Hiob 38
1 Tete Yehowa ɖo nyawo ŋu na Hiob to ahom me be,
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 “Ame ka nye esi tsɔ viviti tsyɔ nye aɖaŋudede dzi kple nya siwo gɔmesese meli na la o?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Tso nàbla ali dzi abe ŋutsu ene, mabia nya wò, nàɖo eŋu nam.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 “Afi ka nènɔ esi meɖo anyigba ƒe gɔmeɖokpewo anyi? Gblɔe nam, ne èse egɔme.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Ame kae dzidze eƒe kekeme kple didime? Ànyae godoo! Ame kae tsɔ dzidzeka ɖo eŋu?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Nu ka dzi woɖo egɔme anyi ɖo? Alo ame kae ɖo eƒe dzogoedzikpe
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 esi ŋukeɣletiviwo le ha dzim ɖekae eye Mawudɔlawo katã do dzidzɔɣli?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 “Ame kae do ʋɔ ɖe atsiaƒu nu esi wòdo go kpoyi tso dadaa ƒe dɔ me
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 esi metsɔ lilikpo wɔ eƒe awudodoe heblae ɖe viviti tsiɖitsiɖitsiɖi me,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 esi meɖo seɖoƒe nɛ, hede ʋɔtru kple gametiwo enu,
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 esi megblɔ be, ‘Afii ko nàse, mèkpɔ mɔ ato liƒo sia dzi o, afi sia ko wò dada kple ɖokuidodoɖedzi ase?’
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 “Èɖe gbe na ŋdi kpɔ tso esi wò ŋkekewo dze egɔme alo na fɔŋli nya eƒe nɔƒe,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 be wòalé anyigba ƒe toga, ahaʋuʋu ame vɔ̃ɖiwo ɖa le edzia?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Anyigba trɔ eƒe nɔnɔme abe anyi le nutrenu te ene, eye eƒe nɔnɔme le abe avɔ tɔ ene.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 Woxɔ ame vɔ̃ɖiwo ƒe kekeli le wo si eye woŋe woƒe abɔ si wodo ɖe dzi.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 “Èzɔ mɔ yi ɖe atsiaƒu ƒe vudo me alo zɔ le gogloƒe ƒe nudiƒewo kpɔa?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Wofia ku ƒe agbowo wò kpɔa? Èkpɔ ku ƒe vɔvɔli ƒe agbowo kpɔa?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Èse anyigba ƒe kekeme gɔmea? Gblɔe nam, ne ènya esiawo katã.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 “Afi ka mɔ si yi kekeli ƒe nɔƒe la to? Eye afi kae nye viviti nɔƒe?
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 Àte ŋu akplɔ wo ayi wo nɔƒewoea? Ènya toƒe si yi ɖe wo nɔƒea?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Meka ɖe edzi be ènyae elabena wodzi wò ye ma ɣi xoxo! Ƒe geɖewoe nye esia esi nèle agbe!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 “Ège ɖe sno ƒe nudzraɖoƒe alo kpɔ kpetsi ƒe nudzraɖoƒe,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 esi meɖo ɖi na xaxaɣi, aʋaŋkekewo kple aʋakpegbe la kpɔa?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Afi ka mɔ si wotona yia teƒe si dzikedzo kakana le alo teƒe si wokakaa ɣedzeƒeya le ɖe anyigba blibo la dzi la to?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Ame kae ɖo toƒe na tsi gã siwo dzana kple mɔ na ahom sesẽwo,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 be woade tsi anyigba si dzi ame mele o kple gbegbe si ame menɔ o,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 be wòaɖi kɔ na kuɖiɖinyigba gbɔlo eye wòamie gbe fɛ̃wo?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Fofo le tsidzadza sia? Ame kae nye tɔ na ahũdzadza?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Ame ka ƒe dɔ mee tsikpe do tso? Ame kae dzi zãmu si dzana tso dziƒo,
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 esi tsiwo do kpe abe ahlihã ene eye gogloƒewo tame zu tsikpe?
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 “Àte ŋu abla Atifieŋu siwo le keklẽma? Àte ŋu atu Avutɔ ƒe kawoa?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Àte ŋu akplɔ ŋukeɣletiviwo ado goe ne woƒe dodoɣi ɖo alo akplɔ koklonɔ kple viawoa?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Ènya dziƒo ƒe sewoa? Àte ŋu aɖo Mawu ƒe fiaɖuɖu anyi ɖe anyigba dzia?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 “Àte ŋu akɔ gbe dzi ado ɣli na lilikpowo, eye nàtsɔ tsiɖɔɖɔ atsyɔ ɖokuiwò dzia?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Wòe ɖo dzikedzo ɖe eƒe mɔ dzia? Ɖe wova gblɔna na wò be, ‘Míawoe nye esi’ mahã?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Ame kae tsɔ nunya na dzi alo gɔmesese na susu?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Ame ka sie nunya le be wòaxlẽ lilikpowo? Ame kae ate ŋu aviã tsizɔ siwo le dziƒo,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 ne anyigba do kpe eye anyikɔ siwo le anyigba la lé ɖe wo nɔewo ŋu?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 “Wòe daa ade na dzatanɔ eye nèdia nuɖuɖu na dzatawo, ne dɔ le wo wum
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 eye womlɔ woƒe dowo me alo le adeklo dzi le ave mea?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Ame kae dia nuɖuɖu na akpaviãwo, ne viawo le xɔxlɔ̃m na Mawu eye wole tsatsam le nuɖuɖu makpɔmakpɔ ta?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
