Konyifahawo 5
1 O, Yehowa, ɖo ŋku nu si dzɔ ɖe mía dzi la dzi, ɖo ŋku anyi eye nàkpɔ míaƒe ŋukpe ɖa.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Wotsɔ míaƒe domenyinu, na amedzrowo eye wotsɔ míaƒe aƒewo na du bubu me tɔwo.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Míezu tsyɔ̃eviwo kple tɔmanɔsitɔwo eye mía nɔwo zu ahosiwo.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Ɖe míedzea tsi hafi nona eye ɖe míeƒlea míawo ŋutɔ ƒe nake.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Ame siwo ti mía yome la gogo, ɖeɖi te mía ŋu, ke gbɔɖeme meli o.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Míetsɔ mía ɖokui dzra na Egipte kple Asiria be míakpɔ abolo aɖu.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Mía fofowo wɔ nu vɔ̃ eye womegale agbe o gake woƒe tohehe va mía dzi.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Kluviwo ɖu amegã ɖe mía dzi eye ame aɖeke meli axɔ mí le woƒe asi me o.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Míetsɔ míaƒe agbe ɖo anyi hafi kpɔa abolo ɖuna, le yi si le gbegbe la ta.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Míaƒe ŋutilã xɔ dzo abe kpodzo ene eye asrã lé mí le dɔwuame ta.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Wogblẽ Zion nyɔnuwo kple ɖetugbi manyaŋutsuwo le Yuda duwo me.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Wobla dumegãwo tsɔ ku ati eye womede bubu ame tsitsiwo ŋu o.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Ɖekakpuiwo le te tum atraɖii, eye ŋutsuviwo le ŋeŋem le nakegba te.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Ame tsitsiwo vɔ le agbonu eye ɖekakpuiwo ƒe hadzidzi nu tso.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Dzidzɔ vavã dzo le míaƒe dziwo me eye míaƒe ɣeɖuɖu trɔ zu nuxaxa.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Fiakuku ge le ta na mí. Baba na mí elabena míewɔ nu vɔ̃!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Le esia ta míaƒe dziwo le nu xam, le nu siawo ta míaƒe ŋkuwo dzi tsyɔ,
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Elabena Zion to tsi ƒuƒlu eye amegaxiwo koe le fefem le afi ma.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 O, Yehowa, èle fia ɖum tegbee, wò fiazikpui li ke tso dzidzime yi dzidzime.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Nu ka ta nèŋlɔa mí be ɣe sia ɣi? Nu ka ta nègblẽ mi ɖi eteƒe didi alea?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 O Yehowa, trɔ mí ɖe ɖokuiwò ŋu be míate ŋu atrɔ agbɔ, wɔ míaƒe ŋkekewo yeye abe le blema ene.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 Ne menye ɖe nègbe mí keŋkeŋ, eye nèdo dziku ɖe mía ŋu wu ale si dze hã o.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
