Hiob 38
1 Tete Yehowa ɖo nyawo ŋu na Hiob to ahom me be,
Så svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:
2 “Ame ka nye esi tsɔ viviti tsyɔ nye aɖaŋudede dzi kple nya siwo gɔmesese meli na la o?
"Hvem fordunkler mit Råd med Ord, som er uden Mening?
3 Tso nàbla ali dzi abe ŋutsu ene, mabia nya wò, nàɖo eŋu nam.
Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!
4 “Afi ka nènɔ esi meɖo anyigba ƒe gɔmeɖokpewo anyi? Gblɔe nam, ne èse egɔme.
Hvor var du, da jeg grundede Jorden? Sig frem, om du har nogen Indsigt!
5 Ame kae dzidze eƒe kekeme kple didime? Ànyae godoo! Ame kae tsɔ dzidzeka ɖo eŋu?
Hvem bestemte dens Mål - du kender det jo - hvem spændte Målesnor ud derover?
6 Nu ka dzi woɖo egɔme anyi ɖo? Alo ame kae ɖo eƒe dzogoedzikpe
Hvorpå blev dens Støtter sænket, hvem lagde dens Hjørnesten,
7 esi ŋukeɣletiviwo le ha dzim ɖekae eye Mawudɔlawo katã do dzidzɔɣli?
mens Morgenstjernerne jubled til Hobe, og alle Gudssønner råbte af Glæde?
8 “Ame kae do ʋɔ ɖe atsiaƒu nu esi wòdo go kpoyi tso dadaa ƒe dɔ me
Hvem stængte for Havet med Porte, dengang det brusende udgik af Moders Skød,
9 esi metsɔ lilikpo wɔ eƒe awudodoe heblae ɖe viviti tsiɖitsiɖitsiɖi me,
dengang jeg gav det Skyen til Klædning og Tågemulm til Svøb,
10 esi meɖo seɖoƒe nɛ, hede ʋɔtru kple gametiwo enu,
dengang jeg brød det en Grænse og indsatte Portslå og Døre
11 esi megblɔ be, ‘Afii ko nàse, mèkpɔ mɔ ato liƒo sia dzi o, afi sia ko wò dada kple ɖokuidodoɖedzi ase?’
og sagde: "Hertil og ikke længer! Her standse dine stolte Vover!"
12 “Èɖe gbe na ŋdi kpɔ tso esi wò ŋkekewo dze egɔme alo na fɔŋli nya eƒe nɔƒe,
Har du nogen Sinde kaldt Morgenen frem, ladet Morgenrøden vide sit Sted,
13 be wòalé anyigba ƒe toga, ahaʋuʋu ame vɔ̃ɖiwo ɖa le edzia?
så den greb om Jordens Flige og gudløse rystedes bort,
14 Anyigba trɔ eƒe nɔnɔme abe anyi le nutrenu te ene, eye eƒe nɔnɔme le abe avɔ tɔ ene.
så den dannedes til som Ler under Segl, fik Farve, som var den en Klædning?
15 Woxɔ ame vɔ̃ɖiwo ƒe kekeli le wo si eye woŋe woƒe abɔ si wodo ɖe dzi.
De gudløses Lys toges fra dem, den løftede Arm blev knust.
16 “Èzɔ mɔ yi ɖe atsiaƒu ƒe vudo me alo zɔ le gogloƒe ƒe nudiƒewo kpɔa?
Har du mon været ved Havets Kilder, har du mon vandret på Dybets Bund?
17 Wofia ku ƒe agbowo wò kpɔa? Èkpɔ ku ƒe vɔvɔli ƒe agbowo kpɔa?
Mon Dødens Porte har vist sig for dig, skued du Mulmets Porte?
18 Èse anyigba ƒe kekeme gɔmea? Gblɔe nam, ne ènya esiawo katã.
Så du ud over Jordens Vidder? Sig frem, om du ved, hvor stor den er!
19 “Afi ka mɔ si yi kekeli ƒe nɔƒe la to? Eye afi kae nye viviti nɔƒe?
Hvor er Vejen til Lysets Bolig, og hvor har Mørket mon hjemme,
20 Àte ŋu akplɔ wo ayi wo nɔƒewoea? Ènya toƒe si yi ɖe wo nɔƒea?
så du kunde hente det til dets Rige og bringe det hen på Vej til dets Bolig?
21 Meka ɖe edzi be ènyae elabena wodzi wò ye ma ɣi xoxo! Ƒe geɖewoe nye esia esi nèle agbe!
Du ved det, du blev jo født dengang, dine Dages Tal er jo stort!
22 “Ège ɖe sno ƒe nudzraɖoƒe alo kpɔ kpetsi ƒe nudzraɖoƒe,
Har du været, hvor Sneen gemmes, og skuet, hvor Hagelen vogtes,
23 esi meɖo ɖi na xaxaɣi, aʋaŋkekewo kple aʋakpegbe la kpɔa?
den, jeg gemmer til Trængselens Tid, til Kampens og Krigens Dag?
24 Afi ka mɔ si wotona yia teƒe si dzikedzo kakana le alo teƒe si wokakaa ɣedzeƒeya le ɖe anyigba blibo la dzi la to?
Hvor er Vejen did, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvinden spreder sig ud over Jorden?
25 Ame kae ɖo toƒe na tsi gã siwo dzana kple mɔ na ahom sesẽwo,
Hvem åbnede Regnen en Rende og Tordenens Lyn en Vej
26 be woade tsi anyigba si dzi ame mele o kple gbegbe si ame menɔ o,
for at væde folketomt Land, Ørkenen, hvor ingen bor,
27 be wòaɖi kɔ na kuɖiɖinyigba gbɔlo eye wòamie gbe fɛ̃wo?
for at kvæge Øde og Ødemark og fremkalde Urter i Ørkenen?
28 Fofo le tsidzadza sia? Ame kae nye tɔ na ahũdzadza?
Har Regnen mon en Fader, hvem avlede Duggens Dråber?
29 Ame ka ƒe dɔ mee tsikpe do tso? Ame kae dzi zãmu si dzana tso dziƒo,
Af hvilket Skød kom Isen vel frem, hvem fødte mon Himlens Rim?
30 esi tsiwo do kpe abe ahlihã ene eye gogloƒewo tame zu tsikpe?
Vandet størkner som Sten, Dybets Flade trækker sig sammen.
31 “Àte ŋu abla Atifieŋu siwo le keklẽma? Àte ŋu atu Avutɔ ƒe kawoa?
Knytter du Syvstjernens Bånd, kan du løse Orions Lænker?
32 Àte ŋu akplɔ ŋukeɣletiviwo ado goe ne woƒe dodoɣi ɖo alo akplɔ koklonɔ kple viawoa?
Lader du Aftenstjemen gå op i Tide, leder du Bjørnen med Unger?
33 Ènya dziƒo ƒe sewoa? Àte ŋu aɖo Mawu ƒe fiaɖuɖu anyi ɖe anyigba dzia?
Kender du Himmelens Love, fastsætter du dens Magt over Jorden?
34 “Àte ŋu akɔ gbe dzi ado ɣli na lilikpowo, eye nàtsɔ tsiɖɔɖɔ atsyɔ ɖokuiwò dzia?
Kan du løfte Røsten til Sky, så Vandskyl adlyder dig?
35 Wòe ɖo dzikedzo ɖe eƒe mɔ dzia? Ɖe wova gblɔna na wò be, ‘Míawoe nye esi’ mahã?
Sender du Lynene ud, så de går, og svarer de dig: "Her er vi!"
36 Ame kae tsɔ nunya na dzi alo gɔmesese na susu?
Hvem lagde Visdom i sorte Skyer, hvem gav Luftsynet Kløgt?
37 Ame ka sie nunya le be wòaxlẽ lilikpowo? Ame kae ate ŋu aviã tsizɔ siwo le dziƒo,
Hvem er så viis, at han tæller Skyerne, hvem hælder Himmelens Vandsække om,
38 ne anyigba do kpe eye anyikɔ siwo le anyigba la lé ɖe wo nɔewo ŋu?
når Jorden ligger i Ælte, og Leret klumper sig sammen?
39 “Wòe daa ade na dzatanɔ eye nèdia nuɖuɖu na dzatawo, ne dɔ le wo wum
Jager du Rov til Løvinden, stiller du Ungløvers hunger,
40 eye womlɔ woƒe dowo me alo le adeklo dzi le ave mea?
når de dukker sig i deres Huler; ligger på Lur i Krat?
41 Ame kae dia nuɖuɖu na akpaviãwo, ne viawo le xɔxlɔ̃m na Mawu eye wole tsatsam le nuɖuɖu makpɔmakpɔ ta?
Hvem skaffer Ravnen Æde, når Ungerne skriger til Gud og flakker om uden Føde?
