Hiob 39
1 “Ènya ɣeyiɣi si todzigbɔ̃wo dzia via? Ènɔa eteƒe hafi zinɔ fɔa fua?
Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?
2 Èxlẽa ɣletiwo va se ɖe woƒe vidziɣia? Ènya ɣeyiɣi si wodzia via?
Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?
3 Wodzea klo hedzia vi eye woƒe kuléle wua nu.
Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.
4 Wo viwo tsina eye ŋusẽ ɖoa wo ŋu le gbe me, ale wodzona eye womegagbɔna vaa wo dadaa gbɔ o.
På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.
5 “Ame kae na ablɔɖe gbetedzi? Ame kae tu kae?
Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,
6 Metsɔ gbegbe nɛ be wòanye eƒe aƒe kple dzeƒi gbadza la nɛ be wòanye enɔƒe.
som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?
7 Hoowɔwɔ si le edzi yim le dua me la le kokoe ɖim nɛ eye mele tasiaɖamkula ƒe ɣlidodo sem o.
Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.
8 Etsana le togbɛwo dzi dia gbeɖuƒe eye wòtsaa ŋu na gbe mumu ɖe sia ɖe.
Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.
9 “Ɖe to si le gbe me la alɔ̃ asubɔ wòa? Atɔ ɖe wò gbeɖuƒe le zã mea?
Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?
10 Àte ŋu ade kae ɖe agbleŋlɔnu ŋua? Alɔ̃ anɔ yowòme aŋlɔ balimea?
Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?
11 Ɖe nàɖo ŋu ɖe eŋu le eƒe ŋusẽ gã la ta? Àtsɔ wò dɔ kpekpewo agble ɖe eƒe asi mea?
Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?
12 Àte ŋu aɖo dzi ɖe eŋu be atsɔ wò lu agbɔe na wò dedie eye wòaƒoe ƒu ɖe wò lugbɔƒea?
Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?
13 “Golo ƒoa eƒe aʋala kpakpakpa dzidzɔtɔe gake womate ŋu atsɔe asɔ kple damixe ƒe fu kple aʋalã o.
Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?
14 Eɖaa eƒe azi ɖe anyigba, enana ke xɔdzo dea dzo eme
Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;
15 eye metsɔ ɖeke le eme be, ame aɖe ate ŋu aɖo afɔ edzi, agbãe loo, alo lã wɔadã aɖe agbãe o.
ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.
16 Esẽa ŋuta le viawo ŋu abe menye eyae dzi wo o ene eye metsɔa ɖeke le eme ne eƒe agbagbadzedze zu dɔ vlo o.
Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.
17 Elabena Mawu mena nunyae alo na susu nyuie o.
For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.
18 Ke hã la, ne ekeke aʋala me, hedze duƒuƒu gɔme la, sɔ kple sɔdola ƒe nu ɖia kokoe nɛ.
Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.
19 “Wòe na ŋusẽ sɔ alo wòe tsɔ kɔdza de kɔ nɛa?
Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?
20 Wòe na wòtia kpo abe ʋetsuvi ene eye wòdoa ŋɔdzi kple eƒe ŋɔtimegbɔgbɔa?
Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.
21 Etsɔa eƒe afɔkli kaa nu ŋɔdzitɔe, ekpɔa dzidzɔ ɖe eƒe ŋusẽ ŋu eye wòlũna ɖe aʋakɔ dzi.
Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.
22 Vɔvɔ̃ doa nukokoe nɛ eye mevɔ̃a naneke o, yi gɔ̃ hã medoa ŋɔdzi nɛ o.
Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,
23 Aŋutrɔwo le wo nɔewo lɔm le eƒe axadzi, nenema kee nye akplɔ siwo le dzo dam kple yi.
det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.
24 Ele anyigba ɖum esi wògli kple dzidzɔ manyagblɔ, mate ŋu anɔ te va se ɖe esime kpẽ naɖi o.
Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.
25 Edo ɣli be, ‘Aha!’ ne kpẽa ɖi. Esea aʋa ƒe ʋeʋẽ le adzɔge ke kple aʋakplɔlawo ƒe gbeɖeɖe kple aʋaɣli.
Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!
26 “Ɖe aʋako dzona yia dzi ʋĩi le wò nunya nu eye wòkekea eƒe aʋalã heɖoa ta dziehea?
Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?
27 Ɖe hɔ̃ dzona yia dzi ʋĩi le wò gbeɖeɖe nu eye wòwɔa eƒe atɔ ɖe kɔkɔƒea?
Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?
28 Enɔa togbɛ kɔkɔ dzi eye wòtsia afi ma le zã me, agakpe tsakli tomee nye eƒe bebeƒe.
Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.
29 Afi ma wòdia eƒe nuɖuɖu tsonae eye eƒe ŋku kpɔnɛ le adzɔge ke.
Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.
30 Ʋu nye nuɖuɖu na viawo eye afi si aʋatsilawo le la, afi ma wònɔna.”
Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»
