Hiob 5
1 “Ne àlɔ̃ la, yɔ ame aɖe gake ame kae atɔ na wò? Kɔkɔetɔwo dometɔ ka ŋu nàtrɔ ɖo?
Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Tosesẽ wua bometsila eye ŋubiã wua numanyala.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Nye ŋutɔ mekpɔ bometsila wònɔ ke tom gake kasia woƒo fi de eƒe aƒe.
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
4 Dedinɔnɔ le adzɔge ke na viawo, wobua fɔe le ʋɔnu eye ame aɖeke meli aʋli eta o.
Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 Dɔwuitɔwo ɖua nuku si wòxa, woɖea esiwo tsi ŋuwo me gɔ̃ hã eye ame siwo wum tsikɔ le la ƒe ve me ƒuna ɖe eƒe kesinɔnuwo ŋu.
Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
6 Elabena fukpekpe medoa go tso ke me alo dzɔgbevɔ̃e medona tso anyigba tume o.
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Gake abe ale si dzoxi dzona yia dzii ene la, nenemae wodzi ame na hiãtuame.
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 “Ke nenye nyee wònye la, anye ne maɖe kuku na Mawu atsɔ nye nya aɖo eƒe ŋkume.
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 Ewɔa dzesi siwo gɔme womate ŋu ase o eye wòwɔa nukunu siwo womate ŋu axlẽ o.
Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
10 Enana tsi dzana ɖe anyigba dzi, eye wòɖoa tsi ɖe gbegbe.
Qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa:
11 Edoa ɖokuibɔbɔlawo ɖe dzi eye wòkɔa ame siwo le nu xam la dana ɖe dziɖeɖi me.
Qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate:
12 Egblẽa ayetɔwo ƒe ɖoɖowo me, ale be woƒe asiwo mekpɔa dzidzedze o.
Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant:
13 Eléa nunyalawo le woƒe ayemenuwɔwɔwo me eye wòkplɔa ame drãwo ƒe nu drã wɔwɔ dzonae.
Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
14 Viviti dona ɖe wo le ŋkeke me eye wotsaa asi blukɔ me abe zã mee ene.
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
15 Eɖea hiãtɔwo tso yi si le woƒe nu me la me eye wòɖea wo le ŋusẽtɔwo ƒe fego me.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Ale mɔkpɔkpɔ ɖoa hiãtɔ si eye nu madzɔmadzɔ miaa eƒe nu.
Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
17 “Woayra ŋutsu si Mawu ɖɔna ɖo eya ta mègado vlo Ŋusẽkatãtɔ la ƒe amehehe o.
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Elabena edea abi ame ŋu eye wògablanɛ, ewɔa nuvevi ame gake eƒe asi yɔa dɔ.
Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
19 Aɖe wò le dzɔgbevɔ̃e ade me eye le adrelia me la, vɔ̃ aɖeke mawɔ wò o.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 Aɖe wò le ku ƒe asi me le dɔŋɔli eye le aʋa me la, aɖe wò le yi ƒe asi me.
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Aɖe wò le aɖeɖiƒoame me, eye màvɔ̃ ne gbegblẽ va o.
A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Wò la àko nu ne gbegblẽ kple dɔwuame le nu gblẽm eye màvɔ̃ anyigbadzilã wɔadãwo o.
In vastitate, et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
23 Elabena wò kple kpe siwo le agble me la miabla nu eye lã wɔadãwo anɔ anyi kpli wò le ŋutifafa me.
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
24 Ànyae be wò agbadɔ le dedie eye ne èxlẽ wò nunɔamesiwo la, àkpɔe be ɖeke mebu o.
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Ànyae be viwòwo asɔ gbɔ eye wò dzidzimeviwo asɔ agbɔ abe gbe mumu le anyigba dzi ene.
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
26 Ànɔ agbe wòade edeƒe, ayi yɔ me kple dzidzɔ abe lu ye woxa hebla le nuŋeɣi ene.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 “Míedo esia kpɔ eye wònye nyateƒe. Eya ta see ne nànɔ agbe ɖe eŋu.”
Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
