< Konyifahawo 3 >
1 Nyee nye ŋutsu si kpe fu le eƒe dziku ƒe ameƒoti te.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Enyam ɖe nu eye wòna mezɔ viviti me, menye kekeli me o;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Vavã etrɔ eƒe asiwo ɖe ŋutinye atraɖii le ŋkeke blibo la me.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Ena be nye ŋutilã kple nye ŋutigbalẽ do xoxo eye wògbã ƒu ɖe lãme nam.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Eva dze dzinye eye wòtsɔ veve helĩhelĩ kple fukpekpe tɔ kpɔ ɖe ŋunye.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Ena menɔ viviti me abe ame siwo ku gbe aɖe gbe ke ene.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Etɔ kpɔ ƒo xlãm ale be nyemate ŋu asi o, eɖom anyi kple gakɔsɔkɔsɔ.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Ne meyɔe alo do ɣli be wòaxɔ nam gɔ̃ hã la, edoa ʋɔ ɖe nye gbedodoɖa nu.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Etsɔ kpe gãwo xe mɔ me nam eye wòglɔ̃ nye mɔwo.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Abe sisiblisi si de xa ɖi kple dzata si le adeklo dzi ene la,
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 ehem ɖa le mɔ me eye wòvuvum, hegblẽm ɖi kpeɖeŋutɔmanɔsitɔe.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Evu eƒe da me eye wòdzidze eƒe dati ɖe dzinye.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Etsɔ aŋutrɔwo le eƒe daku me tsɔ ŋɔ nye dzi.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Mezu nu ɖikokoe le nye amewo katã dome, woɖua fewu le ŋunye to hadzidzi me ŋkeke blibo la katã.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Etsɔ ama veve ɖi ƒo nam eye wòkpe veve nam meno.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Etsɔ kpe ŋe aɖu nam eye wòfanyam ɖe kewɔ me.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Woxɔ ŋutifafa le asinye, meŋlɔ nu si dzɔgbenyui nye la be.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Eya ta megblɔ be, “Nye atsyɔ̃nu yi eye nu siwo katã mele mɔ kpɔm na tso Yehowa gbɔ la hã nu va yi.”
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Meɖo ŋku nye hiã, tsaglalãtsatsa, dzigbagbã kple vevesese dzi.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Meɖo ŋku wo katã dzi nyuie eye nye luʋɔ bɔbɔ eɖokui le menye.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Ke esia dzi meɖo ŋkue eye mɔkpɔkpɔ ɖo asinye:
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Le Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ta wometsrɔ̃ mí o elabena eƒe nublanuikpɔkpɔ mevɔna o.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Wozua yeye ŋdi sia ŋdi, wò nuteƒewɔwɔ lolo ŋutɔ.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Megblɔ na ɖokuinye be, “Yehowae nye nye gomekpɔkpɔ, eya ta manɔ esinu kpɔm.”
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Yehowa ƒe dɔ me nyo na ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe edzi, kple ame siwo dinɛ vevie.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Enyo be woalala le ɖoɖoezizi me na Yehowa ƒe ɖeɖe.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Enyo na ame be wòatsɔ kɔkuti le ɖekakpuime.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Nenɔ anyi le ɖoɖoezizi me elabena Yehowae tsɔ kɔkuti la da ɖe edzi.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Netsɔ eƒe mo ƒo ɖe ke me, ɖewohĩ mɔkpɔkpɔ gali.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Neɖo to me anyi na ame si le eƒo ge eye ŋukpe neyɔe fũu.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Elabena Aƒetɔ la metsɔa ame ƒua gbe ɖikaa o
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Togbɔ be ehea nuxaxa vɛ hã la, egakpɔa nublanui na ame, eye eƒe lɔlɔ̃ si nu metsina gbeɖe o la de to ŋutɔ.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Elabena mehea fukpekpe kple nuxaxa vaa amegbetɔviwo dzi ɖe dzidzɔ teƒe o.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Woafanya anyigbadzigamenɔlawo katã kple afɔ.
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Ne woagbe nu si nye ame tɔ la tsɔtsɔ nɛ le Dziƒoʋĩtɔ la ŋkume,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 eye wotrɔ gbo ame dzɔdzɔe ƒe nya; ɖe Aƒetɔ la makpɔ esiawo oa?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Ame ka aƒo nu eye wòava eme, ne menye Aƒetɔ lae ɖe gbe o?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Ɖe menye Dziƒoʋĩtɔ la ƒe nu mee dzɔgbevɔ̃enyawo kple dzidzɔnyawo siaa doa go tsona oa?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Nu ka ta amegbetɔ ahe nya ne wohe to nɛ ɖe eƒe nu vɔ̃wo ta?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Mina míalé ŋku ɖe míaƒe zɔzɔme ŋu ne míado wo akpɔ eye mina míatrɔ ɖe Yehowa ŋu.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Mina míado míaƒe dziwo kple asiwo ɖe Mawu gbɔ le dziƒo ahagblɔ bena:
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 “Míewɔ nu vɔ̃ hedze aglã eye mètsɔe ke mi o.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 “Ètsɔ dziku tsyɔ ɖokuiwò dzi eye nèti mía yome hewu mí nublanuimakpɔmakpɔtɔe.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Ètsɔ lilikpo tsyiɔ ɖokuiwò dzi ale be, gbedodoɖa aɖeke mate ŋu aɖo gbɔwò o.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Ètsɔ mí wɔ ŋunyɔnu kple gbeɖuɖɔe le dukɔwo dome.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 “Míaƒe futɔwo katã ke nu baa ɖe mía ŋuti.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Ŋɔdzi lé mí; míedze ʋe me eye tsɔtsrɔ̃ kple gbegblẽ va mía dzi.”
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Nye ŋkuwo le aɖatsi fam yoyoyo elabena wotsrɔ̃ nye amewo.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Nye ŋkuwo le aɖatsi fam ɖaa, enu gbe tsotso,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 va se ɖe esime Yehowa aɖo ŋku anyi tso dziƒo akpɔe.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Nu si mekpɔ la na nye luʋɔ xa nu ɖe nyɔnu siwo katã le nye dua me la ta.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Ame siwo nye nye futɔwo madzemadzee la ɖem ɖe nu abe xevi ene.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Wodze agbagba be woatso nye agbe nu le vudo me eye wofɔ kpe ƒum.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Tsi fie le tanye eye mesusu be evɔ nam.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 O Yehowa, wò ŋkɔe meyɔ le vudoa ƒe gogloƒe ke.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Èse nye kukuɖeɖe be, “Mègado toku nye ɣlidodo eye nàgbe akɔfafa nam o.”
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Ète va gbɔnye esi meyɔ wò eye nègblɔ be, “Mègavɔ̃ o.”
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 O, Aƒetɔ, èxɔ nye nya ɖe akɔ eye nèɖe nye agbe.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Wò ŋutɔ èkpɔ, O Yehowa, vɔ̃ si wowɔ ɖe ŋutinye. Na nye nya nadzɔ!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Èkpɔ woƒe hlɔ̃biabia ƒe kpekpeme kple nugbe siwo woɖo ɖe ŋunye.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 O Yehowa, èse woƒe dzudzuwo kple nu siwo katã woɖo ɖe ŋunye
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 kple nye futɔwo ƒe dalĩdodo kple nuƒoƒo le ŋunye ŋkeke blibo la.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Nye kɔ nàkpɔ wo ɖa! Wole anyinɔƒe o, wole tsitrenu o, woɖua fewu le ŋunye le woƒe hadzidziwo me.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 O Yehowa, xe fe si dze wo la na wo, ɖe nu siwo woƒe asiwo wɔ la ta.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Tsɔ nutsyɔnu tsyɔ woƒe dziwo dzi eye nàna be wò fiƒode nanɔ wo dzi!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Ti wo yome kple dziku eye nàtsrɔ̃ wo le Yehowa ƒe dziƒo te.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!