖo to nye nufialawo alo aƒu to anyi ɖe nye amegãwo ŋu o.
så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
14 Esusɔ vie donyeme nagblẽ keŋkeŋ le ameha la katã dome.”
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"
15 No tsi tso wò ŋutɔ wò tsiʋe me kple tsi dzidzi tso wò ŋutɔ wò vudo me.
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
16 Ɖe wòle be wò tsitsetsewo nagbagba ɖe mɔtatawo dzi kple wò tsi sisi ɖe du ƒe ablɔwo mea?
lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!
17 Wonenye wò ɖeka ko tɔ, mègamae kple ame tutɔwo gbeɖe o.
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
18 Woayra wò vudo eye nàkpɔ dzidzɔ ɖe wò ɖekakpuimesrɔ̃ ŋu.
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 Eyae nye zinɔ lɔlɔ̃a kple sãde dzeani la, eƒe nowo neɖi kɔ na wò ɣe sia ɣi, eye eƒe lɔlɔ̃ nede dzo mewò ɖaa.
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
20 Vinye, nu ka ŋuti nàƒo kpakpakpa ɖe nyɔnu ahasitɔ ŋu? Nu ka ŋuti nàlé alime na ame bubu srɔ̃?
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
21 Elabena ame sia ame ƒe mɔ le ƒuƒlu le Yehowa ŋkume eye wòdoa woƒe mɔwo katã kpɔ.
Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
22 Ame vɔ̃ɖi ƒe nu vɔ̃ɖi siwo wòwɔna la zua mɔ ɖenɛ, eye eƒe nu vɔ̃ zua ka blanɛ sesĩe.
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
23 Aku le ɖokuidzimaɖumaɖu ta eye eƒe bometsitsi gã la akplɔe atrae.
han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.
