Hiob 39
1 “Ènya ɣeyiɣi si todzigbɔ̃wo dzia via? Ènɔa eteƒe hafi zinɔ fɔa fua?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Èxlẽa ɣletiwo va se ɖe woƒe vidziɣia? Ènya ɣeyiɣi si wodzia via?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Wodzea klo hedzia vi eye woƒe kuléle wua nu.
Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 Wo viwo tsina eye ŋusẽ ɖoa wo ŋu le gbe me, ale wodzona eye womegagbɔna vaa wo dadaa gbɔ o.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 “Ame kae na ablɔɖe gbetedzi? Ame kae tu kae?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Metsɔ gbegbe nɛ be wòanye eƒe aƒe kple dzeƒi gbadza la nɛ be wòanye enɔƒe.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Hoowɔwɔ si le edzi yim le dua me la le kokoe ɖim nɛ eye mele tasiaɖamkula ƒe ɣlidodo sem o.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Etsana le togbɛwo dzi dia gbeɖuƒe eye wòtsaa ŋu na gbe mumu ɖe sia ɖe.
Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
9 “Ɖe to si le gbe me la alɔ̃ asubɔ wòa? Atɔ ɖe wò gbeɖuƒe le zã mea?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
10 Àte ŋu ade kae ɖe agbleŋlɔnu ŋua? Alɔ̃ anɔ yowòme aŋlɔ balimea?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Ɖe nàɖo ŋu ɖe eŋu le eƒe ŋusẽ gã la ta? Àtsɔ wò dɔ kpekpewo agble ɖe eƒe asi mea?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Àte ŋu aɖo dzi ɖe eŋu be atsɔ wò lu agbɔe na wò dedie eye wòaƒoe ƒu ɖe wò lugbɔƒea?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 “Golo ƒoa eƒe aʋala kpakpakpa dzidzɔtɔe gake womate ŋu atsɔe asɔ kple damixe ƒe fu kple aʋalã o.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 Eɖaa eƒe azi ɖe anyigba, enana ke xɔdzo dea dzo eme
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 eye metsɔ ɖeke le eme be, ame aɖe ate ŋu aɖo afɔ edzi, agbãe loo, alo lã wɔadã aɖe agbãe o.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Esẽa ŋuta le viawo ŋu abe menye eyae dzi wo o ene eye metsɔa ɖeke le eme ne eƒe agbagbadzedze zu dɔ vlo o.
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Elabena Mawu mena nunyae alo na susu nyuie o.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Ke hã la, ne ekeke aʋala me, hedze duƒuƒu gɔme la, sɔ kple sɔdola ƒe nu ɖia kokoe nɛ.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 “Wòe na ŋusẽ sɔ alo wòe tsɔ kɔdza de kɔ nɛa?
Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Wòe na wòtia kpo abe ʋetsuvi ene eye wòdoa ŋɔdzi kple eƒe ŋɔtimegbɔgbɔa?
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Etsɔa eƒe afɔkli kaa nu ŋɔdzitɔe, ekpɔa dzidzɔ ɖe eƒe ŋusẽ ŋu eye wòlũna ɖe aʋakɔ dzi.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Vɔvɔ̃ doa nukokoe nɛ eye mevɔ̃a naneke o, yi gɔ̃ hã medoa ŋɔdzi nɛ o.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Aŋutrɔwo le wo nɔewo lɔm le eƒe axadzi, nenema kee nye akplɔ siwo le dzo dam kple yi.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Ele anyigba ɖum esi wògli kple dzidzɔ manyagblɔ, mate ŋu anɔ te va se ɖe esime kpẽ naɖi o.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
25 Edo ɣli be, ‘Aha!’ ne kpẽa ɖi. Esea aʋa ƒe ʋeʋẽ le adzɔge ke kple aʋakplɔlawo ƒe gbeɖeɖe kple aʋaɣli.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 “Ɖe aʋako dzona yia dzi ʋĩi le wò nunya nu eye wòkekea eƒe aʋalã heɖoa ta dziehea?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Ɖe hɔ̃ dzona yia dzi ʋĩi le wò gbeɖeɖe nu eye wòwɔa eƒe atɔ ɖe kɔkɔƒea?
Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Enɔa togbɛ kɔkɔ dzi eye wòtsia afi ma le zã me, agakpe tsakli tomee nye eƒe bebeƒe.
In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Afi ma wòdia eƒe nuɖuɖu tsonae eye eƒe ŋku kpɔnɛ le adzɔge ke.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Ʋu nye nuɖuɖu na viawo eye afi si aʋatsilawo le la, afi ma wònɔna.”
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
