< Hiob 33 >

1 “Ke azɔ la, Hiob, ɖo to nye nyawo, eye ƒu to anyi ɖe nu sia nu si magblɔ la ŋu.
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Kpɔ ɖa, mele nye nu ke ge eye nye nyawo le nye aɖe nu.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Nye nyawo tso dzi vavã me eye nye nu agblɔ nu si menya le anukware me.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Mawu ƒe gbɔgbɔe wɔm, Ŋusẽkatãtɔ la ƒe gbɔgbɔe de agbe menye,
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 eya ta ɖo nya ŋu nam, ne àte ŋui, dzra ɖokuiwò ɖo ne nàhe nya kplim.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Ɖeko mele abe wò ene le Mawu ŋkume, nye hã anyi mee woɖem tsoe.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Vɔvɔ̃ nam megado dzikatsoƒo na wò alo nye asi nakpe le dziwò o.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 “Gake ègblɔ wòge ɖe nye to me eye mese nya siwo tututu nègblɔ la be,
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 ‘Medza eye nu vɔ̃ mele ŋutinye o, ŋutinye kɔ eye mevo tso vodada me.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Ke hã la, Mawu kpɔ vodada le ŋunye, eye wòbum eƒe futɔe.
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Etsɔ nye afɔ de kunyowu me eye eƒe ŋkuwo le nye mɔwo katã ŋu kplikplikpli.’
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 “Gake magblɔe na wo be, le esia me ya, tɔwò medzɔ o, elabena Mawu lolo wu amegbetɔ.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 Nu ka ŋutie nèle nya hem kplii be, meɖo amegbetɔ ƒe nya aɖeke ŋuti nɛ o?
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Elabena Mawu ƒoa nu to mɔ sia alo ekemɛ dzi togbɔ be amegbetɔ mekpɔe dze sii o hã.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 Le drɔ̃e me, le zã me ƒe ŋutega me, ne amewo dɔ alɔ̃ yi eme ʋĩi alo wole akɔlɔ̃e dɔm le woƒe abawo dzi la,
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 ava ƒo nu ɖe to me na wo, atsɔ kpɔdzidzewo ado ŋɔdzii na wo,
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 be wòana amegbetɔ natrɔ tso vɔ̃wɔwɔ me eye wòaɖee tso dada me,
Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:
18 ne wòadzra eƒe luʋɔ ɖo tso yɔdo ƒe asi me eye eƒe agbe magatsrɔ̃ ɖe yi nu o.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 “Alo eƒoa ame le dɔbadzi kple ƒutomevevesese si nɔa edzi ɖaa,
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 ale be eya ameti bliboa nyɔa ŋu nuɖuɖu eye eƒe luʋɔ doa vlo nuɖuɖu vivitɔ gɔ̃ hã.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
21 Eƒe ŋutilã vɔ le eme eye eƒe ƒu siwo ŋu lã nɔ tehetehe la dze go azɔ.
Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.
22 Eƒe luʋɔ te ɖe yɔdo ŋu kpokploe, eye eƒe agbe ɖo ku ƒe dɔlawo ƒe asi me.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Ke hã la, ne Mawudɔla le eƒe axadzi abe nyaxɔɖeakɔla ene, ɖeka le akpe dome, be wòagblɔ nu si nyo na ame la nɛ,
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:
24 heve enu, gblɔ nɛ be, ‘Ɖe eƒe agbe be magayi yɔdo me o elabena mekpɔ avulénu nɛ’ la,
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 tete eƒe ŋutilã zua yeye abe ɖevi tɔ ene eye wògaɖoa eƒe nɔnɔme me abe eƒe ɖekakpuimeŋkekewo me ene.
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.
26 Edoa gbe ɖa na Mawu eye wòkpɔa amenuveve tso egbɔ, ekpɔa Mawu ƒe ŋkume eye wòdoa dzidzɔɣli, ale Mawu gaɖonɛ te, be wòanɔ dzɔdzɔenyenye si me wònɔ tsã.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 Tete wòvaa amewo gbɔ, gblɔna be, ‘Mewɔ nu vɔ̃ hedo vlo nu si le dzɔdzɔe gake nyemexɔ tohehe si medze na la o.
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 Eɖe nye agbe tso yɔdomeyiyi me, eye manɔ agbe adzɔ dzi le eƒe kekeli me.’
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 “Mawu wɔa nu siawo katã na ame, zi eve alo etɔ̃ gɔ̃ hã,
Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 be wòaɖe eƒe luʋɔ tso tsiẽƒe, be agbe ƒe kekeli naklẽ ɖe edzi.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 “Ƒu to anyi, Hiob, ne nàɖo tom, zi ɖoɖoe, ne maƒo nu.
Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Ne nya aɖe le asiwò la, ɖo nya ŋu nam, elabena medi be wòatso na wò.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 Gake ne mele eme o la, ekema nàɖo tom, zi ɖoɖoe ne mafia nunya wò.”
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.

< Hiob 33 >