Hiob 28
1 “Klosalokuƒe li eye teƒe li si wololõa sika le.
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Wokua gayibɔ le tome eye wokpɔa akɔbli ne wololõ akɔblikpe.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Amegbetɔ ɖo seƒe na viviti, etsana le didiƒewo kple viviti tsiɖitsiɖitɔ kekeake me hena tomenuwo.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 Eɖe do wògoglo yi eme ʋĩi hedidi tso amenɔƒe gbɔ, teƒe si amewo ƒe afɔ mede kpɔ o; teƒe goglo sia, si didi tso amewo gbɔ lae wonɔa ka me henɔa nyenyem le yame le.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Anyigba si me wokpɔa nuɖuɖu tsonae lae wotrɔ le tome abe dzo me wòto ene.
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 Woɖea safirkpe tso eƒe kpe siwo wogbã la me eye woɖea sika tso eƒe kewɔ me.
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 Xe ƒonuwo menya toƒe ɣaɣla ma o eye aʋako aɖeke ƒe ŋku mekpɔe kpɔ o
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Gbemelã siwo dana la meka afɔ afi ma kpɔ o, eye dzata aɖeke hã mezɔ afi ma kpɔ o.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Ame ƒe asi gbã kpe sesẽawo eye wòna towo te dze go.
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Eɖea mɔ ɖe kpeawo tome eye eƒe ŋkuwo kpɔa eƒe nu xɔasi vovovowo katã.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Etsana le tsidzɔƒewo eye wòhea nu ɣaɣlawo vaa kekeli nu.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 “Ke afi ka woakpɔ nunya le? Afi ka gɔmesese nɔna?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Amegbetɔ mese eƒe nuvãnyenye gɔme o, womate ŋu akpɔe le agbagbeawo ƒe anyigba dzi o.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Gogloƒe gblɔ be, ‘Menye tɔnyee o,’ Atsiaƒu gblɔ be, ‘Mele gbɔnye o,’
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Womate ŋu aƒlee kple sika nyuitɔ alo woada klosalo ɖe eƒe home nu o.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Màte ŋu aƒlee kple sika adodoe si tso Ofir alo kple kpe xɔasiwo, oniks kple safir o.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Sika alo kristalkpe masɔ kplii o eye womatsɔ sikanuwo gɔ̃ hã aɖɔlii o.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 Womayɔ sui kple adzagba ƒe ŋkɔwo gɔ̃ hã ɖe eŋu o elabena nunya ƒe asixɔxɔ kɔ wu gbloti tɔ sãsãsã.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Womatsɔ Kuskpe xɔasi, topaz, asɔ kplii o eye sika nyuitɔ mate ŋu aƒlee o.
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 “Ekema afi ka nunya tso? Afi ka nye gɔmesese ƒe nɔƒe?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Eɣla ɖe nu gbagbe ɖe sia ɖe ƒe ŋkukpɔƒe eye woɣlae ɖe dziƒoxeviwo gɔ̃ hã.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Tsiẽƒe kple ku gblɔ be, ‘Nyasegblɔ tso eŋuti koe ɖo míaƒe towo me.’
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Mawue nya egbɔmɔ eye eya koe nya afi si wòle.
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 Elabena eyae tea ŋu kpɔa anyigba ƒe mlɔenu ke, eye wòkpɔa nu sia nu si le ɣea te.
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 Esi wòɖo ya ƒe ŋusẽ anyi, hedzidze tsiwo vɔ,
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 esi wòwɔ se na tsidzadza, heta mɔ na dziɖegbe kple ahom vɔ la,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 enye kɔ kpɔ nunya, dzro eme kpɔ eye wòda asi ɖe edzi, hedoe kpɔ.
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 Tete wògblɔ na amegbetɔ be, ‘Kpɔ ɖa, Aƒetɔ la vɔvɔ̃e nye nunya eye nugbegbe le vɔ̃ gbɔe nye gɔmesese.’”
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
