Hiob 33
1 “Ke azɔ la, Hiob, ɖo to nye nyawo, eye ƒu to anyi ɖe nu sia nu si magblɔ la ŋu.
Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
2 Kpɔ ɖa, mele nye nu ke ge eye nye nyawo le nye aɖe nu.
Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
3 Nye nyawo tso dzi vavã me eye nye nu agblɔ nu si menya le anukware me.
Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
4 Mawu ƒe gbɔgbɔe wɔm, Ŋusẽkatãtɔ la ƒe gbɔgbɔe de agbe menye,
Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
5 eya ta ɖo nya ŋu nam, ne àte ŋui, dzra ɖokuiwò ɖo ne nàhe nya kplim.
Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
6 Ɖeko mele abe wò ene le Mawu ŋkume, nye hã anyi mee woɖem tsoe.
Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
7 Vɔvɔ̃ nam megado dzikatsoƒo na wò alo nye asi nakpe le dziwò o.
Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
8 “Gake ègblɔ wòge ɖe nye to me eye mese nya siwo tututu nègblɔ la be,
Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
9 ‘Medza eye nu vɔ̃ mele ŋutinye o, ŋutinye kɔ eye mevo tso vodada me.
«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
10 Ke hã la, Mawu kpɔ vodada le ŋunye, eye wòbum eƒe futɔe.
men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
11 Etsɔ nye afɔ de kunyowu me eye eƒe ŋkuwo le nye mɔwo katã ŋu kplikplikpli.’
han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
12 “Gake magblɔe na wo be, le esia me ya, tɔwò medzɔ o, elabena Mawu lolo wu amegbetɔ.
Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
13 Nu ka ŋutie nèle nya hem kplii be, meɖo amegbetɔ ƒe nya aɖeke ŋuti nɛ o?
Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
14 Elabena Mawu ƒoa nu to mɔ sia alo ekemɛ dzi togbɔ be amegbetɔ mekpɔe dze sii o hã.
På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
15 Le drɔ̃e me, le zã me ƒe ŋutega me, ne amewo dɔ alɔ̃ yi eme ʋĩi alo wole akɔlɔ̃e dɔm le woƒe abawo dzi la,
I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
16 ava ƒo nu ɖe to me na wo, atsɔ kpɔdzidzewo ado ŋɔdzii na wo,
då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
17 be wòana amegbetɔ natrɔ tso vɔ̃wɔwɔ me eye wòaɖee tso dada me,
for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
18 ne wòadzra eƒe luʋɔ ɖo tso yɔdo ƒe asi me eye eƒe agbe magatsrɔ̃ ɖe yi nu o.
og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
19 “Alo eƒoa ame le dɔbadzi kple ƒutomevevesese si nɔa edzi ɖaa,
Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
20 ale be eya ameti bliboa nyɔa ŋu nuɖuɖu eye eƒe luʋɔ doa vlo nuɖuɖu vivitɔ gɔ̃ hã.
hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
21 Eƒe ŋutilã vɔ le eme eye eƒe ƒu siwo ŋu lã nɔ tehetehe la dze go azɔ.
Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
22 Eƒe luʋɔ te ɖe yɔdo ŋu kpokploe, eye eƒe agbe ɖo ku ƒe dɔlawo ƒe asi me.
og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
23 Ke hã la, ne Mawudɔla le eƒe axadzi abe nyaxɔɖeakɔla ene, ɖeka le akpe dome, be wòagblɔ nu si nyo na ame la nɛ,
Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
24 heve enu, gblɔ nɛ be, ‘Ɖe eƒe agbe be magayi yɔdo me o elabena mekpɔ avulénu nɛ’ la,
Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
25 tete eƒe ŋutilã zua yeye abe ɖevi tɔ ene eye wògaɖoa eƒe nɔnɔme me abe eƒe ɖekakpuimeŋkekewo me ene.
Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
26 Edoa gbe ɖa na Mawu eye wòkpɔa amenuveve tso egbɔ, ekpɔa Mawu ƒe ŋkume eye wòdoa dzidzɔɣli, ale Mawu gaɖonɛ te, be wòanɔ dzɔdzɔenyenye si me wònɔ tsã.
Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
27 Tete wòvaa amewo gbɔ, gblɔna be, ‘Mewɔ nu vɔ̃ hedo vlo nu si le dzɔdzɔe gake nyemexɔ tohehe si medze na la o.
Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
28 Eɖe nye agbe tso yɔdomeyiyi me, eye manɔ agbe adzɔ dzi le eƒe kekeli me.’
mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
29 “Mawu wɔa nu siawo katã na ame, zi eve alo etɔ̃ gɔ̃ hã,
Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
30 be wòaɖe eƒe luʋɔ tso tsiẽƒe, be agbe ƒe kekeli naklẽ ɖe edzi.
og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
31 “Ƒu to anyi, Hiob, ne nàɖo tom, zi ɖoɖoe, ne maƒo nu.
So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
32 Ne nya aɖe le asiwò la, ɖo nya ŋu nam, elabena medi be wòatso na wò.
Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
33 Gake ne mele eme o la, ekema nàɖo tom, zi ɖoɖoe ne mafia nunya wò.”
I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
