< Konyifahawo 3 >

1 Nyee nye ŋutsu si kpe fu le eƒe dziku ƒe ameƒoti te.
من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.
2 Enyam ɖe nu eye wòna mezɔ viviti me, menye kekeli me o;
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.
3 Vavã etrɔ eƒe asiwo ɖe ŋutinye atraɖii le ŋkeke blibo la me.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.
4 Ena be nye ŋutilã kple nye ŋutigbalẽ do xoxo eye wògbã ƒu ɖe lãme nam.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.
5 Eva dze dzinye eye wòtsɔ veve helĩhelĩ kple fukpekpe tɔ kpɔ ɖe ŋunye.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.
6 Ena menɔ viviti me abe ame siwo ku gbe aɖe gbe ke ene.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.
7 Etɔ kpɔ ƒo xlãm ale be nyemate ŋu asi o, eɖom anyi kple gakɔsɔkɔsɔ.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.
8 Ne meyɔe alo do ɣli be wòaxɔ nam gɔ̃ hã la, edoa ʋɔ ɖe nye gbedodoɖa nu.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.
9 Etsɔ kpe gãwo xe mɔ me nam eye wòglɔ̃ nye mɔwo.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.
10 Abe sisiblisi si de xa ɖi kple dzata si le adeklo dzi ene la,
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛
11 ehem ɖa le mɔ me eye wòvuvum, hegblẽm ɖi kpeɖeŋutɔmanɔsitɔe.
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.
12 Evu eƒe da me eye wòdzidze eƒe dati ɖe dzinye.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،
13 Etsɔ aŋutrɔwo le eƒe daku me tsɔ ŋɔ nye dzi.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
14 Mezu nu ɖikokoe le nye amewo katã dome, woɖua fewu le ŋunye to hadzidzi me ŋkeke blibo la katã.
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.
15 Etsɔ ama veve ɖi ƒo nam eye wòkpe veve nam meno.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است.
16 Etsɔ kpe ŋe aɖu nam eye wòfanyam ɖe kewɔ me.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.
17 Woxɔ ŋutifafa le asinye, meŋlɔ nu si dzɔgbenyui nye la be.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.
18 Eya ta megblɔ be, “Nye atsyɔ̃nu yi eye nu siwo katã mele mɔ kpɔm na tso Yehowa gbɔ la hã nu va yi.”
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.
19 Meɖo ŋku nye hiã, tsaglalãtsatsa, dzigbagbã kple vevesese dzi.
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.
20 Meɖo ŋku wo katã dzi nyuie eye nye luʋɔ bɔbɔ eɖokui le menye.
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.
21 Ke esia dzi meɖo ŋkue eye mɔkpɔkpɔ ɖo asinye:
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که
22 Le Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ta wometsrɔ̃ mí o elabena eƒe nublanuikpɔkpɔ mevɔna o.
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.
23 Wozua yeye ŋdi sia ŋdi, wò nuteƒewɔwɔ lolo ŋutɔ.
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.
24 Megblɔ na ɖokuinye be, “Yehowae nye nye gomekpɔkpɔ, eya ta manɔ esinu kpɔm.”
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»
25 Yehowa ƒe dɔ me nyo na ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe edzi, kple ame siwo dinɛ vevie.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.
26 Enyo be woalala le ɖoɖoezizi me na Yehowa ƒe ɖeɖe.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
27 Enyo na ame be wòatsɔ kɔkuti le ɖekakpuime.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.
28 Nenɔ anyi le ɖoɖoezizi me elabena Yehowae tsɔ kɔkuti la da ɖe edzi.
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند
29 Netsɔ eƒe mo ƒo ɖe ke me, ɖewohĩ mɔkpɔkpɔ gali.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.
30 Neɖo to me anyi na ame si le eƒo ge eye ŋukpe neyɔe fũu.
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،
31 Elabena Aƒetɔ la metsɔa ame ƒua gbe ɖikaa o
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.
32 Togbɔ be ehea nuxaxa vɛ hã la, egakpɔa nublanui na ame, eye eƒe lɔlɔ̃ si nu metsina gbeɖe o la de to ŋutɔ.
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.
33 Elabena mehea fukpekpe kple nuxaxa vaa amegbetɔviwo dzi ɖe dzidzɔ teƒe o.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.
34 Woafanya anyigbadzigamenɔlawo katã kple afɔ.
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،
35 Ne woagbe nu si nye ame tɔ la tsɔtsɔ nɛ le Dziƒoʋĩtɔ la ŋkume,
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،
36 eye wotrɔ gbo ame dzɔdzɔe ƒe nya; ɖe Aƒetɔ la makpɔ esiawo oa?
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟
37 Ame ka aƒo nu eye wòava eme, ne menye Aƒetɔ lae ɖe gbe o?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟
38 Ɖe menye Dziƒoʋĩtɔ la ƒe nu mee dzɔgbevɔ̃enyawo kple dzidzɔnyawo siaa doa go tsona oa?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟
39 Nu ka ta amegbetɔ ahe nya ne wohe to nɛ ɖe eƒe nu vɔ̃wo ta?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟
40 Mina míalé ŋku ɖe míaƒe zɔzɔme ŋu ne míado wo akpɔ eye mina míatrɔ ɖe Yehowa ŋu.
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.
41 Mina míado míaƒe dziwo kple asiwo ɖe Mawu gbɔ le dziƒo ahagblɔ bena:
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:
42 “Míewɔ nu vɔ̃ hedze aglã eye mètsɔe ke mi o.
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.
43 “Ètsɔ dziku tsyɔ ɖokuiwò dzi eye nèti mía yome hewu mí nublanuimakpɔmakpɔtɔe.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.
44 Ètsɔ lilikpo tsyiɔ ɖokuiwò dzi ale be, gbedodoɖa aɖeke mate ŋu aɖo gbɔwò o.
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
45 Ètsɔ mí wɔ ŋunyɔnu kple gbeɖuɖɔe le dukɔwo dome.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.
46 “Míaƒe futɔwo katã ke nu baa ɖe mía ŋuti.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.
47 Ŋɔdzi lé mí; míedze ʋe me eye tsɔtsrɔ̃ kple gbegblẽ va mía dzi.”
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»
48 Nye ŋkuwo le aɖatsi fam yoyoyo elabena wotsrɔ̃ nye amewo.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست
49 Nye ŋkuwo le aɖatsi fam ɖaa, enu gbe tsotso,
50 va se ɖe esime Yehowa aɖo ŋku anyi tso dziƒo akpɔe.
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!
51 Nu si mekpɔ la na nye luʋɔ xa nu ɖe nyɔnu siwo katã le nye dua me la ta.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.
52 Ame siwo nye nye futɔwo madzemadzee la ɖem ɖe nu abe xevi ene.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.
53 Wodze agbagba be woatso nye agbe nu le vudo me eye wofɔ kpe ƒum.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.
54 Tsi fie le tanye eye mesusu be evɔ nam.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.
55 O Yehowa, wò ŋkɔe meyɔ le vudoa ƒe gogloƒe ke.
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم
56 Èse nye kukuɖeɖe be, “Mègado toku nye ɣlidodo eye nàgbe akɔfafa nam o.”
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.
57 Ète va gbɔnye esi meyɔ wò eye nègblɔ be, “Mègavɔ̃ o.”
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»
58 O, Aƒetɔ, èxɔ nye nya ɖe akɔ eye nèɖe nye agbe.
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.
59 Wò ŋutɔ èkpɔ, O Yehowa, vɔ̃ si wowɔ ɖe ŋutinye. Na nye nya nadzɔ!
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.
60 Èkpɔ woƒe hlɔ̃biabia ƒe kpekpeme kple nugbe siwo woɖo ɖe ŋunye.
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.
61 O Yehowa, èse woƒe dzudzuwo kple nu siwo katã woɖo ɖe ŋunye
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.
62 kple nye futɔwo ƒe dalĩdodo kple nuƒoƒo le ŋunye ŋkeke blibo la.
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.
63 Nye kɔ nàkpɔ wo ɖa! Wole anyinɔƒe o, wole tsitrenu o, woɖua fewu le ŋunye le woƒe hadzidziwo me.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.
64 O Yehowa, xe fe si dze wo la na wo, ɖe nu siwo woƒe asiwo wɔ la ta.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.
65 Tsɔ nutsyɔnu tsyɔ woƒe dziwo dzi eye nàna be wò fiƒode nanɔ wo dzi!
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.
66 Ti wo yome kple dziku eye nàtsrɔ̃ wo le Yehowa ƒe dziƒo te.
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.

< Konyifahawo 3 >